Υπεράνω –υποκριτικής –κριτικής

Κώστα Δημ Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου) * 

Τι τάχα είναι όλοι ετούτοι οι αυτόκλητοι παγκόσμιοι τυχορυθμιστές,

που εννοούν να διαφεντεύουν τις χώρες τις δικές τους και τις διπλανές.

Αλλά και άλλες, απόμακρες, αλαργινές,

χωρίς να δίνουν λογαριασμό , αφού οι χώρες τους είναι … ισχυρές (!).

Πήραν ψηλά τον αμανέ –κάποιοι ανεβασμένοι σε τουρκομιναρέ-

και με αγέρωχο, αλαζονικό, αυταρχικό ύφος μπλαζέ,

παίζουν τα κράτη … στα χαρτιά /ζάρια μέσω της ισχύος του ρεφενέ,

στον άθλιο , βρώμικο της υποκρισίας τους καφενέ.

Struggle for power αποζητούν όλοι οι αλλοπαρμένοι ηγετίσκοι μαζί.

Φαντασιώνονται πως θα τους ανήκει το …. παγκόσμιο το μαγαζί,

αν ο καθένας τους ισχυροποιηθεί , ώστε ακατανίκητος να καταστεί.

Χωρίς συναίσθηση της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς την αποδοχή.

Όλος ο αχρείαστος αγώνας, οι λαϊκές οικονομικές (υ)στερήσεις προς τι;

Τι επιτυγχάνεται όταν τοπικά ή γενικευμένα εξαπλώνεται η καταστροφή;

Ποιος τελικά ωφελείται από των βομβαρδισμών την ισοπεδωτική επιδρομή;

Γιατί τέτοια περιφρόνηση και απέχθεια για του συνανθρώπου τη ζωή;

Θέλουν να ολοκληρώσουν τον αφανισμό ακόμη και με πυρηνικά,

λες και δεν τους αρκεί ο πόλεμος, οι θάνατοι με μέσα «συμβατικά».

Τους απασχολεί να καταφύγουν και σε χημικά,

επιμένουν να εξαντλήσουν τα οπλοστάσιά τους, ανθρωποεξοντωτικά.

Σφαγείς /Butchers , εγκληματίες, αχρείοι κατάπτυστοι και αναίσχυντοι υποκριτές,

που αλληλοκατηγορούνται κάνοντας μάλιστα και ιστορικές αναφορές,

για το ποιος είχε επιτύχει περισσότερες αιμοτοχυσίες παλαιότερες ή –και – σημερινές.

Όμως μεταξύ εγκληματιών πολέμου δεν έχουν θέση οι στατιστικές.

Όλοι τους –τηρουμένων των αναλογιών, των μεγεθών και των δυνατοτήτων – δολοφονικά συμπεριφέρονται,

φέροντας επάξια –και εξ ορισμού – τον τίτλο των «εγκληματιών πολέμου» χωρίς να ντρέπονται (!).

Ας κοιταχθούν στον καθρέπτη της ιστορίας όπου ωσάν στυγνοί γενοκτόνοι εικονίζονται,

και τότε ίσως αντιληφθούν γιατί στην κατηγορία των ανθρωποειδών εντάσσονται.

Οι πάλαι ποτέ αποικιοκράτες , οι κάποτε πανίσχυρες αυτοκρατορίες ,

οι νυν θλιβεροί πυγμαίοι ταγοί που θέλουν να αναβιώσουν κρατικές πειρατείες,

εκείνοι που απαιτούν να κυβερνούν … «μεγάλες πανίσχυρες χώρες» σε όλες τις συγκυρίες,

οφείλουν να γνωρίζουν πως οι άλλοι συνάνθρωποί τους πάνω στον πλανήτη Γη δεν θα πρέπει να είναι παρίες !.

Αλήθεια , ποια η χρησιμότητα ύπαρξης «Μεγάλων /Ισχυρών» και «Μικρών/Ανίσχυρων» χωρών;

Οι πρώτες τυγχάνουν αποδοχής, και επαινετικών αναφορών,

οι δεύτερες αντιμετωπίζονται με χλευασμό , μέσω σχολίων απαξιωτικών /περιφρονητικών.

Η ανωμαλία αυτή έχει καθιερωθεί ως … φυσιολογικό status, επειδή εξυπηρετεί την εγγενή τάση των ανθρώπινων αυτοχειριασμών.

Ας το καταλάβουν επιτέλους οι εμπλεκόμενοι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί ,

οι ποικιλώνυμοι δολοφόνοι, αλλά και οι αβανταδόροι υμνητές τους, οι «αναλυτές» και οι «κριτικοί»,

πως η κατάσταση δεν πάει άλλο, μόνον στον όλεθρο οδηγεί.

Επιβάλλεται η τιθάσευση των αρπακτικών και αδηφάγων ενστίκτων , η αυτοκτονική.

Να δούμε πως θα επιτύχουμε την ολοσχερή καταστροφή των εξοπλισμών άνευ όρων .

Την οριστική, αμετάκλητη , αδιαπραγμάτευτη χάραξη συνόρων.

Την δίκαιη και λελογισμένη συνεκμετάλλευση των φυσικών πόρων.

Ας προσευχηθούμε και ας ευχηθούμε να μη συνεχίσει

η ανθρωπότητα να ποδηγετείται από έναν εσμό επικίνδυνων παραφρόνων.

Προδήλως –και λογικά – μέλλον (θετικό /ευημερίας) δεν υπάρχει,

όσο μια τάξη ισχυρών αδίστακτων και αδηφάγων θα συνεχίσει να άρχει.

Πάντως (εμείς οι «μικρότεροι /ανίσχυροι») δεν θα αποκτήσουμε καλή τύχη,

αν συνεχίσουμε –ηλιθίως – να διαχωριζόμαστε και να διαφωνούμε

στο ποιος /ποιοί έχουν ειδεχθέστερα θανατηφόρα πλήγματα επιτύχει.

Αυτή ακριβώς η διαχωριστική πρακτική,

κουβαλάει νερό στο μύλο του κάθε ψυχανώμαλου ηγέτη μεγαλομανή.

Αν τους αντιμετωπίζαμε χωρίς αστερίσκους, ιδεολογική /κομματική η τοποθέτηση … «συμμαχική»,

Τότε –προ τη γενικευμένης /ομόφωνης καταδικαστικής κατακραυγής – ο κάθε πολεμοχαρής , πολεμοκάπηλος θα είχε (εξ)αφανιστεί !…..

Χρόνια πολλά. Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα.