Απάντηση στους αρχαιολάτρες-παγανιστές σχετικά με τις δολοφονίες στο imperium romanum.
Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική-λογική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν.
Στα πλαίσια του υβριδικού τα διαμένοντα στελέχη της ΜΙΤ και των Γρίζων Λύκων στην Ελλάδα σύμφωνα με πληροφορίες έχουν αναπτύξει μεγάλη δράση στην Αττική και στα νησιά του Αιγαίου, σε μια προσπάθεια να προωθήσουν τα ανθελληνικά-εξοντωτικά τους σχέδια.
Οι πράκτορες της Μιτ στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους έχουν δημιουργήσει παγανιστικές ομάδες. Ο παγανισμός-Διονυσιακός πολιτισμός, οι ουσίες, η αλλοίωση της Ελληνικής ιστορίας, οι παραποιημένες προφητείες κάτω από την καθοδήγηση των Τούρκων-πρακτόρων ασκούν ισχυρή διαλυτική-καταστροφική δράση στην Ελληνική κοινωνία και το έθνος. Τα διδάγματά και οι πρακτικές του παγανισμού έχουν δημιουργήσει άνευ προηγουμένου διχαστικό πνεύμα, στην Ελληνική επικράτεια, μεταξύ παγανιστών και Ορθοδόξων χριστιανών.
Εκτός από ελάχιστους παγανιστές οι οποίοι είναι χαμηλών τόνων, οι περισσότερες παγανιστικές ομάδες διακατέχονται από ένα απίστευτο μίσος κατά των Χριστιανών. Η μεγάλη εχθρότητά τους αρχίζει από τις φρικτές και αισχρές ύβρεις κατά του Τριαδικού Θεού, της Υπεραγίας Θεοτόκου και των ιερών προσώπων της Εκκλησίας μας. Μέσω των παραποιημένων ιστορικών άρθρων-σχολίων και των αναφορών τους, επιχειρούν να στηρίξουν τις θέσεις τους, προκαλώντας πνευματική και ηθική σύγχυση, με στόχο να αποκτήσουν υποστηρικτές. Ο νεοπαγανισμός συνεχίζει, τον πανάρχαιο και παραδοσιακό ρόλο του, καθώς δημιουργήθηκε για να λειτουργήσει, ως ανθελληνικός μηχανισμός, διχόνοιας, μίσους και έριδας ανάμεσα, στους Ορθόδοξους Έλληνες και όχι μόνον. Ένα διχασμένο Ελληνικό έθνος με διχασμένο κοινωνικό ιστό σε θρησκευτικό-πνευματικό επίπεδο, χάνει τις αντιστάσεις του δεν αντιδρά στις εξωτερικές προκλήσεις. Δέχεται ευκολότερα τα υποβαλλόμενα ανθελληνικά σχέδια. Το φαινόμενο του νεοπαγανισμού είναι πολύ επικίνδυνο για την πνευματική, κοινωνική και εθνική μας επιβίωση. Αποτελεί πρόκληση για την πνευματική ισορροπία των πιστών, την κοινωνική και εθνική μας συνοχή, την οποία υπηρετεί εδώ και αιώνες η αρχαία Ελληνική παιδεία, και η Ορθοδοξία.
Στοχεύουν και επιθυμούν αρχικά την πνευματική άλωση της Ελλάδος. Μονίμως στο στόχαστρο των αρχαιολατρών είναι το Ρωμαϊκό κράτος, ο Άγιος Κωνσταντίνος, η Αγία Ελένη, όλοι οι μεγάλοι αυτοκράτορες και η Ορθοδοξία. Μεταξύ άλλων αναφέρουν πως στα Ρωμαϊκά-“Βυζαντινά” χρόνια, οι Χριστιανοί κατέλαβαν δια των όπλων την υπόδουλη στους Ρωμαίους Ελλάδα, και επικράτησαν όταν “έσφαξαν” τους Ελληνικούς πληθυσμούς, χωρίς όμως να αποδείξουν από πού ήρθαν οι “άγριοι δολοφόνοι” Χριστιανοί και ποιας εθνικότητας ήταν τελικά. Διαδίδουν με πολύ μεγάλο μίσος τον απαράδεκτο και ανιστόρητο ισχυρισμό ότι η Ορθοδοξία αποτελεί τον Δούρειο Ίππο, για την υλοποίηση ενός αρχαίου σχεδίου των Ιουδαίων, σχετικά με την δήθεν εξαφάνιση του Ελληνισμού. Ο φανατισμός και ενίοτε ο φασισμός των παγανιστών στις ημέρες μας έχει φτάσει στο απόγειο του και είναι ένα πολύ επικίνδυνο φαινόμενο, καθώς βγήκαν και ζητούν δημοσίως στο Ελληνικό διαδίκτυο την φυσική μας εξόντωση με την ανοχή των αρμοδίων. Στις 26 Αυγούστου 2022 δημοσιεύτηκε ένα άρθρο ήπιων τόνων και κεκαλυμμένα βγάζει μένος για το Ελληνικό-Imperium romanum. Στο άρθρο διαβάζουμε για δολοφονίες και αιμοσταγείς δολοφόνους. Εν τούτοις δεν αναφέρεται ποια ήταν η καταγωγή και ποιος ο ρόλος των πολιτικών αξιωματούχων της αυτοκρατορίας του Βοσπόρου στις δολοφονίες, τους εμφύλιους και τις προδοσίες. Να περάσουμε να δούμε πότε και πως εδραιώθηκε ο Σιωνισμός στα πολιτικά αξιώματα της αυτοκρατορίας του Βοσπόρου, και γιατί εκτός από τον Μ. Κωνσταντίνο μισούν θανάσιμα και την Αυγούστα Ειρήνη.
Όταν αρνήθηκαν τον Σωτήρα-Λυτρωτή Χριστό, τον αποδέχτηκαν οι Έλληνες των πρωτοχριστιανικών αιώνων και του μεσαίωνα, οι οποίοι έκαναν τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό Ελληνικό. Για αυτό οι πρόγονοι μας από σκλάβοι έγιναν διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους.
Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική, Συρία, Ισραήλ σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία και δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους. Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρεις ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.
Δεν ήταν τυχαία ιστορικά γεγονότα ότι ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε για πρώτη φορά επί βασιλείας του Αγίου Κωνσταντίνου, όταν παραχωρήθηκε η Ρωμαϊκή εξουσία στους Έλληνες και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα από τον πρώτο Έλληνα αυτοκράτορα που ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. Τα δύο αυτά μεγίστης-παγκόσμιας σημασίας γεγονότα δείχνουν ότι οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες, είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Σωτήρα Χριστού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Θεό-Δημιουργό του Μέγα Αριστοκλή και τον Ελληνικό πολιτισμό στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Ιουδαίων Σιωνιστών-παγανιστών. Οι Σιωνιστές προσπάθησαν με κάθε τρόπο να πάρουν πίσω την αυτοκρατορία τους. Δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι το imperium του Σιωνισμού και του Savaziou, έγινε η Αυτοκρατορία του Χριστού και των Ελλήνων.
Το imperium romanum με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Σιωνιστών-παγανιστών. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία). Για όσους δεν γνωρίζουν η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη το παγκόσμιο κέντρο της αρχαίας θρησκείας. Οι αρχαίοι Σιωνιστές ως γνήσιοι συνεχιστές των παραδόσεων τους ήταν παγανιστές και έφεραν την Ολύμπια θρησκεία στην Ελλάδα. Στην αρχαιότητα οι πόλεμοι των Ελλήνων κατά των βαρβάρων και οι φονικοί εμφύλιοι ήταν ο βασικός στόχος των Φοινικικών-Ιουδαϊκών ιερατείων. Οι Φοίνικες κατέκτησαν δια της βίας Στερεά Ελλάδα, και Πελοπόννησο και επέβαλαν το δωδεκάθεο. Η βίαιη επιβολή του Φοινικικού δωδεκαθέου άγγιξε τα όρια γενοκτονίας στην Ελληνική επικράτεια. Τα αρχαία χρόνια μεταξύ άλλων έλαβαν χώρα φοβεροί εμφύλιοι πόλεμοι τους οποίους πάντοτε υποκινούσε το Φοινικικό ιερατείο των Δελφών. Κατά την εποχή των Περσικών πολέμων το Φοινικικό μαντείο των Δελφών ήταν μονίμως με το μέρος των Περσών και καλούσαν τους Έλληνες μέσω ψεύτικων χρησμών να μην πολεμήσουν. Ο σκοτεινός παγανισμός ήταν η θανατηφόρα μάστιγα του Ελληνισμού. Η αρχαία θρησκεία, κατέρρευσε κάτω από το βάρος των γενοκτονιών και των αισχρών εγκλημάτων της. Το απόγειον της κακουργίας και του ανθελληνισμού των σκοτεινών παραγόντων της αρχαίας Θρησκείας, ήταν οι τρομερές διώξεις των σοφών επιστημόνων στην Αθήνα, με δίκες-καταδίκες “περί αθεΐας” και την θανάτωση πολλών φιλοσόφων, επιστημόνων, πολιτικών, ποιητών, σοφιστών, ρητόρων κλπ.
Οι Φοινικικές ορδές κατέκτησαν τους Έλληνες με άγριες σφαγές, και μεθοδικές γενοκτονίες. Τους αφαίρεσαν τις περιουσίες και τους μετέβαλαν σε δούλους όπως ήταν οι είλωτες στην Σπάρτη. Τους επέβαλαν την θρησκεία τους, το δωδεκάθεο και έκλεψαν τα «ιερά» τους, τα οποία χρησιμοποίησαν πλέον για την δική τους θρησκεία. Εμφύλιοι πόλεμοι. Από κάθε πόλεμο οι αλλοδαπό ιερείς των Δελφών απαιτούσαν ως θέληση του Ιουδαίου Απόλλωνα και του Φρυγικού Διόνυσου-Savaziou την δεκάτη από τα αιματοβαμμένα λάφυρα. Χαρακτηριστικό ήταν ότι είχαν την αναίδεια και την ανεντιμότητα να ζητούν από τις πόλεις ποσοστά ακόμη και από τους Περσικούς πολέμους, κατά τους οποίους το Δελφικό ιερό, ήταν με την πλευρά των ηττημένων και ομόθρησκων Περσών, καθώς έδινε αποτρεπτικούς χρησμούς, για να μην πολεμήσουν οι Έλληνες. Επίσης οι Φοίνικες ιερείς έδιναν χρησμούς παγίδες. Οι Έλληνες που επισκεπτόταν το Φοινικικό μαντείο, έβλεπαν κάθε φορά τα αιματοβαμμένα λάφυρα των εμφυλίων πολέμων. Το αποτέλεσμα ήταν φρικτό-οδυνηρό και δυσβάσταχτο, καθώς ενθυμούμενοι τι έγινε στο πρόσφατο παρελθόν, οδηγήθηκαν σε νέους εμφύλιες διαμάχες. Αρκετούς χρησμούς για τους Ελληνικούς εμφυλίους πολέμους τους είχε δώσει ο Φρυγικός “θεός” Savazios μαζί με τον Ιουδαϊκής καταγωγής Απόλλων.
Στην Ελληνική μυθολογία-ιστορία με το όνομα Σαβάζιος είναι γνωστή μία αρχαία θεότητα. Ετυμολογικά το δεύτερο συνθετικό του ονόματος (-ζιος) προέρχεται από την ρίζα Dyeus. Aπό εκεί βγαίνουν και οι λέξεις Δίας και θεός, (Λατινικά deus). Στην κλασική Ελλάδα τον ονόμασαν Διόνυσο. Ο “θεός” Σαβάζιος είναι ο Διόνυσος (Λεξικό Σούδα). Ο Σαβάζιος αποτελεί τον βασικότερο και σημαντικότερο “θεό” του Ιουδαϊκού έθνους. Ο βιογράφος, φιλόσοφος, ιστορικός, θεουργός και αρχιερέας του μαντείου των Δελφών Πλούταρχος γράφει στα Συμποσιακά του (ΙV 6) ,ότι οι Εβραίοι λάτρευαν τον Διόνυσο, και ότι η ημέρα των Σαββάτων ήταν εορτή του Σαβαζίου !!! Ένας μύστης αναφέρει την πραγματική θρησκεία των Ισραηλιτών. Διαβάστε σχετικά το αρχαίο κείμενο των Συμποσιακών. (1) O Φρυγικός Savazios είναι ο “θεός” των αχαλίνωτων ερωτικών οργίων-σεξουαλική μαγεία και των καταστροφών. Για αυτό μοιραζόταν την διοίκηση του Φοινικικού μαντείου των Δελφών με τον έτερο “θεό” των καταστροφών, τον Ιουδαϊκής καταγωγής Απόλλων. Για αυτούς τους λόγους δημιούργησαν οι Ιουδαίοι πολιτικοί αξιωματούχοι τον εμφύλιο της Εικοναμαχίας κατά την περίοδο της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Τεσσαρακονταπήχυς (Σαραντάπηχος) ονομαζόταν ο Ιουδαίος από την Τιβεριάδα, ο οποίος ήταν ο δημιουργός της αιρέσεως της Εικονομαχίας, και ταυτόχρονα υπήρξε αυτοκρατορικός σύμβουλος του Λέοντα (Ίσαυρος), αναφέρει ο Ιωάννης Ζωναράς στο έργο του “επιτομή Ιστοριών”. .Από την ημέρα πού έγινε αυτοκρατορικός σύμβουλος ο Ιουδαίος Σαραντάπηχος, καθιερώθηκαν οι Σιωνιστές ως πολιτική τάξη στην διοίκηση της αυτοκρατορίας. Την εποχή που ήταν χαλίφης ο Γιεζίδ Β, πηγαίνει μια ομάδα Ιουδαίων και του αναφέρει ότι είναι “προφήτες”-αστρολόγοι. Στην συνέχεια είπαν οι Ιουδαίοι στον Χαλίφη Γιεζίδ ότι αν ήθελε μεγάλες δόξες και να είναι χαλίφης για πολλά χρόνια, η λύση είναι μόνον μια. Θα έπρεπε να απαγορέψει την λατρεία των ιερών εικόνων του Χριστού, των Αγίων και της Παναγίας, από όλους τους υπηκόους του χαλιφάτου. Ο Γιεζίδ τους πίστεψε για αυτό απαγόρευσε την προσκύνηση των ιερών εικόνων, από τους Χριστιανούς υπηκόους του. Όμως μετά από 2,5 έτη πέθανε, αντί να ζήσει πολλά χρόνια, με μεγάλες δόξες, όπως του είχαν “προφητεύσει” οι Ισραηλίτες.
Στον θρόνο των Ισμαηλιτών ανεβαίνει ο γιος του Χαλίφη, ο Χισάμ, ο οποίος έβγαλε διαταγή να συλλάβουν τους “προφήτες”. Εκείνοι επέτυχαν να περάσουν τα σύνορα του Χαλιφάτου και να διαφύγουν. Δυστυχώς οι επίβουλοι συνέχισαν τις προσπάθειες περί καταργήσεως της λατρείας των εικόνων, μέχρι να εντοπίσουν το κατάλληλο άτομο, ώστε να κάνει πράξη τα σχέδια τους. Στα πλαίσια αυτού του σκοπού πηγαίνουν στα Ελληνοαραβικά σύνορα, σε έναν άγνωστο εκείνη την εποχή στρατιώτη τον Λέων, για να “προφητεύσουν” ότι αυτός θα γίνει σίγουρα αυτοκράτορας των Ελλήνων-Ρωμαίων. Επίσης του επισήμαναν ότι όταν γίνει Βασιλιάς θα τον επισκεφτούν για να του ζητήσουν μια και μόνον εξυπηρέτηση.
Πράγματι ο Λέων γίνεται αυτοκράτορας, με την αμέριστη υποστήριξη τους και οι ίδιοι Εβραίοι πηγαίνουν στην Κωνσταντινούπολη, να τον συναντήσουν. Όταν τους δέχτηκε ο Λέων, οι Ιουδαίοι του είπαν ότι δεν θέλουν χρήματα, παλάτια, δόξες και τιμές. Το μόνο πράγμα που του ζήτησαν ήταν να απαγορεύσει από τους Χριστιανούς, την λατρεία των ιερών εικόνων. Όντος ο Λέων Γ απαγόρευσε την προσκύνηση των εικόνων. Ο Λέων μαζί με τους Ιουδαίους “προφήτες” ήταν η αιτία για να ξεκινήσει ο φοβερότερος εμφύλιος στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους (117 έτη). Ένας εμφύλιος ο οποίος απείλησε να διαλύσει την αυτοκρατορία σε θρησκευτικό-πνευματικό, στρατιωτικό, πολιτικό επίπεδο, η οποία κινδύνευσε να πέσει αμαχητί στα χέρια των Αγαρηνών. Σε περίπτωση που δεν είχαν δημιουργήσει, αυτήν την θανατηφόρα μάστιγα-αίρεση, είναι απολύτως βέβαιον ότι το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, θα βρισκόταν σε εποχή ακμής όχι επί της Μακεδονικής Δυναστείας, αλλά επί Κωνσταντίνου του Πέμπτου και της δυναστείας των Ισαύρων. Ο Λέων Γ ήταν ένας αυτοκράτορας που ανέβηκε στον θρόνο, με την υποστήριξη των παγανιστών Ιουδαίων της νέα τάξης.
Με τον θάνατο του Λέοντα του τρίτου στις 18 Ιουνίου του 741 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος γίνεται μονοκράτορας. Ήταν συνειδητός εικονομάχος γιατί η προσωπικότητα του είχε διαμορφωθεί σε αυστηρά εικονομαχικό περιβάλλον. Η εμφύλια διαμάχη που άρχισε το 726 και τελείωσε το 843, αποτελούσε για εκείνον προσωπική θρησκευτική πεποίθηση. Επί της βασιλείας του η ένταση ανάμεσα σε εικονομάχους και εικονολάτρες κορυφώθηκε. Αν και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Ε έπεσε στην παγίδα του θρησκευτικού εμφυλίου, εν τούτοις κατάφερε να υπερασπιστεί την Ελλάδα με τον καλύτερο τρόπο από τους εξωτερικούς εχθρούς, απαλλάσσοντας την Ελλάδα προσωρινά από τους αιώνιους διώκτες. Ο Κωνσταντίνος Ε έκανε φοβερές διώξεις στους Έλληνες χριστιανούς εικονολάτρες. Το 762 μ.Χ. έχουμε την πρώτη εκτέλεση Έλληνα υπηκόους γιατί λάτρευε τις εικόνες του Χριστού και των αγίων. Το 765 μ.Χ. η μεμονωμένη βία γενικεύτηκε ,μια χωρίς προηγούμενο βία εναντίον των Ελλήνων εικονολατρών. Μεταξύ άλλων θανατώνεται ο ηγούμενος της Μονής Αυξεντίου Στέφανος. Τον Αύγουστο του επομένου έτους καλόγεροι υποχρεώθηκαν να παρελάσουν μέσα στον ιππόδρομο. Τέσσερις μέρες αργότερα 19 στρατιωτικοί και πολιτικοί αξιωματούχοι ταπεινώθηκαν δημόσια. Από αυτούς άλλοι εκτελέστηκαν, άλλους τους τύφλωσαν και τους εξόρισαν αφαιρώντας τους όλα τα αξιώματα. Πρωτοπαλίκαρο στις διώξεις των εικονολατρών ήταν ο στρατηγός του θέματος των Θρακησίων Μιχαήλ Λαχανοδράκων. Ήταν φανατικός εικονομάχος, με εντολή του αυτοκράτορα, διέλυσε τα Μοναστήρια της Μικράς Ασίας και έσφαξε πολλούς μοναχούς.
Σύμφωνα με τον Θεοφάνη ο Λαχανοδράκων εκποίησε όλα τα μοναστήρια, τα ιερά σκεύη, τα βιβλία και το αντίτιμο τους το έδωσε στο βασιλιά. Όσα βιβλία βρήκε γραμμένα από μοναχούς και πατέρες τα έκαψε. Εάν κάποιος είχε κρυμμένο λείψανο αγίου, το έκαιγε κι αυτό και τιμωρούσε τον κάτοχο του ως ασεβή. Πολλούς μοναχούς σκότωσε με το μαστίγωμα, άλλους με ξίφος και αναρίθμητους τύφλωσε. Άλλους, τους άλειφε με λάδι κεριού τα γένια, τους έβαζε φωτιά κι έτσι τους έκαιγε τα πρόσωπα και τα κεφάλια κι άλλους τους εξόριζε αφού τους βασάνιζε πολύ. Τελικά δεν άφησε σε όλη την επαρχία του ούτε έναν εικονολάτρη ιερέα. Ανάγκασε χιλιάδες μοναχούς να φύγουν από την Ελλάδα και να πάνε στην Ιταλία απειλώντας τους ότι ή θα αποσχηματισθούν και θα παντρευτούν ή θα τυφλωθούν και θα εξοριστούν. Κατά τους διωγμούς των εικονομάχων, οι εικονόφιλοι κατέφυγαν προς τα νησιά του Αιγαίου πελάγους, το Άγιον Όρος, την Κάτω Ιταλία-Σικελία ιδρύοντας καινούρια μοναστικά κέντρα, παίρνοντας μαζί τους λείψανα αγίων, ιερά κειμήλια και εικόνες όπως τη μεταφορά της πανίερης εικόνας της Παναγίας της Προυσιώτισσας από την Προύσα της Βιθυνίας στην περιοχή της σημερινής Μονής Προυσσού στην Ευρυτανία.Ο στρατηγός Μιχαήλ Λαχανοδράκων κυριολεκτικά οργίασε. Εξανάγκαζε μοναχούς να παντρεύονται μοναχές, όπως και να φιλιούνται δημόσια. Έκαιγε τα γένια των μοναχών και ιερέων. Εκποιούσε τις περιουσίες των μοναστηριών και έκαιγε χειρόγραφα από τις μονές. Ακόμη κατέστρεψε μοναστήρια και έκαψε τα ιερά βιβλία, εικόνες κλπ. Πάντοτε θα έχει τον σεβασμό μας για τα μεγάλα επιτεύγματα του και ταυτόχρονα θα μας προκαλεί θλίψη-οργή, για ότι έπραξε ενάντια στην Ορθοδοξία. Οι ίδιοι όμως άνθρωποι, ο Κωνσταντίνος ο Ε και ο στρατηγός Μ. Λαχανοδράκων, όταν χρειάστηκε υπερασπίστηκαν στο ακέραιο την αυτοκρατορία από τους εξωτερικούς εχθρούς (Βούλγαρους, Άραβες). Ενδεικτικό ήταν ότι ο στρατηγός Μιχαήλ Λαχανοδράκων, σκοτώθηκε σε μεγάλη ηλικία στο πεδίο της μάχης, ενάντια στους Βούλγαρους στις 20 Ιουλίου του 792 στην περιοχή Μαρκέλλαι. Η θανάσιμη κατάρα της εικονομαχίας ελάχιστα έλειψε να διαλύσει το κράτος. Όλες οι αιρέσεις είχαν πάντοτε έδρα την Μικρά Ασία. Αρχηγούς της εικονομαχικής αίρεσης, θεωρούσαν οι πατριάρχες Γερμανός και Ταράσιος τον επίσκοπο Νακολείας Κωνσταντίνο και τον Ιουδαίο Σαραντάπηχο από την Τιβεριάδα. Οι αιρέσεις προέρχονταν από τα ανατολικά σύνορα, οι λαοί που συνόρευαν με την Ελλάδα φρόντιζαν να μας πολεμούν όχι μόνον με τα όπλα αλλά δημιουργώντας και θρησκευτικές εμφύλιες διαμάχες.
ΕΙΡΗΝΗ Η ΑΘΗΝΑΙΑ.
Το όνομά της Αυγούστας Ειρήνης είναι συνδεδεμένο με την πρώτη και καταλυτική αναστήλωση των εικόνων, που θεσπίστηκε από την Ζ Οικουμενική σύνοδο. Με αυτήν την ενέργεια της έσωσε την Ορθοδοξία και την αυτοκρατορία από βέβαιο αφανισμό. Αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από την Ειρήνη ξικίνησε η προσπάθεια γiα την αποκατάσταση των εικόνων. Τον Αύγουστο του 784 ο πατριάρχης Παύλος παραιτήθηκε, επικαλούμενος τύψεις συνειδήσεως γιατί συνέπραξε με εικονομάχους βασιλείς. Νέος πατριάρχης εξελέγη ο λαϊκός μέχρι τότε Ταράσιος, γραμματέας της Ειρήνης, ο οποίος αποδέχθηκε την εκλογή, υπό τον όρο σύγκλησης οικουμενικής συνόδου, η οποία και αποφασίστηκε. Η νέα σύνοδος ορίστηκε να αρχίσει τις συνεδριάσεις της στις 17 Αυγούστου του 786 στον ναό των Αγίων Αποστόλων. Αστάθμητος παράγοντας υπήρξαν οι εικονομάχοι στρατηγοί, και ο Ελληνικός-αυτοκρατορικός στρατός, που εμφορούνταν από εικονομαχικό πνεύμα. Οι εικονομάχοι στρατηγοί αντέδρασαν βίαια και ματαίωσαν τις εργασίες της συνόδου. Όλοι αυτοί οι στρατιωτικοί ήταν πιστοί στον Κωνσταντίνο Ε, τον οποίο λάτρευαν ως ημίθεο για τις επιτυχίες του εναντίον των Βουλγάρων και των Αράβων. Η Ειρήνη υπήρξε μία από τις πιο δυναμικές προσωπικότητες του μεσαίωνα μαζί με την Άννα Κομνηνή, την Ευδοκία-Αθηναΐς και την Υπατία. Στα αρνητικά της Ειρήνης οι ενέργειες εναντίον του παιδιού της, του Βασιλιά Κωνσταντίνου του έκτου, κατόπιν παροτρύνσεων των αλλοδαπών συμβούλων της. Μόλις απεβίωσε ο Λέων η βασίλισσα Ειρήνη ως Χριστιανή, είχε σαν πρώτο και μοναδικό στόχο την αποκατάσταση των εικόνων, ειδικά μετά από τον απίστευτο και τραγικό εμφύλιο, τον οποίο έζησε. Ένας εμφύλιος, ο οποίος κατέστρεφε πάρα πολύ άσχημα το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος σε πνευματικό, ηθικό, πολιτικό, στρατιωτικό και κοινωνικό επίπεδο.
ΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ ΠΕΡΙ “ΕΡΒΡΑΙΚΗΣ” ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ.
Οι παγανιστές, κατηγορούν ψευδός την Ελληνίδα, Ειρήνη, ότι ονομαζόταν Σαραντάπηχου. Το Σαραντάπηχος είναι Εβραϊκό όνομα. Σαραντάπηχος ονομαζόταν, ο Ιουδαίος από την Τιβεριάδα, ο οποίος ήταν ο δημιουργός της Εικονομαχίας, και ταυτόχρονα, υπήρξε και αυτοκρατορικός σύμβουλος του Λέοντα Γ, του Ίσαυρου. Η αυτοκράτειρα Ειρήνη, η Αθηναία σε καμία των περιπτώσεων δεν ήταν Εβραία όπως την κατηγορούν ψευδός. Εάν ήταν Σημιτικής καταγωγής, δεν θα έκανε την αποκατάσταση των εικόνων, μέσα από την Ζ οικουμενική σύνοδο. Επίσης εάν ήταν “Σημιτικής καταγωγής”, δεν θα την ανέτρεπαν από την εξουσία, οι Σημιτικής καταγωγής αξιωματούχοι, της πολιτικής αριστοκρατίας Κωνσταντινουπόλεως. Το επώνυμο της, δεν ήταν Σαραντάπηχου, όπως ισχυρίζονται ψευδέσταστα, οι πανάρχαιοι εχθροί των Ελλήνων, οι Φοίνικες-Σημίτες παγανιστές δωδεκαθειστές. Ότι έχει σχέση με τον Χριστό, τον Πλάτωνα και την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, το καταδιώκουν και το συκοφαντούν οι Σιωνιστές, και όλοι όσοι πιστεύουν στον Savazio. Ήταν τόσο πιστή Ελληνίδα-Χριστιανή η Ειρήνη, η οποία για να αποκαταστήσει την λατρεία των εικόνων, έθεσε σε σοβαρότατο κίνδυνο την υπόσταση της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ARISVINEWS
