ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ από τα πολλά ΤΟΥ Κατά Ιωάννη Ευαγγελίου
(Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο Κεφ ιστ΄ στίχοι 20-22).
“Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι κλαύσετε και θρηνήσετε υμείς, ο δε κόσμος χαρήσεται , υμείς δε λυπηθήσεσθε, αλλ΄ η λύπη υμών εις χαράν γενήσεται.”
Αλήθεια σας λέω , ότι θα κλάψετε και θα θρηνήσετε εσείς για τον θάνατό μου , ο κόσμος όμως θα χαρεί , εσείς θα λυπηθείτε αλλά η λύπη σας, χαρά θα γεννήσει.
“Η γυνή όταν τίκτει , λύπην έχει , ότι ήλθεν η ώρα αυτής , όταν δε γεννήση το παιδίον , ουκέτι μνημονεύει της θλίψεως δια την χαράν ότι εγεννήθη άνθρωπος εις τον κόσμον.”
Η γυναίκα όταν γεννά είναι λυπημένη γιατί νομίζει ότι ήρθε η ώρα της , όταν όμως γεννηθεί το παιδί , ούτε καν θυμάται τη θλίψη της λόγω της χαράς που έχει, επειδή γεννήθηκε άνθρωπος στον κόσμο.
“Και υμείς ούν λύπην, μεν νυν έχετε , πάλιν δε όψομαι υμάς και χαρήσεται υμών η καρδία και την χαρά υμών ουδείς αίρει αφ’ υμών.”
Κι εσείς τώρα έχετε λύπη, πάλι όμως θα εμφανιστώ σε σας και θα χαρείτε στην καρδιά σας και αυτή τη χαρά κανείς δεν θα μπορέσει να σας την αφαιρέσει.
