Εμάς τους Έλληνες μας μισούν όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές
GEWKWN:
Εμάς τους Έλληνες μας μισούν όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις τους δοθεί η ευκαιρία ορμούν να μας κατασπαράξουν. Οι βάρβαροι δεν συγχωρούν ποτέ ότι οι Έλληνες κατάγονται από το φως και ότι γνωρίζουν την αλήθεια
Γ. Μεταξάς Θεολόγος: ‘’Πολλοί είναι εκείνοι που επιμένουν ότι ο Ελληνισμός δεν συνάδει με τον Χριστιανισμό. Εκείνοι δε που προσπαθούν περισσότερο να μας αποπροσανατολίσουν από την αλήθεια, είναι οι εβραΐζοντες και εκείνοι που αρνούνται πεισματικά να αποβάλλουν τις παρωπίδες του νοός και να δουν την αλήθεια όπως αυτή είναι…….παραποιώντας την πραγματικότητα και δημιουργώντας ένα κλίμα διχόνοιας μεταξύ των Ελλήνων…..’’
π. Γεώργιος Μεταλληνός – Ορθοδοξία Ελληνισμός
https://www.pemptousia.gr/video/p-georgios-metallinos-orthodoxia-elli/
παραδείγματα που ενώνουν τον Ελληνισμό με τον Χριστιανισμό. Φράσεις και ρήσεις που ειπώθηκαν από αρχαίους Έλληνες και καταδεικνύουν την γνώση των αρχαίων Ελλήνων για τον Ένα Θεό, Δημιουργό του παντός.
Διογένης Λαέρτιος: «τα μεν υψηλά ταπεινών, τα δε ταπεινά υψών»
Ιησούς Χριστος: «όστις δε υψώσει εαυτόν, θέλει ταπεινωθή και όστις ταπεινώσει εαυτόν, θέλει υψωθεί» (Ματθ. Κγ’, 12)
Πυθαγόρας: «Δικαιοσύνη ασκείν έργω τε λόγω τε»
Ιησούς Χριστος: «Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην» (Ματθ. Ε’ 6)
Πυθαγόρας: «Δικαιοσύνη ασκείν έργω τε λόγω τε»
Πλάτων: «Των δε κακών αλλ’ άττα δει ζητείν τα αίτια, αλλ’ ου τον Θεόν» (Πολιτεία, Β 379)
Μέγας Βασίλειος: «Τα δεινά των ανθρώπων προέρχονται από τις αμαρτίες τους και όχι από τον Θεό»
Κλεόβουλος: «έχθραν διαλύειν» (Διογένης Λαέρτης)
Ιησούς Χριστος: «Ειρήνευσον με τον αντίδικόν σου ταχέως» (Ματθ. Ε’, 9)
Κλεόβουλος: «Τον δε εχθρόν ευεργετείν» (Διογένης Λαέρτιος)
Ιησούς: «Ευεργετείτε εκείνους οίτινας σας μισούσι» (Ματθ. Ε’, 44)
Πλάτων: «Τον μεν ουν ποιητήν και πατέρα τούδε του παντός ευρείν τε έργον και ευρόντα εις πάντας, αδύνατον λέγειν» (Πλάτων, Τιμαίος, 5,25Γ)
Πλάτων: «ο μεν δη Θεός ώσπερ και ο παλαιός λόγος, αρχήν τε και τελευτήν και μέσα των όντων απάντων έχων» (Πλάτων, Νόμοι Δ, 715ε)
Αριστοτέλης: «Ώστε ζωή και αιών συνεχής υπάρχει τω Θεώ»
Αριστοτέλης: «Πατρός δε και υιού, η αυτή ήπερ του Θεού προς άνθρωπον»
Θαλής ο Μιλήσιος: «Τι το θείον; Το μήτε αρχήν έχον το μήτε τελευτήν»
Σωκράτης: «ου τοινύν μόνο ήρεσκεν την Θεώ του σώματος επιμεληθήναι αλλ’ όπερ μέγιστον εστί και την ψυχή κρατίστην τω ανθρώπω ενεφύσησε» (Ξενοφών, Απομνημονεύματα, Δ13)
ο Απ.Λουκάς έθεσε εις τα χείλη του αρχαγγέλου Γαβριήλ τον χαιρετισμό, «Χαίρε, κεχαριτωμένη», και όχι το Σημιτικό «ειρήνη υμίν» (shalom), εχρησιμοποίησε τον Ελληνικό τρόπο χαιρετισμού.
ο Παύλος υπενθύμισε εις τους Αθηναίους την ιδέα ότι καταγόμεθα εκ Θεού, «γένος ουν υπάρχοντες του Θεού», (Πράξεις 17, 29), μεταχειρίσθη λέξεις Ελλήνων ποιητών και Στωικών φιλοσόφων, όπως του Επιμενίδη και του Αράτου (Πράξεις 14.1, 17.4, 18.4, 19.10, 20.21).
Ο Άγιος Ιουστίνος, στο έργο του «Απολογία Α’», καταγράφει ότι ο Σωκράτης, ο Ηράκλειτος και οι όμοιοι με αυτούς φιλόσοφοι υπήρξαν στην ουσία οι προ Χριστού Χριστιανοί, ενώ ήταν τόση η αγάπη του για τον Πλάτωνα που υποστήριζε ότι «ουκ αλλότρια τα Πλάτωνος διδάγματα, του Χριστού».
Σύμφωνα με τον άγιο Κλήμη τον Αλε- ξανδρέα η ελληνική φιλοσοφία αποτελεί μια ευαγγελική προπαρασκευή. Προετοίμασε δηλαδή τον κόσμο να δεχτεί το ευαγγέλιο του Χριστού. Συγκεκριμένα ο αλεξανδρινός πατήρ θεωρούσε ότι «η ελληνική φιλοσοφία είναι καθαρή εικόνα της αληθείας και θεία δωρεά που παραδόθηκε στους Έλληνες», καθώς και ότι ο ίδιος ο Θεός υπήρξε συγχρόνως ο χορηγός της Καινής Διαθήκης, αλλά και της ελληνικής φιλοσοφίας.
Ο Μέγας Βασίλειος και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος είχαν σπουδάσει στην Αθήνα φιλοσοφία (ηθική, φυσική, μεταφυσική), ρητορική (πανηγυρική και δικανική) και φιλολογία, γεγονός που φανερώνει την εκτίμηση που είχαν στην ελληνική παιδεία……. Για τον Μεγάλο Βασίλειο οι Έλληνες συγγραφείς όχι μόνο μας προετοιμάζουν με τα συγγράμματά τους στην κατανόηση των αγίων γραφών και των θείων μυστηρίων αλλά αποτελούν και μια πολύτιμη πηγή παραδειγμάτων που οδηγούν στην αρετή. ροτρέπει τους νέους όλων των εποχών να μελετούν την ελληνική φιλοσοφία και γραμματεία και να παίρνουν ό,τι εκλεκτότερο έχει. Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος προσδιόρισε την έννοια του ελληνισμού και της ελληνικής παιδείας ως πανανθρώπινου αγαθού.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος προβάλλει ως ηθικά παραδείγματα τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη, τον Αριστείδη, τον Διογένη και τον Επαμεινώνδα.
Ο Μέγας Φώτιος (9ος αι.) έγραψε τη Μυριόβιβλο, όπου παραθέτει περιλήψεις όλων των βιβλίων των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων που είχε μελετήσει και διασώζει πολλά αρχαία έργα, που θα μας ήταν άγνωστα.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (14ος αι.) ήταν επίσης, άριστος γνώστης των έργων του Αριστοτέλους. ΙΟΥΣΤΙΝΗ
Ο Αριστοτέλης λέει ότι ο Θεός είναι πηγή ζωής και καθαρή ενέργεια
Ο Πλάτων μέσω του Τιμαίου μας λέει ότι ο Θεός είναι ποιητής ουρανού και γης, όπως ακριβώς ισχυρίζεται και η Ορθοδοξία: «Τον μεν ουν ποιητήν και πατέρα τούδε του παντός ευρείν τε έργον και ευρόντα εις πάντας, αδύνατον λέγειν» (Πλάτων, Τίμαιος 5,25,Γ).
Θαλής ο Μιλήσιος: «Πρεσβύτερον των όντων Θεός. Αγέννητον γαρ» Ο Θεός είναι αγέννητος, όπως υποστηρίζει και η Ορθοδοξία.
Ο ερχομός του Χριστού,, είχε προφητευτεί, ωστόσο, βάσει αρχαίων κειμένων από Έλληνες αναζητητές της αλήθειας, δηλαδή φιλοσόφους, με περισσότερες μάλιστα λεπτομέρειες απ’ ότι στην Παλαιά Διαθήκη.
Αγία Αικατερίνη, η Ελληνίδα φιλόσοφος…. επικαλέστηκε τη μαρτυρία της σοφής Σίβυλλας, που είχε πει: «Κάποτε θα έρθει στην πολύπαθη γη κάποιος αναμάρτητος και με τους όρους της θεότητας θα λυτρώσει τον άνθρωπο από τη φθορά. Ο άπιστος όμως λαός θα τον φθονήσει και θα τον κρεμάσει ως κατάδικο θανάτου. Κι όλα αυτά θα τα υπομείνει με πραότητα». ΠΗΓΗ thesecretrealtruth
Ο Ηράκλειτος ήταν εκείνος που μίλησε (τον 6 αι. π.Χ) για το “Λόγο” που «κυβερνά τα πάντα» και που «είναι η μοναδική αρχή», θυμίζοντας μας έντονα την αρχή του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου (“Eν αρχή ην ο Λόγος….” (Ιωαν., 1,1), “ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν” (Ιωαν., 1, 14).
Στην Πολιτεία του Πλάτων (B, V , 362) περιέχεται επίσης μια εκπληκτική προφητεία ισάξια μ’ αυτές των προφητών
“Θα απογυμνωθεί απ’ όλα εκτός της δικαιοσύνης, διότι φτιάχτηκε αντίθετος στην ως τότε συμπεριφορά. Χωρίς να αδικήσει κανέναν θα δυσφημισθεί πολύ ως άδικος ώστε να βασανισθεί για την δικαιοσύνη και θα γεμίσει με δάκρυα εξαιτίας της κακοδοξίας αλλά θα μείνει αμετακίνητος μέχρι θανάτου και ενώ θα είναι δίκαιος θα θεωρείται άδικος για όλη του τη ζωή. Έχοντας τέτοιες διαθέσεις ο δίκαιος θα μαστιγωθεί, θα στρεβλωθεί, θα δεθεί, θα ανάψουν τα μάτια του και στα τελευταία του αφού πάθει κάθε κακό θα καρφωθεί πάνω σε πάσσαλο, και να ξέρεις ότι δεν είναι δίκαιο αλλά αφού έτσι το θέλει ας γίνει”.
ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως να γράψει στο έργο του “Περί της Ελληνικής φιλοσοφίας ως προπαιδείας εις τον Χριστιανισμόν” τα εξής: “Ο Έλλην είναι πλασμένος φιλόσοφος, είναι και πλασμένος Χριστιανός, είναι πλασμένος να γνωρίζει την αλήθεια και να την διαδίδει εις τα άλλα έθνη, ο Έλλην εγεννήθη κατά την Θεία Πρόνοια διδάσκαλος της ανθρωπότητας, αυτή είναι η αποστολή του, αυτό είναι το ξεχωριστό κάλεσμά του μεταξύ των εθνών. Από καταβολής κόσμου, το Ελληνικό Έθνος ήταν πλασμένο διά τον σκοπόν αυτόν. Ο Θεός διέπλασε το Ελληνικό Έθνος ως οφθαλμόν εις το σώμα της ανθρωπότητας”… Antistasi.
Η συνάντηση των δύο κόσμων, χριστιανισμού και ελληνισμού, υπήρξε γεγονός τεράστιας ιστορικής σημασίας για την πορεία της ανθρωπότητας και του πολιτισμού. Μέσα από αυτή τη συνάντηση δημιουργήθηκε ένας απαράμιλλος πνευματικός πολιτισμός με διαχρονική και πανανθρώπινη αξία
