Ἡ ἀμερικανοποίηση τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτικοῦ συστήματος
Μανώλης Κοττάκης —
Τί Eπιασε, ἄραγε, τόν πολιτικό μας κόσμο καί Ἰούνιο μῆνα ἀφιέρωσε ὅλο του τό Σαββατοκύριακο…… ὥστε νά κάνει ὀργίλες ἀναρτήσεις στό Twitter κατά τῆς ἀπόφασης τοῦ ἀνώτατου δικαστηρίου τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν γιά τίς ἀμβλώσεις; Ποτέ στό παρελθόν Ἕλληνες πρωθυπουργοί, Ἕλληνες ὑπουργοί, Ἕλληνες βουλευτές, Ἕλληνες ἀρχηγοί τῆς ἀντιπολίτευσης δέν ἔκαναν κάτι ἀνάλογο. Ἡ σπουδή τους νά σχολιάσουν μέ πάθος ἕνα ἐσωτερικό θέμα τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, μέ ἀναμφισβήτητες πλανητικές ἰδεολογικές προεκτάσεις, ξεπέρασε κάθε ὅριο καί προκάλεσε κατάπληξη. Ἰδιαίτερα ἄν ἀναλογιστεῖ κανείς ὅτι ποτέ κανείς ἀξιωματοῦχος δέν ἀντέδρασε ἔτσι στό παρελθόν γιά ἀμφιλεγόμενες ἀποφάσεις τοῦ Ἀνώτατου Ἀκυρωτικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἑλλάδος τήν περίοδο τῶν μνημονίων, μέ τίς ὁποῖες ἐπλήγη ἡ ζωή ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων.
Αὐτοί πού ἔκαναν τό Σαββατοκύριακο ἀναρτήσεις στά ἀγγλικά γιά τίς ἀμβλώσεις καί σχολίαζαν ὡς «real trouble» τήν ἀπόφαση, δέν ἔκαναν ποτέ στό παρελθόν ἀναρτήσεις στά ἑλληνικά γιά τίς συντάξεις. Εἰδικῶς ὅταν αὐτές περιεκόπησαν μέ τή βούλα τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας, τό ὁποῖο κήρυξε συνταγματικές τίς περικοπές τῶν μνημονίων. Δέν ἔκαναν ποτέ ἀναρτήσεις, ὅταν τό Ἀνώτατο Δικαστήριο ἀδιαφόρησε γιά τήν ἀντισυνταγματική περικοπή τῶν πολυτεκνικῶν ἐπιδομάτων, πού πλήττει εὐθέως τόν θεσμό τῆς οἰκογένειας. Ἡ εὔκολη ἀπάντηση γιά τήν προθυμία τοῦ πολιτικοῦ μας προσωπικοῦ νά ἀναμειχθεῖ στά ἐσωτερικά τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν καί νά σχολιάσει μία ἀπόφαση τῆς ἀμερικανικῆς δικαιοσύνης εἶναι ὅτι στόν φιλελεύθερο νέο κόσμο τά σύνορα ἔχουν καταργηθεῖ καί ὅτι αὐτά τά θέματα διατρέχουν ὁριζοντίως ὁλόκληρο τόν πλανήτη. Ἄρα, δικαιολογημένα ὅλοι παθιάζονται γιά τό τί ἀπόφαση θά λάβει καί ἡ πλέον ἀπομακρυσμένη πολιτεία τῆς Ἀμερικῆς γιά ἕνα θέμα ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν καί ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Ἄν καί ἡ ἑλληνική νομοθεσία ἔχει ἐπιλύσει τό ζήτημα αὐτό κατά τρόπο μᾶλλον ὁριστικό ἀπό τό 1983, θά ἔλεγε κανείς ὅτι καί σέ αὐτή τήν περίπτωση οἱ θέσεις πού διατύπωσαν οἱ κορυφαῖοι τοῦ πολιτικοῦ μας συστήματος πάσχουν. Ὅταν μία χώρα ἀντιμετωπίζει ὀξύτατο δημογραφικό πρόβλημα καί κάθε χρόνο μέ τίς ἀμβλώσεις χάνεται πληθυσμός ἴσος μέ τούς κατοίκους τῆς Λάρισας (120.000), ἡ θέση τοῦ πολιτικοῦ μας προσωπικοῦ ἔπρεπε νά εἶναι ἐπί τῆς ἀρχῆς ὑπέρ τῶν γεννήσεων. Τῶν γεννήσεων ἀπό ἐπιλογή βεβαίως, ὄχι τῶν ἀναγκαστικῶν γεννήσεων.
Ἀληθινά φιλελεύθερο εἶναι νά λές «Προσωπικά εἶμαι ὑπέρ τῶν γεννήσεων, ἀλλά ὑπερασπίζομαι τό δικαίωμά σου στήν ἄμβλωση, ἐφ’ ὅσον δέν τό ἐπιθυμεῖς». Ἐδῶ στήν Ἑλλάδα ὅμως, εἶναι τόσο μεγάλη ἡ σφοδρότητα καί οἱ ἀντιδράσεις γιά τήν ἀπόφαση, ὥστε αὐτό πού εἰσπράττει ὁ κόσμος ὡς ἐντύπωση εἶναι ὅτι οἱ πολιτικοί μας εἶναι ἀξιωματικά ὑπέρ τῶν ἀμβλώσεων. Καί ὄχι ὑπέρ τῆς ἐπιλογῆς μεταξύ τῆς γέννησης καί τῆς ἄμβλωσης. Καί ἔτσι ὅμως. Δέν ἀρκεῖ ἡ εὔκολη ἀπάντηση –πώς ὅλα γίνονται γιά ἰδεολογικούς λόγους– γιά νά δώσει λύση στό ἐρώτημα γιατί οἱ πρωθυπουργοί μας, οἱ ὑπουργοί μας, οἱ ἀρχηγοί τῆς ἀντιπολίτευσής μας, οἱ βουλευτές μας, συμμετεῖχαν μέ τόσο φανατισμό σέ αὐτή τήν παγκόσμια φρενίτιδα κατά τῆς ἀπόφασης τῶν ἀμερικανικοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου, πού ἐν τέλει ἀφήνει ἐλεύθερες τίς Πολιτεῖες νά ἀποφασίσουν, δέν ἐπιβάλλει.
Καί μέ φιλελεύθερους ὅρους καί μέ ἐθνικούς ὅρους ἐπίλυσης τοῦ δημογραφικοῦ, ἡ προσέγγισή τους εἶναι παντελῶς ἀνιστόρητη. Ἐπιπροσθέτως: Μέ ὅρους πολιτικοῦ τάϊμινγκ, τήν ὥρα πού οἱ Ἕλληνες ἀντιμετωπίζουν ἑκατομμύρια προβλήματα στήν καθημερινότητά τους, δέν ἐξηγεῖται. Δέν γίνεται νά χτυπιέσαι γιά τούς Ἀμερικανούς, λές καί εἶσαι μέλος τοῦ Κογκρέσσου, καί νά μή δίνεις μία γιά τούς Ἕλληνες!
Ἡ ἐξήγηση, λοιπόν, εἶναι βαθύτερη. Γι’ αὐτό καί δυσάρεστη. Ἴσως καί καθόλου κολακευτική γιά τήν ὑπόδουλη στήν κακή πλευρά τῆς παγκοσμιοποίησης πολιτική μας τάξη! Καί φοβόμαστε ὅτι δέν ἀφορᾶ τίς ἀμβλώσεις, ἀλλά κάτι εὐρύτερο. Τήν ἀμερικανοποίηση τμήματος τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτικοῦ συστήματος, τό ὁποῖο γιά συγκεκριμένους λόγους παραδίδει τά διαπιστευτήριά του στό Δημοκρατικό Κόμμα τῶν ΗΠΑ, συμπεριφερόμενο ὡς μέλος συγκεκριμένης πτέρυγας τοῦ νομοθετικοῦ τους σώματος. Ἡ ἀμερικανοποίηση δέν ἦρθε ξαφνικά χθές μέ τήν ἀπόφαση τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου γιά τίς ἀμβλώσεις. Ξεκίνησε μέ τήν κήρυξη τοῦ πολέμου. Ὅταν πρωθυπουργοί, ἀρχηγοί ἀντιπολίτευσης, βουλευτές, στήριξαν ἄκριτα τίς ἐπιλογές τῆς διοίκησης Μπάϊντεν στόν πόλεμο τῆς Οὐκρανίας, ἀδιαφορῶντας γιά τά ἑλληνικά ἐθνικά συμφέροντα. Πρωτοβουλία τήν ὁποία ἡ Ἑλλάς πληρώνει σήμερα πάρα πολύ ἀκριβά καί σέ οἰκονομικό ἐπίπεδο ἀλλά καί σέ διπλωματικό ἐπίπεδο, καθώς ὁ πόλεμος δέν ἐξελίσσεται ὅπως τόν ὀνειρεύτηκε ἡ Δύση.
Θά ἀνέμενε κανείς ὅτι τό ἑλληνικό πολιτικό σύστημα θά εἶχε βγεῖ πολύ σοφότερο μετά τήν ἀποτυχία τῆς ἀνάμειξής του κατά τρόπο ὀπαδικό στήν διαμάχη Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ρωσσίας. Δυστυχῶς, ὅπως μᾶς δείχνουν οἱ ἐξελίξεις, εἶναι ἕτοιμο νά ἐπαναλάβει τό λάθος, νά κάνει δύο φορές τό ἴδιο λάθος, ἀναμειγνυόμενο στήν ἐσωτερική ἰδεολογική καί πολιτική ἀντιδικία τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν μεταξύ τῶν Δημοκρατικῶν καί τῶν Ρεπουμπλικάνων. Τό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν συγκροτήθηκε νομίμως. Καί οἱ θέσεις πού διατυπώνουν οἱ δικαστές του, εἴτε μᾶς ἀρέσουν εἴτε δέν μᾶς ἀρέσουν, εἴτε συμφωνοῦμε εἴτε διαφωνοῦμε, ἀπηχοῦν τίς ἀπόψεις μεγάλων τμημάτων τῆς μισῆς ἀμερικανικῆς κοινωνίας. Ἡ καθ’ ὑπερβολήν ἐμπλοκή τῶν Ἑλλήνων πολιτικῶν σέ αὐτό τό ζήτημα, πού στήν Ἑλλάδα νομικά δέν ὑφίσταται καί αὐτήν τή στιγμή δέν ἀποτελεῖ ζήτημα στόν δικό μας διάλογο, δέν ὑπάρχει κἄν στήν ἀτζέντα, ὑπηρετεῖ μία πολύ συγκεκριμένη στόχευση. Τήν ἐπιβοήθηση τῆς συσπείρωσης τῶν Δημοκρατικῶν στήν πορεία γιά τίς ἐνδιάμεσες ἐκλογές τοῦ Νοεμβρίου. Στήν στήριξη τοῦ Προέδρου Μπάϊντεν, ὁ ὁποῖος στό ἐσωτερικό τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν πηγαίνει, ὅπως δείχνουν οἱ δημοσκοπήσεις, ἀπό τό κακό στό χειρότερο. Οἱ δημόσιες δηλώσεις Ἑλλήνων πολιτικῶν μέ καθ’ ὑπερβολήν ἐπιχειρήματα ἔχει ὡς ἀπώτερο στόχο τήν στήριξη ἑνός προέδρου, ὁ ὁποῖος πέφτει ἀπό τά ποδήλατα, κάνει διαρκῶς γκάφες, δείχνει στήν τηλεόραση κατά λάθος τά σκονάκια πού τοῦ δίνουν οἱ συνεργάτες του γιά τό τί νά λέει μπροστά στίς κάμερες. Ἄν αὐτή ἡ στάση τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτικοῦ συστήματος ἑρμηνευόταν μέ ὅρους λογικῆς, θά μιλούσαμε γιά ἀσυγχώρητη ἐπιπολαιότητα. Ὅταν ὅμως παριστάνεις τόν Φιλελεύθερο γιά νά ἐμπλακεῖς, Ἕλλην ἀξιωματοῦχος ὤν, στόν ἐμφύλιο τοῦ ἀμερικανικοῦ πολιτικοῦ συστήματος μεταξύ Δημοκρατικῶν καί Ρεπουμπλικάνων, ἀδιαφορῶντας γιά τό ἄν στό μέλλον ἴσως χρειαστεῖ νά γίνεις συνομιλητής τῶν Ρεπουμπλικάνων γιά τά ἐθνικά σου θέματα, τότε κάτι ἄλλο πολύ πιό θλιβερό πρέπει νά συμβαίνει. Δέν πρόκειται γιά ἁπλῆ ἐπιπολαιότητα ἀλλά γιά ὑπολογισμένη σκοπιμότητα.
Στήν πραγματικότητα, ἡ πολιτική μας τάξη δέν στηρίζει ἁπλῶς τόν Μπάϊντεν. Στηρίζει τό πλέγμα συμφερόντων, πού χορεύει γύρω ἀπό τόν πρόεδρο. Εἶναι κατάντημα γιά ἑλληνικά κοινοβουλευτικά κόμματα νά μετατρέπονται ὁριζοντίως, ἀνεξαρτήτως ἰδεολογικῶν διαφορῶν, σέ ὑποκατάστημα τοῦ Δημοκρατικοῦ κόμματος τῶν ΗΠΑ καί νά μετέχουν στόν ἐσωτερικό πολιτικό ἀνταγωνισμό μίας τρίτης δύναμης.
Κάποτε θά τό πληρώσουν αὐτό. Σέ ἐθνικό ἐπίπεδο. Ἀλλά καί σέ ἐσωτερικό ἰδεολογικό ἐπίπεδο. Ἄς μήν ὑποτιμᾶ κανείς τήν δυναμική τῶν πραγμάτων. Ἡ ἰδιαίτερη σπουδή τοῦ πολιτικοῦ μας προσωπικοῦ νά ἐντάξει στήν ἀτζέντα μας ἀλλότρια θέματα, ἐνῶ οἱ ἐθνικές, οἰκογενειακές, προσωπικές προτεραιότητες τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν εἶναι ἐντελῶς διαφορετικές, ἄς μήν νομίζει κανείς ὅτι δέν ἀξιολογεῖται ἀπό αὐτούς. Ἀξιολογεῖται! Ἑλληνική Κυβέρνηση καί Ἕλληνες βουλευτές καί ἑλληνικά κόμματα, θά κληθοῦν νά ψηφίσουν στίς προσεχεῖς ἐκλογές οἱ Ἕλληνες. Ὄχι ἀμερικανικά, ὄχι ἀμερικανάκια.
