Η ιερή φράση των Αρχαίων Ελλήνων που έγινε Συνώνυμο του Διαβόλου

«Δαίμων εαυτού» ήταν η θεότητα που ζούσε μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση και τον προστάτευε, φρόντιζε για την εξέλιξη και την ευημερία μέχρι τον θάνατο του. Ο «Φύλακας-άγγελος», δηλαδή που χρησιμοποιούμε κατά την χριστιανική απόδοση της φράσης.
Ετσι ο «Φύλακας-άγγελος» γίνεται η γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων και θεών. Η έννοια του φύλακα αγγέλου «κατά φύλακα δαίμονα». Ετσι βγήκε και η λέξη ευδαιμονία “ευτυχία”.

Στην αρχαιότητα η λέξη Δαίμων ήταν, ίσως, η πιο ιερή λέξη, “Πράττω κατά τον δαίμονα εαυτού”, σημαίνει “πράττω σύμφωνα με αυτό που υπαγορεύει η συνείδησή μου”, μια στάση ζωής που υιοθέτησαν και επιδοκίμασαν και οι φιλόσοφοι.

Η λέξη «δαίμων» δεν έχει καμία σχέση με αυτό που εννοούμε όταν την χρησιμοποιούμε σήμερα, οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν διάβολο.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή.

Στο πέρασμα των αιώνων, καθιερώνεται στην Ελλάδα νέα θρησκεία, ο Χριστιανισμός,

Η λέξη που δήλωνε τον αγνό θεό των Αρχαίων, απέκτησε αρνητική σημασία και από λέξη που συμβόλιζε τον Θεό, γίνεται συνώνυμο του Διαβόλου. Ο καλός άγγελος γίνεται κακός δαίμονας. Οι δαίμονες, αλλάζουν σημασία και γίνονται τα κακά πνεύματα, οι άγγελοι του κακού, που έχουν αρχηγό τον Σατανά, που στα εβραίικα σημαίνει αντίπαλος.

Η λέξη που κατάφερε να παραμείνει μέχρι και στις μέρες μας για να μας θυμίζει την προηγούμενη καλή έννοια της, είναι η ευδαιμονία, που συμβολίζει την χαρά, την υγεία, την καλή ζωή. Η ευδαιμονία είναι η κατάσταση άνθισης, καλής τύχης, ή επιτυχημένης κοινωνικής κατάστασης.

Ευδαιμονία είναι επίσης η ύπαρξη στην ζωή. Αυτό μπορεί να σημαίνει προσωπική ανάπτυξη και κατανόηση του εαυτού μας και των στόχων μας.

Οι δαίμονες ανά τον κόσμο

Η υποτιθέμενη ύπαρξη δαιμόνων παραμένει μια σημαντική έννοια σε πολλές σύγχρονες θρησκείες και αποκρυφιστικές παραδόσεις.

Οι δαίμονες εξακολουθούν να προκαλούν φόβο σε μεγάλο βαθμό λόγω της υποτιθέμενης ικανότητάς τους να κατέχουν ζωντανά πλάσματα.

Στη σύγχρονη δυτική απόκρυφη παράδοση (ίσως επιτομή από το έργο του Άλιστερ Κρόουλι), ένας δαίμονας (όπως ο Χορόνζον, που είναι η ερμηνεία του Κρόουλι για το λεγόμενο «Δαίμονας της Αβύσσου») είναι μια χρήσιμη μεταφορά για ορισμένες εσωτερικές ψυχολογικές διαδικασίες (εσωτερικοί δαίμονες), αν και μερικοί μπορεί επίσης να το θεωρούν ως αντικειμενικά πραγματικό φαινόμενο.

Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι μεγάλα τμήματα της δαιμονολογίας του Ιουδαϊσμού, μια βασική επιρροή στον Χριστιανισμό και το Ισλάμ, προήλθε από μια μεταγενέστερη μορφή του Ζωροαστρισμού και μεταφέρθηκαν στον Ιουδαϊσμό κατά την Περσική εποχή.

Τόσο οι θεότητες όσο και οι δαίμονες μπορούν να λειτουργήσουν ως μεσάζοντες για να μεταφέρουν μηνύματα στους ανθρώπους

Ωστόσο, μαγικά γραπτά δείχνουν ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι αναγνώρισαν την ύπαρξη κακόβουλων δαιμόνων επισημαίνοντας τα ονόματα των δαιμόνων με κόκκινο μελάνι…

Η φράση «Κατά τον δαίμονα εαυτού» γράφηκε από τους συγγενείς του Jim Morrison στον τάφο του, εννοώντας ότι ο τραγουδιστής των Doors έπραττε στη σύντομη ζωή του πάντα σύμφωνα με ό,τι υπαγόρευε η συνείδησή του, ο «προσωπικός του θεός», κι όχι σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας.

Η φωτογραφία (thumbnail) του άρθρου προέρχεται από το ομώνυμο μουσικού album της ελληνικής μέταλ μπάντας Rotting Christ.