ΔΙΑΣΤΟΛΗ Η ΣΥΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Διαστολή ή συστολή του σύμπαντος; Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα για τους αστροφυσικούς επιστήμονες. Ο πρώτος αστρονόμος Edwin Hubble (1889-1953) από το αστεροσκοπείο Wilson με το τηλεσκόπιο Hooker, παρατηρεί ένα γαλαξία με μορφή σπειροειδή νεφέλωμα. Με αλλεπάλληλες παρατηρήσεις καταλήγει ότι ο γαλαξίας απομακρύνεται από τον δικό μας. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας σήμερα οι αστροφυσικοί επιστήμονες επιβεβαιώνουν τον Hubble για την παρατήρησή του. Εδώ μπαίνουν πολλά ερωτήματα και προβληματισμοί, το πώς θα ερμηνεύσουμε αυτό το λειτουργικό γεγονός του σύμπαντος. Η πρώτη εικόνα της αίσθησης που βλέπουμε σαν παρατηρητές από τον δικό μας γαλαξία, είναι η απομάκρυνση ενός άλλου γαλαξία (θεωρητικά). Το ερώτημα είναι ότι όντως απομακρύνεται ο γαλαξίας που βλέπουμε; Ή απομακρύνεται ο δικός μας γαλαξίας. Το τρίτο ερώτημα είναι ότι μπορεί να απομακρύνονται ταυτόχρονα και οι δύο; Το θέμα είναι πως θα ερμηνεύσουμε την λειτουργία του σύμπαντος, πάντα με βάση αυτό που αντιλαμβανόμαστε;

Οι αστροφυσικοί με τις σύγχρονες παρατηρήσεις και αποδείξεις κατέληξαν ότι οι γαλαξίες στο σύμπαν είναι (ακίνητοι). Αυτό συμβαίνει ότι στο κέντρο ενός σπειροειδή γαλαξία υπάρχει ένα ισχυρό βαρυτικό πεδίο η λεγόμενη (μαύρη τρύπα) που συγκρατεί τον γαλαξία σταθερό.

Τότε γιατί οι γαλαξίες απομακρύνονται ο ένας από τον άλλον; Η ερμηνεία που δόθηκε από τους επιστήμονες είναι διότι το σύμπαν (χώρος) διαστέλλεται. Έτσι με την διαστολή του σύμπαντος που γίνεται μεγαλώνουν και οι αποστάσεις των γαλαξιών. Αυτός ο ισχυρισμός των αστροφυσικών μας βάζει σε προβληματισμούς. Γιατί το σύμπαν διαστέλλεται; Είναι ένα αναπάντητο ερώτημα των επιστημόνων μέχρι σήμερα. Μήπως στην πραγματικότητα γίνετε συστολή! Να πάρουμε τα πράγματα και να τα αναλύσουμε ένα-ένα με τη σειρά. Εάν ο χώρος όντως διαστέλλεται αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να έχουμε (αύξηση) της ύλης. Αύξηση της ύλης σημαίνει η συνεχή (γέννηση) απείρων γαλαξιών μέσα στο σύμπαν. Για να κατανοηθεί αυτό θα σας δώσω ένα μεταφορικό παράδειγμα. Παίρνουμε ένα ποτήρι νερό = σύμπαν σχεδόν γεμάτο με 5 πέντε κέρματα = ύλη μέσα στο ποτήρι. Τώρα αν προσθέσουμε ένα ακόμη κέρμα μέσα στο ποτήρι παρατηρούμε ότι η στάθμη του νερού ανεβαίνει = διαστολή. Αν αφαιρέσουμε 2 δύο κέρματα τότε η στάθμη του νερού θα κατέβει = συστολή πιο κάτω από την αρχική του κατάσταση. Επομένως αν είχαμε διαστολή του σύμπαντος οι επιστήμονες θα έπρεπε να ανακαλύπτουν συνεχώς την γέννηση απείρων γαλαξιών. Που αυτό δεν συμβαίνει. Η μόνη παρατήρηση που έγινε τότε από τον αστρονόμο Hubble και την επιβεβαίωση των σημερινών αστροφυσικών, είναι η απομάκρυνση των γαλαξιών. Σωστή η παρατήρηση. Όμως η απομάκρυνση των γαλαξιών τι σημαίνει την διαστολή του σύμπαντος; Φυσικά όχι. Εδώ μπαίνουν πολλές αναθεωρήσεις και αμφισβητήσεις. Στην πραγματικότητα γίνετε συστολή των γαλαξιών και όχι διαστολή του σύμπαντος. Θα δώσω ένα παράδειγμα στα παρακάτω σχήματα.

Στο σχ. (Α) παρατηρούμε δύο γαλαξίες οι οποίοι η απόστασή τους ΑΒ είναι έτη φωτός. Η παρατήρηση πού έγινε από τον Hubble και αργότερα από τους επιστήμονες, μας επιβεβαιώνουν ότι οι γαλαξίες απομακρύνονται. Στο κάτω σχή. (Β) παρατηρούμε ότι η απόσταση των γαλαξιών μεγάλωσε. Τι ακριβώς συμβαίνει στην πραγματικότητα με τους γαλαξίες;

Σχ. (Α)

Σχ. (Β)

Κάθε γαλαξίας σαν μια υπαρξιακή οντότητα με εκατομμύρια ήλιους και πλανήτες στο σύμπαν έχει την μοναδικότητά του και την διάρκεια ζωής του. Κάθε (στιγμή) στο σύμπαν γεννιέται και πεθαίνει ένας γαλαξίας. Αυτό έχει παρατηρηθεί από τους επιστήμονες την γέννηση ενός γαλαξία και τον θάνατο ενός άλλου (σουπερνόβα). Έτσι μέσα στο σύμπαν επικρατεί η αρμονία και η ισορροπία γαλαξιών. Δεν υπάρχει διαστολή ή συστολή του σύμπαντος.

Απεναντίας υπάρχει μόνο η διαστολή και η συστολή των γαλαξιών μέσα στο σύμπαν. Με την γέννηση ενός περιστρεφόμενου γαλαξία αρχίζει να δημιουργείται ένα σπείρωμα από εκατομμύρια πλανήτες και ήλιους. Μέχρι την ακμή του ο γαλαξίας διαστέλλεται και όταν αρχίζει η πτώση του συστέλλεται. Η συστολή (πτώση) ενός γαλαξία όπως γνωρίζουμε οφείλεται λόγο στο ισχυρό βαρυτικό πεδίο της μαύρης τρύπας.

Στο κάτω σχή.(Β) βλέπουμε την συστολή δύο γαλαξιών (θα μπορούσε να είναι και ένας) οι οποίοι αρχίζουν με την συστολή να απομακρύνονται ο ένας από τον άλλον. Με την ψευδαίσθηση της παρατήρησής μας νομίζουμε ότι η απομάκρυνση των γαλαξιών σημαίνει την (διαστολή του σύμπαντος). Όλοι μας προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε την λειτουργία του σύμπαντος και να την κατανοήσουμε. Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε την αρχική γέννηση του χωροχρόνου και ύστερα μπορούμε να δώσουμε την σωστή ερμηνεία.

Για παράδειγμα προηγήθηκε ο χώρος έναντι του Bing-Bang; Με βάση των αστροφυσικών δημιουργήθηκε ταυτόχρονα ο χρόνος και ο χώρος με την μεγάλη έκρηξη του (Bing-Bang). Αν είχε προηγηθεί ο χώρος της μεγάλης έκρηξης, τότε θα μπορούσε να υπήρξε διαστολή του σύμπαντος, αλλιώς μιλάμε για ένα σταθερό και αιώνιο σύμπαν.

Συγγραφέας-ερευνητής Ιωάννης Ευθυμιάδης

.