ΤΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ

ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΙΣ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟ

Κοινοποιεί ο Ηλίας Σκουντριάνος 

«Είναι καλύτερα να σου ευχηθώ να το αισθανθείς μάλλον, παρά να μάθεις το πώς γίνεται σαν ξερή γνώση. όμως, αφού επιμένεις, άκουσε:

Καθόμουν εδώ στο παράθυρο μου γονατιστός, στα κουρέλια μου, κι έλεγα την Ευχή. 

Σε μια στιγμή, όπως κρατούσα το νου μου στην ενέργεια της ευχής, όπου η Θεία Χάρις ενεργεί με τον Θείο φωτισμό της, αυξήθηκε περισσότερο το φως και ο νους μου άρχισε να πλατύνεται και περισσεύει τόσο, που όλο έγιναν φωτεινά πλέον και έβλεπα όλη την πλευρά του τόπου μας. 

Από τα Κατουνάκια ως τα μοναστήρια κάτω… μέχρι την Δάφνη! Καθώς και πίσω μου και τίποτα δεν μου ήταν αφανές ή άγνωστο.

Το δε φως εκείνο δεν ήταν όπως το φυσικό που δίνει ο ήλιος ή το τεχνητό που κάνουν οι άνθρωποι, αλλά ήταν φως εξαίσιο, λευκό, άυλο, που δεν είναι μόνον απ΄ έξω, καθώς τούτο το φυσικό, που επιτρέπει στους έχοντας όραση να βλέπουν εξωτερικά. 

Το φως εκείνο είναι και μέσα στον άνθρωπο και το αισθάνεται σαν δική του πνοή και τον γεμίζει σαν τροφή και αναπνοή και τον ελαφρύνει από το φυσικό του βάρος και τον μεταμορφώνει έτσι ώστε να μην ξέρει, αν έχει σώμα και βάρος ή περιορισμό τινά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ