Η πραγματική προσκύνηση των Παθών του Χριστού…
GEWKWN : Η πραγματική προσκύνηση των Παθών του Χριστού, είναι ο σεβασμός και η συμπαράσταση μας σε συνανθρώπους μας που υποφέρουν, που είναι άρρωστοι και μόνοι στον κόσμο, σχεδόν όλοι ασχολούμαστε με μικρότητες και ξεχάσαμε την εντολή του Χριστού ΑΓΑΠΑΤΕ, αγαπάτε τους συνανθρώπους σας, μπροστά στον πόνο των συνανθρώπων μας κλείνουμε τα μάτια μας και πιστεύουμε ότι μόνο με τον εκκλησιασμό με την εξομολόγηση με την Θεια Κοινωνία και την τήρηση των κανόνων θα σώσουμε την ψυχή μας, και να τα κάνουμε όλα αυτά, αλλά χωρίς την αγάπη στον συνάνθρωπο μας δεν ισχύει τίποτα πλέον
Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε να βρούμε τον Χριστό μακριά, ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΟΥΜΕ στα νοσοκομεία, στους άστεγους στα γηροκομεία…. Εκεί θα βρούμε τον Χριστό σε όλους αυτούς που είναι μόνοι, απορριμμένοι από την κοινωνία, βασανισμένοι, περιφρονημένοι και ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά, αυτή είναι η πραγματική προσκύνηση των Παθών του Χριστού……..Με πόσο σεβασμό αντικρίζουμε έναν κουρελή, άπλυτο, χτυπημένο, άρρωστο, άστεγο, πεινασμένο, εμείς οι ίδιοι άνθρωποι που με ιερό δέος στεκόμαστε μπροστά στην εικόνα του Νυμφίου;
Πόσοι από όσους συνωστίζονται για να προσκυνήσουν τον Επιτάφιο έχουν ενδιαφερθεί για αυτούς τους ανθρώπους;
Για να νιώσει ο χριστιανός πραγματικά την ατμόσφαιρα των γεγονότων της Μεγάλης Εβδομάδας, δεν χρειάζεται να ταξιδέψει Πάσχα στους Άγιους Τόπους. Δεν χρειάζεται να ψάχνει τα βήματα του Χριστού σε ξένη χώρα και να προσπαθεί να φανταστεί πώς έλαβαν χώρα τα γεγονότα εκείνων των ημερών. Αν επισκεφτεί τα νοσοκομεία, τους άστεγους τα γηροκομεία… Εκεί σίγουρα θα βρει τον Χριστό σε όλους αυτούς που ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά…….
Ένα μεγάλο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού προσπαθεί να επιβιώσει με ελάχιστα η καθόλου, και εμείς οι καλοί και πιστοί χριστιανοί κρίνουμε, κατηγορούμε, δικάζουμε, καταδικάζουμε και προσπαθούμε να βγάλουμε τα μάτια ο ένας του άλλου, προσπαθούμε ‘’χριστιανικά ‘’ να τον μειώσουμε να τον εξοντώσουμε διότι δεν συμφωνούμε μαζί του, αγνοώντας ότι δεν είναι αυτό που ζητά από εμάς Ο ΧΡΙΣΤΟΣ…….
Τα βλέπουμε όλα αυτά και λυπούμαστε, ρίχνουμε και κανένα δάκρυ και μετά πάμε για ύπνο ήσυχοι ότι πήγαμε σήμερα εκκλησία, ανάψαμε ένα κερί για μας και για την οικογένεια μας, για να μας έχει καλά ο Χριστός, αλλά δεν ανάψαμε ένα κερί και να προσευχηθούμε γι’αυτους που πεινούν που είναι άρρωστοι, που υποφέρουν που είναι μόνοι στον κόσμο, για τους άστεγους, ξεχνάμε όμως ότι ΑΥΤΟΙ ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΑΣ, αυτούς εννοεί ο Χριστός…
Και μετά απορούμε, εμείς οι υποκριτές και φαρισαίοι γιατί Ο Θεός θα επιτρέψει να γίνουν πόλεμοι, σεισμοί, πείνα, καταστροφές……. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ μας εκδικητής, Ο ΘΕΟΣ μας είναι Θεός της αγάπης, αυτά όλα που θα γίνουν εμείς τα προκαλούμε με τις πράξεις μας, με τις παραλήψεις μας και με την απομάκρυνση από τον Θεό μας, από την Αγία Τριάδα…… από τον Χριστό
Ο Γέροντας λέει ‘’Πονέστε μ’αυτόν που ποναει, μοιραστείτε ακόμα και τον μανδύα σας μ’ αυτόν που δεν έχει να φορέσει, και τότε ελάτε χωρίς τύψεις να ακουμπήσετε το κεφάλι σας στην αγκαλιά Του Θεού’’
Ο Χριστός θέλει να έχουμε αγάπη προς τον συνάνθρωπο μας, Ο Χριστός δεν έχει κανόνες, δεν έχει τυπικά, δεν έχει διαδικασίες, δεν έχει τιμωρίες, έχει μόνο ουσία και είναι μόνο αγάπη, εμείς όμως καταλήξαμε να έχουμε έναν Χριστιανισμό που δεν έχει κέντρο του τον Χριστό, απλά έχει ΚΑΙ τον Χριστό
Η δυστυχία των ανθρώπων έγκειται στο γεγονός ότι αδυνατούν να κατανοήσουν την έννοια του αγαπάτε αλλήλους……… Αγάπη προς το Θεό = Αγάπη προς τον πλησίον,
Όλοι οι πραγματικοί χριστιανοί αγαπάμε και λατρεύουμε τον Θεό, εκεί που τα χαλάμε όμως είναι με την εντολή ‘’να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου ‘’ με το άκουσμα της εντολής αυτής παγώνουμε όλοι, παθαίνουμε σύγχυση, διότι καταλαβαίνουμε ότι είναι σχεδόν αδύνατον στον κόσμο αυτόν που ζούμε να πετυχουμαι κάτι τέτοιο, όμως δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, είναι και ο εγωισμός βλέπεται, προσωπικά, δεν γνωρίζω κανέναν που να αγαπά όλους τους συνανθρώπους σαν τον εαυτό του, διότι είναι στη φύση του ανθρώπου να είναι ανταγωνιστικός, ζηλιάρης και εγωιστής, τότε θα σκεφτείτε γιατί Ο Θεός έδωσε αυτήν την εντολή; ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ….
Ο Χριστός, γνώριζε την φύση του ανθρώπου, γνώριζε τα όρια της ανθρώπινης φύσης, έδωσε λοιπόν αυτήν την εντολή με την ελπίδα ότι κατά την διάρκεια της ζωής τους οι Χριστιανοί, θα προσπαθούν όσο το δυνατό, να πλησιάσουν το ιδανικό. Όλοι θα κριθούν από την ειλικρινή προσπάθεια και όχι μόνο από το αποτέλεσμα που για τους περισσότερους είναι άπιαστο….
