ΠΩΣ ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΦΘΟΡΙΟΥ ΣΤΟ ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ;



Γράφει ο Robert Carnaghan
Μετάφραση: Απολλόδωρος

Η προσθήκη ενός φθορίου, όπως το εξαφθοριοπυριτικό οξύ ή το εξαφθοριοπυριτικό νάτριο, στις δημόσιες παροχές νερού συνιστάται σε

κοινή δήλωση των τεσσάρων επικεφαλής ιατρών του Ηνωμένου Βασιλείου. 

Το κυβερνητικό νομοσχέδιο για την υγεία και την περίθαλψη, το οποίο έχει φθάσει στο τελικό του στάδιο στη Βουλή, περιλαμβάνει ένα μικρό τμήμα για τη διευκόλυνση της φθορίωσης του νερού, η οποία αναμένεται τώρα να εξαπλωθεί σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.

Αν και το νερό είναι ήδη φθοριωμένο σε μερικά μέρη του Ηνωμένου Βασιλείου (κυρίως στο Μπέρμιγχαμ), εδώ και σχεδόν σαράντα χρόνια δεν έχουν εφαρμοστεί νέα προγράμματα, καθώς η τοπική αντιπολίτευση κατάφερε να τα απορρίψει όλα. Η κυβέρνηση είναι τώρα αποφασισμένη να επιβάλει τις επιθυμίες της.

Ένα πρόσφατο δελτίο τύπου ανέφερε ότι: “τα υψηλότερα επίπεδα φθορίου συνδέονται με βελτιωμένα αποτελέσματα στην οδοντιατρική υγεία” και ότι: “το νομοσχέδιο για την υγεία και τη φροντίδα θα μειώσει τη γραφειοκρατία και θα καταστήσει απλούστερη την επέκταση των προγραμμάτων φθορίωσης του νερού”. 

Οι επεξηγηματικές σημειώσεις του νομοσχεδίου αναφέρουν: “Η έρευνα δείχνει ότι η φθορίωση του νερού είναι μια αποτελεσματική παρέμβαση δημόσιας υγείας για τη βελτίωση της στοματικής υγείας τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες και μειώνει τις ανισότητες στη στοματική υγεία”.

Εδώ και περίπου 70 χρόνια υποστηρίζεται ότι η φθορίωση μειώνει την τερηδόνα και ότι είναι ασφαλής. Παρόλο που υπάρχουν άφθονα στοιχεία που δείχνουν ότι στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε αποτελεσματική ούτε ασφαλής, οι υποστηρικτές της φθορίωσης είχαν επί μακρόν το πλεονέκτημα της πολύ μεγαλύτερης χρηματοδότησης από αυτή που είχαν οι σκεπτικιστές.

Οι δοκιμές φθορίωσης ξεκίνησαν το 1945 στις ΗΠΑ και τον Καναδά, αλλά, πριν καν ολοκληρωθούν, και χωρίς ολοκληρωμένες μελέτες για την υγεία, η φθορίωση εγκρίθηκε ως ασφαλής και αποτελεσματική από την Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ. Οι Αμερικανικοί Οδοντιατρικοί και Ιατρικοί Σύλλογοι πρόσθεσαν σύντομα την έγκρισή τους, όπως έκαναν αργότερα και οι αντίστοιχοι σύλλογοι στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι αρχικές δοκιμές μελετήθηκαν από τον Dr. Philip Sutton στην Αυστραλία, ο οποίος αποφοίτησε με άριστα στην Οδοντιατρική Επιστήμη. Όταν του ζητήθηκε να τις εξετάσει, διαπίστωσε ότι ήταν χαμηλής ποιότητας, γεμάτες λάθη και παραλείψεις.

Στην Αυστρία, ο Rudolf Ziegelbecker μελέτησε επίσης τις αρχικές δοκιμές φθορίωσης και διαπίστωσε ότι δεν έδειχναν αυτά που ισχυρίζονταν. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ




loading...