Ο κίνδυνος ακύρωσης του ανώτατου «παγκόσμιου ελεγκτικού μηχανισμού» – Βαθύ ρήγμα στο δικαιϊκό σύστημα του ΟΗΕ

 

Βαδίζουμε σε μία νέα εποχή παγκόσμιας ανασφάλειας δικαίου που η Ευρώπη, βυθισμένη στην ραστώνη, δεν έχει αντιληφθεί;

Γράφει  η Νάντια Βασ. Γώγουλου*

 Η πιθανή αποχώρηση της Ρωσίας από τον ΟΗΕ , με τις ευλογίες όπως φαίνεται των ΗΠΑ, οι οποίες θεωρούν δια στόματος Μπάϊντεν ότι παραβιάζει τις καταστατικές αρχές του ΟΗΕ, ενέχει – πέραν της απώλειας και άλλων δικλείδων ασφαλείας που εξασφάλιζε η συμμετοχή της σε αυτό – σοβαρό κίνδυνο ακύρωσης της αναγνώρισης της υπερεξουσίας του δικαιϊκού συστήματος του ΟΗΕ.

Το παράδειγμα της Ρωσίας, μπορεί να ακολουθήσουν και φίλιες της συμμαχικές χώρες βέβαια, που το τελευταίο καιρό παρατηρούμε να μοιράζονται τις ίδιες «ανησυχίες» στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης.

 Τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) είναι ένας διεθνής οργανισμός που ιδρύθηκε το 1945 αμέσως  μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.  Οι 51 ιδρυτικές χώρες δεσμεύτηκαν για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας, την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών,  την προώθηση της κοινωνικής προόδου, τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Χάρη στον μοναδικό διεθνή  χαρακτήρα του, καθώς και στις αρμοδιότητες  που του παρέχει ο  Καταστατικός του Χάρτης, ο Οργανισμός  λαμβάνει  μέτρα για ένα ευρύ φάσμα θεμάτων και λειτουργεί ως φόρουμ στο οποίο  εκφράζουν τις απόψεις τους τα 192 Κράτη Μέλη.

Το Διεθνές Δικαστήριο  αποκαλούμενο συχνά εντός του ελληνικού χώρου ως Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, είναι το κύριο όργανο των Ηνωμένων Εθνών και έχει την έδρα του στο Παλάτι της Ειρήνης, στη Χάγη της Ολλανδίας. Η λειτουργία και οι αρμοδιότητές του ρυθμίζονται από τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και το Καταστατικό του ΔΔ. Είναι διάδοχος του Διαρκούς Δικαστηρίου Διεθνούς Δικαιοσύνης (ΔΔΔΔ) που ιδρύθηκε από την Κοινωνία των Εθνών.

Το Διεθνές Δικαστήριο συγκροτείται από 15 δικαστές διαφορετικών πάντα εθνικοτήτων που εκλέγονται για 9 έτη από το Συμβούλιο Ασφαλείας και τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Τα όργανα αυτά συνεδριάζουν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, αλλά ψηφίζουν ταυτόχρονα. Κάθε 3 έτη διορίζονται 5 νέοι δικαστές.

Προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο μπορούν να κάνουν μόνο κράτη, αλλά όχι διεθνείς οργανισμοί ή άλλα υποκείμενα του διεθνούς δικαίου. Όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ είναι συμβαλλόμενα μέρη στο Καταστατικό του ΔΔ και μπορούν να κινούν επίδικες υποθέσεις, οι οποίες είναι δεσμευτικές. Όλες οι χώρες που έχουν αποδεχτεί το Καταστατικό μπορούν να προσφύγουν στο Δικαστήριο, ενώ η προσφυγή άλλων κρατών καθορίζεται από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Για να εισέλθει ένα θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο πρέπει όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη να συμφωνήσουν για την παραπομπή της διαφοράς τους σ’ αυτό. Στην περίπτωση που το διάδικο μέρος δεν εφαρμόσει την απόφαση του Δικαστηρίου, η απόφαση αυτή μπορεί να επιβληθεί μέσω διαφόρων οργάνων του ΟΗΕ, εκτός από τη συνεκτική ή τη στρατιωτική παρέμβαση.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας διατηρεί το δικαίωμα να παραπέμψει σ΄ αυτό οποιαδήποτε νομική διαφορά, ενώ τόσο το Συμβούλιο Ασφαλείας όσο και η Γενική Συνέλευση μπορούν επίσης να ζητήσουν απ΄ αυτό δικαστική γνωμοδότηση για διάφορα νομικά ζητήματα. Επίσης , το δικαίωμα αυτό διατηρούν και άλλα κύρια όργανα του ΟΗΕ, εφόσον προηγουμένως λάβουν την έγκριση της Συνέλευσης, για θέματα περί της δραστηριότητάς τους.

 Με λίγα λόγια, έχοντας κατανοήσει την σημασία των οργάνων του ΟΗΕ, αν διερμηνεύσουμε τα γεγονότα , υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες οι ως άνω χώρες, να μην υπόκεινται με κανένα πλέον τρόπο σε ενδεχόμενο έλεγχο από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

  Το δικαϊικό σύστημα και το παγκόσμιο αίσθημα δικαίου, ενδεχομένως να παραχωρήσει αναμφανδόν την θέση του στον κατέχοντα τεχνολογική υπεροχή και στον πανάρχαιο νόμο της ζούγκλας, το νόμο του ισχυρού.

  Τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου και η μόνιμη επωδός σεβασμού τους  θα αποτελέσουν παρελθόν, αφού για τα κράτη αυτά δεν θα υπάρχει ασφαλιστική δικλείδα ελέγχου υπό την αιγίδα της διεθνούς ειρήνης..

 Βαδίζουμε σε μία νέα εποχή παγκόσμιας ανασφάλειας δικαίου που για ακόμη μία φορά η Ευρώπη βυθισμένη στην ραστώνη και στην ενεργειακή κρίση δεν έχει αντιληφθεί;

https://infognomonpolitics.gr

loading...