«Ισραήλ της Ευρώπης» και Ελ Ντοράντο των ΜΚΟ η μεταπολεμική Ουκρανία
Τα σενάρια για την Ουκρανία του μέλλοντος κινούνται γύρω από το όνειρο Ζελένσκι να κάνει τη χώρα «μεγάλο Ισραήλ», και την αδημονία των δυτικών ΜΚΟ να αναλάβουν τη «μεταμόρφωση» της χώρας, σε σύγχρονη, δημοκρατία. Τα εκατομμύρια πρόσφυγες-κυρίως γυναίκες και παιδιά-μένουν εκτός σχεδίων
Ασφαλείς προβλέψεις για την έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν. Υποκινητές και πρωταγωνιστές της σύγκρουσης δείχνουν ότι προσβλέπουν πλέον στην παράτασή του, με τους Αμερικανούς να επιδιώκουν την ολική αποδυνάμωση της Ρωσίας, και τους Ουκρανούς να προσδοκούν τη νίκη επί του εδάφους.
Συγκρούσεις διαρκείας
Και στα πιο αισιόδοξα σενάρια, όμως, «οι Ουκρανοί αναγνωρίζουν ότι πιθανότατα οι συγκρούσεις στα ανατολικά θα συνεχιστούν και αυτό ίσως διαρκέσει τα επόμενα χρόνια», σύμφωνα με το Foreign Affairs, (think tank που ειδικεύεται στην αμερικανική εξωτερική πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις).
Το τέλος αυτού του πολέμου, όπως τον ξέρουμε σήμερα, και «η σχετική ειρήνη», που προβλέπουν οι περισσότεροι στρατιωτικοί και πολιτικοί αναλυτές θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τα σχέδια για την ανασυγκρότηση της μεταπολεμικής Ουκρανίας. Το πώς, πόσο και για ποιους σκοπούς θα χρηματοδοτήσουν οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ την μεταπολεμική Ουκρανία παραμένει άδηλο.
Πάντως, η σημερινή αστρονομική βοήθεια των 40 δις δολαρίων της κυβέρνησης Μπάιντεν , δίνεται για την πολεμική ενίσχυση της Ουκρανίας έναντι του εχθρού, αλλά η συνέχισή της όπως όλοι καταλαβαίνουν, θα εξαρτηθεί από το ρόλο και τη θέση της Ουκρανίας στις νέες συνθήκες .
Κατά το αμερικανικό think tank, «παραμένει ασαφές ποια θέση θα έχει η χώρα στη Δύση όταν όλα θα έχουν πια ειπωθεί και όλα θα έχουν γίνει»(!)
Όνειρα και προσδοκίες
Βέβαια, οι μεταπολεμικές προκλήσεις της Ουκρανίας, συνδέονται άμεσα από το πόσο κομμάτι από την επικράτειά της θα ελέγχει μετά τον πόλεμο. Κι επειδή, επί του παρόντος, οι Ουκρανοί, ακολουθώντας τις «εντολές» του State Department, έχουν αποκλείσει το πεδίο των ουσιαστικών διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα, το ερώτημα θα απαντηθεί μόνο στο πεδίο της μάχης.
Μία ολοκληρωτική κατάκτηση της χώρας από τη Ρωσία, έχει αποκλειστεί, αφενός από το ίδιο Κρεμλίνο, αφετέρου από την αντίσταση που έχει επιδείξει ο ουκρανικός στρατός μέχρι στιγμής.
Σχεδόν εξίσου καταστροφική για τη χώρα είναι όμως και η συνέχιση του πολέμου επί χρόνια. Σ΄ αυτή την περίπτωση θεωρείται βέβαιο ότι θα καταλήξει ένα οικονομικό κουφάρι.
Σύμφωνα, με τo δημοσίευμα του Foreign Affairs οι Ουκρανοί «ονειρεύονται ένα πραξικόπημα στο Κρεμλίνο ή μια ρωσική στρατιωτική κατάρρευση που θα τους δώσει πίσω όλη την παλιά τους επικράτεια, συμπεριλαμβανομένων του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ». Σημειώνει μάλιστα ότι «δεν είναι τόσο ‘μαξιμαλιστές’ σε σχέση με την Κριμαία, όπως είπε ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, μετά τη συνάντηση με τον Βολοντιμίρ Ζελένσκι, στις αρχές Απριλίου».
Το μεγάλο Ισραήλ
Το σενάριο της μακράς σύγκρουσης, που φαίνεται να επιδιώκει η Ουάσιγκτον και να επιθυμεί διακαώς ο Ζελένσι, προβλέπει ότι ο αμυντικός προσανατολισμός της χώρα θα παραμείνει.
Εξάλλου, ο Ζελένσκι ξεδίπλωσε το όνειρό του για «ένα μεγάλο Ισραήλ» σε μία συνέντευξη Τύπου στις 5 Απριλίου, λέγοντας ότι «θα έχουμε εκπροσώπους των ενόπλων δυνάμεων ή της εθνοφυλακής στους κινηματογράφους, στα σούπερ μάρκετ. … Η ασφάλεια θα είναι το νούμερο ένα ζήτημα για τα επόμενα δέκα χρόνια».
Πιθανόν αυτή η σύγκριση να είχε και επικοινωνιακό στόχο. Να απευθυνόταν δηλαδή στην ισραηλινή κυβέρνηση, η οποία εμφανιζόταν αμφίθυμη στο ζήτημα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, φαίνεται όμως ότι «άγγιξε ευαίσθητες χορδές» στο εσωτερικό της Ουκρανίας.
«Ο επιφανής, νεαρός βουλευτής Ντμίτρο Ναταλούκα», είπε στο Foreign Affairs ότι «θα πρέπει να παραμείνουμε πολύ στρατιωτικοποιημένοι, δυνατοί στον τομέα της πληροφορικής και ακόμη περισσότερο ενωμένοι με τη Δύση—στον τραπεζικό τομέα, το εμπόριο και οτιδήποτε άλλο».
Οι χάκερ κάνουν πόλεμο
Όπως αναφέρει το αμερικανικό think tank, το Κίεβο, το Λβιβ και το Χάρκοβο πριν από τον πόλεμο ήταν ταχέως αναπτυσσόμενοι κόμβοι τεχνολογίας. Απασχολούσαν, περίπου 200.000 προγραμματιστές αντιστοιχώντας σε περισσότερο από το 8% του ΑΕΠ.
Η Ουκρανία υπερηφανευόταν, μάλιστα, για πέντε νεοσύστατες- start up- εταιρείες τεχνολογίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, με δημοφιλέστερη την Grammarly, την εφαρμογή που βελτιώνει τη γραφή. Άλλωστε, η τεχνολογία της πληροφορίας είναι πλέον κομμάτι του πολέμου.
Ουκρανοί χάκερ με εφαρμογές που τους επιτρέπουν να καταγράφουν θέσεις των ρωσικών στρατευμάτων και οχημάτων προειδοποιούν για αεροπορικές επιδρομές. Οι λεγόμενοι ερευνητές ανοιχτού κώδικα εντοπίζουν και παρακολουθούν εχθρικές μονάδες, ενώ πολλοί προγραμματιστές, σύμφωνα με το δημοσίευμα, συνέχισαν να δουλεύουν, κάνοντας το πρωί εθελοντική εργασία για τον πόλεμο, και το βράδυ απασχολούνται κανονικά στις συνηθισμένες υπεράκτιες δουλειές τους
«Επιχειρηματίας με έδρα το Λονδίνο ανέφερε πρόσφατα ότι, σχεδόν όλοι οι 100 και πλέον προγραμματιστές που εργάζονταν για τις νεοφυείς επιχειρήσεις στις οποίες επένδυσε, συνέχισαν να εκπληρώνουν τις αποστολές τους και να ζητούν περισσότερα. Κάποιοι το κάνουν αυτό ακόμη και από το πολιορκημένο Χάρκοβο» σημειώνει το Foreign Affairs
Δουλειές με φούντες για τις δυτικές ΜΚΟ
Οι υπόλοιποι τομείς της οικονομίας, κατά κοινή ομολογία, είναι σχεδόν κατεστραμμένοι. Τον Απρίλιο, η Παγκόσμια Τράπεζα υπολόγισε ότι μόνο η επισκευή των κατεστραμμένων υποδομών και κτιρίων θα κοσίσει περίπου 60 δις δολάρια. Πεδίον δόξης λαμπρό για τις κατασκευαστικές εταιρείες των εκλεκτών και των συμμάχων του Κιέβου.
Μια άλλη τεράστια δουλειά εκτιμάται ότι θα είναι η εκκαθάριση εκρηκτικών πυρομαχικών. Κι εδώ οι ΜΚΟ θα κάνουν πάρτι.
Η βρετανική οργάνωση για την εκκαθάριση ναρκών ξηράς, HALO Trust, η οποία εργάζεται στην Ουκρανία εδώ και έξι χρόνια, εκτιμά ότι μπορεί να χρειαστούν δεκαετίες. Πριν από τον πόλεμο, οι ομάδες HALO εργάστηκαν για να βοηθήσουν τη χώρα να καθαρίσει τις αγροτικές περιοχές από τις ζώνες ναρκών που είχαν απομείνει από το 2014 όταν αυτονομήθηκαν το Ντόνετσκ και το Λουχάνσκ.
Τώρα το νέο τους έργο θα είναι μάλλον πιο δύσκολο, καθώς θα ψάχνουν μέσα από κατεστραμμένα συγκροτήματα διαμερισμάτων για ρουκέτες, βόμβες, οβίδες πυροβολικού και πυρομαχικά διασποράς μεγέθους μπάλας του τένις.
Επίσης, εάν η Ουκρανία χάσει τον έλεγχο ολόκληρης της ακτής της Μαύρης Θάλασσας, -ειδικά του λιμανιού της Οδησσού- τότε θα πρέπει να επαναδρομολογήσει μέσω ξηράς, όλες τις ογκώδεις εξαγωγές εμπορευμάτων -ιδιαίτερα σιτηρών- από τις οποίες εξαρτάται μεγάλο μέρος της οικονομίας της. Και εδώ φαίνεται να ανοίγουν νέες δουλειές για τις μεγάλες οδικές και σιδηροδρομικές μεταφορικές εταιρείες.
«Ενδημική η διαφθορά»
Η εισροή μεταπολεμικής βοήθειας, λέγεται ότι θα είναι καθοριστική για την οικονομική βιωσιμότητα της χώρας. Κι αν εν μέσω πολέμου οι δυτικοί ηγέτες σιωπούσαν για το ζήτημα της διαφθοράς, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα κάνουν το ίδιο, όταν θα γίνουν δωρητές της οικονομικής ανασυγκρότησης.
Το σχόλιο του αμερικανικού think tank ότι «από τότε που η Ουκρανία πέτυχε την ανεξαρτησία το 1991, η διαφθορά είναι ενδημική, ειδικά στον δημόσιο τομέα, και το πρόβλημα είναι απίθανο να βελτιωθεί με την εισροή μεταπολεμικής βοήθειας. Οι ολιγάρχες συχνά κινούν τα νήματα από τα παρασκήνια», μοιάζει με τροχιοδεικτικό βλήμα προς την κυβέρνηση του Κιέβου, ότι πρέπει να μαζευτεί, αν θέλει να πάρει χρήματα.
Σύμφωνα με έρευνα της Διεθνούς Διαφάνειας, τo 2021, ανάμεσα σε 180 χώρες η Ουκρανία βρισκόταν στην 122η θέση. Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Ζελένσκι υπέγραψε νόμο κατά της ολιγαρχίας, αλλά στη συνέχεια φρόντισε ώστε ο πρώτος στόχος του να είναι ο πολιτικός του αντίπαλος και πρώην πρόεδρος, ο μεγιστάνας της ζαχαροπλαστικής Πέτρο Ποροσένκο.
Τα προβλήματα συνεχίστηκαν ακόμη και κατά τη διάρκεια του πολέμου, ενώ ο διεθνής Τύπος πέρασε στα χαμηλά και εν συντομία την υπόθεση των 28 εκατομμυρίων δολαρίων σε μετρητά που ανακάλυψαν τον Μάρτιο οι Ούγγροι τελωνειακοί στις αποσκευές της συζύγου πρώην Ουκρανού βουλευτή. Το antinews, πάντως, ανέδειξε το θέμα με αναλυτικό ρεπορτάζ.
Οι «χρήσιμοι» πρόσφυγες
Πέρα από όλα αυτά, το μεγάλο ερώτημα είναι η πληθυσμιακή σύνθεση της μεταπολεμικής Ουκρανίας. Σύμφωνα με το Foreign Affairs πολλοί ανησυχούν ότι «τα περισσότερα από πέντε εκατομμύρια Ουκρανοί που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα από τον Φεβρουάριο -μια από τις πιο γρήγορες εξόδους στον κόσμο από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου- δεν θα επιστρέψουν». Δεδομένου ότι οι άνδρες μεταξύ 18 και 60 δεν επιτρέπεται να φύγουν, οι πρόσφυγες στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι γυναίκες και παιδιά.
Εάν συνεχιστούν οι μάχες, τα Ηνωμένα Έθνη προβλέπουν ότι θα φύγουν από τη χώρα άλλα τρία εκατομμύρια, μέχρι το τέλος του έτους. Συνολικά, το 20% του πληθυσμού θα βρίσκεται εκτός της χώρας. Και αυτό μεταφράζεται σε τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, καθώς θα υπάρξει μεγάλο έλλειμμα γυναικών σε ηλικία εργασίας.
Η μεγάλη φυγή έχει και τη θετική της πλευρά, κατά το αμερικανικό think tank, γιατί όπως εξηγεί, λόγω του μεγάλου πληθυσμού και των σχετικά χαμηλών επιπέδων εισοδήματος, θα φαινόταν απίθανη η πλήρης ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση τόσο… σύντομα.
