ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Από την ήδη αδημιούργητη αέναο “σκοτεινή” και “φωτεινή ύλη”, αυτό το γεγονός το χαρακτηρίζουμε με την μαθηματική έννοια τον δυισμό των αντίθετων διαστάσεων της υπαρξιακής στατικής ύλης.

Μέσα από τον δυισμό των αντιθέτων υπήρχε και η ενοποιημένη τριαδική λειτουργική σύνδεση. Αυτή είναι η αδημιούργητη υπαρξιακή αιώνια “αρχή” όπου η αναπτυξιακή λειτουργία της επαναλαμβάνει στο απειροδιάστατο χωροχρόνο τον τριαδικό νόμο των πάντων.

Μέσα από την εξέλιξη των ενοποιημένων τεσσάρων στοιχείων της φύσης, θεωρείται ότι κάποια χρονική στιγμή προέκυψε και το δημιουργημένο ον άνθρωπος. Τι είδος ον είναι ο άνθρωπος και πού βρίσκετε; Αυτό είναι ένα αναπάντητο ερώτημα και μια ανερμήνευτη πράξη από την αρχαιότητα έως σήμερα. Σε όλους μας είναι γνωστός ο παραδειγματικός τρόπος του φιλόσοφου Διογένη. Μέρα μεσημέρι με το φανάρι περπατούσε στην πλατεία και τον ρώταγαν τι κάνεις εκεί;

Η απάντηση του Διογένη ήταν, ψάχνω να βρω ανθρώπους.

Τι εννοούσε;

Άλλο πράγμα είναι να μην γνωρίζεις τον εαυτό σου και να τον θεωρείς

άνθρωπο. Η μετάλλαξη του ανθρώπου είναι το φαινόμενο της μετάβασης από μια κατάσταση σε άλλη, πολυσύνθετη. Είμαστε οι πολυσύνθετοι μεταλλαγμένοι άνθρωποι της πέμπτης γενιάς (Ησίοδος).

Έχουν δώσει πολλές και διάφορες πνευματικές και επιστημονικές θεωρητικές ερμηνείες για τον άνθρωπο, όπως για παράδειγμα τον παρουσιάζουν σαν έναν δημιουργημένο τέλειο νοήμων άνθρωπο.

Από την άλλη τον παρουσιάζουν σαν ένα δημιουργημένο ανθρωποειδές ζώο που εξελίχθηκε από το παρελθόν (Νεάντερταλ). Το μόνο αβέβαιο είναι ότι σήμερα η όψη και το είναι μας μοιάζει με άνθρωπο;

Η αλήθεια είναι ότι μας “διδάσκουν” από μικρή ηλικία λόγο της άγνοιάς μας πολλά και διάφορα ουσιαστικά πράγματα (έν μέρη) όπου στην πορεία κρυσταλλώνονται μέσα μας χάρη μόνο της πίστης και τα αποδεχόμαστε όλα. Γνωρίζουμε όμως ποια είναι η πραγματικότητα για να μπορούμε να την συσχετίσουμε με αυτά που μας δίδαξαν;

Σήμερα ο “μεταλλαγμένος” άνθρωπος της πέμπτης γενιάς έχει μια περιορισμένη αίσθηση και νοητική αντίληψη των πραγμάτων. Με μια γενική εκτίμηση δεν γνωρίζει και μειονεκτεί να κατανοήσει τον εαυτό του, την δημιουργία της ύπαρξης του κόσμου και την συμμετοχή του σε αυτήν.

Η μόνη αλήθεια είναι δυστυχώς ότι όντως έχουμε κάποια ίχνη ανθρώπου ή αν θέλετε ανθρωπιάς.

Συγγραφέας – ερευνητής Ιωάννης Ευθυμιάδης