Καθίστε αναπαυτικά και δείτε την Ευρώπη να αυτοκτονεί ….του Πέπε Εσκομπάρ .
Εάν ο στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι να συντρίψουν την οικονομία της Ρωσίας μέσω κυρώσεων και απομόνωσης, γιατί είναι η Ευρώπη που βρίσκεται σε οικονομική ελεύθερη πτώση;
Το εκπληκτικό θέαμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) να κάνει χαρακίρι σε αργή κίνηση είναι κάτι αξέχαστο. Όπως ένα φτηνό ριμέικ του Κουροσάβα, η ταινία εξιστορεί την κατεδάφιση της ΕΕ από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με την εκτροπή ορισμένων βασικών ρωσικών εξαγωγών πρώτων υλών στις Ηνωμένες Πολιτείες, μακριά από τους Ευρωπαίους.
Βοηθά να έχουμε μια στρατηγικά τοποθετημένη ηθοποιό της 5ης στήλης –στην προκειμένη περίπτωση την εκπληκτικά ανίκανη Ούρσουλα φον ντερ Λούγκεν, επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής– να ανακοινώνει σθεναρά ένα συντριπτικό νέο πακέτο κυρώσεων: Απαγόρευση πρόσβασης στα ρωσικά πλοία στα λιμάνια της ΕΕ. απαγόρευση εισόδου στην ΕΕ των εταιρειών οδικών μεταφορών από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία· τέλος των εισαγωγών άνθρακα (πάνω από 4,4 δισ. ευρώ ετησίως).
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον πιέζει τους πλουσιότερους δυτικούς πελάτες/μαριονέτες της. Η Ρωσία, φυσικά, είναι πολύ ισχυρή για να αμφισβητηθεί άμεσα στρατιωτικά, και οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται πολύ ορισμένες από τις βασικές εξαγωγές τους, συμπεριλαμβανομένων των ορυκτών. Ως εκ τούτου, οι Αμερικανοί θα πιέσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβάλει ολοένα και πιο αυστηρές κυρώσεις που θα καταρρεύσουν οικειοθελώς τις εθνικές τους οικονομίες, επιτρέποντας παράλληλα στις Ηνωμένες Πολιτείες να αναλάβουν τα πάντα.
Οι καταστροφικές οικονομικές συνέπειες που θα ακολουθήσουν θα γίνουν αισθητές από τους Ευρωπαίους στην καθημερινή τους ζωή (αλλά όχι στο κορυφαίο 5%): ο πληθωρισμός θα καταβροχθίσει μισθούς και αποταμιεύσεις, οι λογαριασμοί ενέργειας του επόμενου χειμώνα θα είναι βαρείς, τα προϊόντα θα εξαφανιστούν από τα σούπερ μάρκετ και οι κρατήσεις διακοπών θα είναι σχεδόν παγωμένο. Ο Μικρός Βασιλιάς της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν –ίσως αντιμέτωπος με μια δυσάρεστη εκλογική έκπληξη– ανακοίνωσε μάλιστα: «Επιτρέπονται κουπόνια όπως κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Η Γερμανία αντιμετωπίζει την επιστροφή του φαντάσματος του υπερπληθωρισμού της Βαϊμάρης. Ο πρόεδρος της BlackRock, Rob Kapito, δήλωσε στο Τέξας ότι «για πρώτη φορά, αυτή η γενιά θα μπει σε ένα κατάστημα και δεν θα μπορεί να αγοράσει αυτό που θέλει». Οι Αφρικανοί αγρότες δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά καθόλου λιπάσματα φέτος, μειώνοντας τη γεωργική παραγωγή κατά μια ποσότητα ικανή να θρέψει 100 εκατομμύρια ανθρώπους.
Ο Zoltan Poszar, πρώην γκουρού της Fed της Νέας Υόρκης και του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ και σημερινός Μεγάλος Βεζίρης της Credit Suisse, συνέχισε λέγοντας ότι τα αποθέματα εμπορευμάτων –και, σε αυτόν τον τομέα, η Ρωσία δεν υστερεί σε κανέναν– θα είναι ένα ουσιαστικό χαρακτηριστικό αυτού που αποκαλεί. Bretton Woods III (αν και αυτό που φτιάχνεται από τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση είναι ένα post-Bretton Woods).
Ο Poszar σημειώνει ότι, ιστορικά, οι πόλεμοι κερδίζονται από εκείνους που έχουν περισσότερη τροφή και ενέργεια, κάποτε για να τροφοδοτούν άλογα και στρατιώτες, σήμερα για να ταΐζουν στρατιώτες και να τροφοδοτούν τανκς και μαχητικά αεροπλάνα. Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, έχει συσσωρεύσει μεγάλα αποθέματα ουσιαστικά των πάντων.
Ο Poszar σημειώνει πώς το τρέχον σύστημά μας Bretton Woods II έχει αποπληθωριστική ώθηση (παγκοσμιοποίηση, ανοιχτό εμπόριο, αλυσίδες ανεφοδιασμού ακριβώς στην ώρα), ενώ το Bretton Woods III θα δώσει πληθωριστική ώθηση (απ-παγκοσμιοποίηση, αυταρχική, αποθησαύριση εμπορευμάτων) προμήθειες και πρόσθετες στρατιωτικές δαπάνες να είναι σε θέση να προστατεύσει ό,τι θα απομείνει από το θαλάσσιο εμπόριο.
Οι επιπτώσεις είναι φυσικά συντριπτικές. Αυτό που είναι σιωπηρό, ζοφερό, είναι ότι αυτή η κατάσταση πραγμάτων θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.
Rublegaz ή αμερικανικό LNG;
Το Ρωσικό Στρογγυλό Τραπέζι του Club Valdai φιλοξένησε μια κριτική συζήτηση σχετικά με αυτό που εμείς στο Cradle ορίσαμε ως Rublegaz – την πραγματική γεωοικονομική αλλαγή του παιχνιδιού στην καρδιά της εποχής μετά το πετρέλαιο. Ο Alexander Losev, μέλος του Ρωσικού Συμβουλίου Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής, παρουσίασε τα περιγράμματα της Μεγάλης Εικόνας. Αλλά εναπόκειται στον Alexey Gromov, επικεφαλής διευθυντή ενέργειας στο Ινστιτούτο Ενέργειας και Οικονομικών, να παρουσιάσει τις κρίσιμες λεπτομέρειες.
Μέχρι στιγμής, η Ρωσία έχει πουλήσει 155 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην Ευρώπη κάθε χρόνο. Η ΕΕ υπόσχεται ρητορικά να το ξεφορτωθεί μέχρι το 2027 και να μειώσει την προσφορά κατά 100 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα μέχρι το τέλος του 2022. Ο Γκρόμοφ ρώτησε «πώς» και παρατήρησε ότι «κανένας ειδικός δεν έχει απάντηση. Το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού αερίου της Ρωσίας μεταφέρεται με αγωγούς. Δεν μπορεί απλώς να αντικατασταθεί από υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG)».
Η γελοία απάντηση των Ευρωπαίων ήταν να «αρχίσετε να αποταμιεύετε», όπως στο «προετοιμαστείτε να είστε χειρότερα» και «μειώστε τη θερμοκρασία στα σπίτια». Ο Γκρόμοφ σημείωσε ότι στη Ρωσία, «22-25 βαθμοί το χειμώνα είναι ο κανόνας. Η Ευρώπη προωθεί τους 16 βαθμούς ως «υγιεινό» και το να φοράς πουλόβερ το βράδυ.
Η ΕΕ δεν θα μπορεί να πάρει το αέριο που χρειάζεται από τη Νορβηγία ή την Αλγερία (που ευνοεί την εγχώρια κατανάλωση). Το Αζερμπαϊτζάν θα μπορούσε να προμηθεύει στην καλύτερη περίπτωση 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, αλλά «θα χρειαστούν 2 ή 3 χρόνια» για να υλοποιηθεί.
Ο Γκρόμοφ επεσήμανε ότι «δεν υπάρχει πλεόνασμα στην αγορά σήμερα για το LNG από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Κατάρ», και οι τιμές για τους Ασιάτες πελάτες εξακολουθούν να είναι υψηλότερες. Η ουσία είναι ότι «μέχρι το τέλος του 2022, η Ευρώπη δεν θα είναι σε θέση να μειώσει σημαντικά» αυτά που αγοράζει από τη Ρωσία: «θα μπορούσε να μειώσει κατά 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, στο μέγιστο». Και οι τιμές στην αγορά σποτ θα είναι υψηλότερες – τουλάχιστον 1300 δολάρια ανά κυβικό μέτρο.
Μια σημαντική εξέλιξη είναι ότι «η Ρωσία έχει ήδη αλλάξει τις αλυσίδες εφοδιασμού στην Ασία». Αυτό ισχύει τόσο για το φυσικό αέριο όσο και για το πετρέλαιο: «Μπορείτε να επιβάλετε κυρώσεις εάν υπάρχει πλεόνασμα στην αγορά. Τώρα υπάρχει έλλειψη τουλάχιστον 1,5 εκατομμυρίου βαρελιών πετρελαίου την ημέρα. Θα στείλουμε τις προμήθειες μας στην Ασία – με έκπτωση». Όπως έχουν τα πράγματα, η Ασία πληρώνει ήδη ένα premium, 3 έως 5 δολάρια περισσότερο ανά βαρέλι πετρελαίου.
Για τις αποστολές πετρελαίου, ο Γκρόμοφ σχολίασε επίσης το βασικό θέμα της ασφάλισης: «Τα ασφάλιστρα είναι υψηλότερα. Πριν από την Ουκρανία, όλα βασίζονταν στο σύστημα Free on Board (FOB). Σήμερα, οι αγοραστές λένε «δεν θέλουμε να αναλάβουμε τον κίνδυνο να φέρουμε το φορτίο σας στα λιμάνια μας». Επομένως εφαρμόζουν το σύστημα Κόστους, Ασφάλισης και Φορτίου (CIF), όπου ο πωλητής πρέπει να ασφαλίσει και να μεταφέρει το φορτίο. Αυτό φυσικά έχει αντίκτυπο στο εισόδημα».
Ένα απολύτως βασικό ερώτημα για τη Ρωσία είναι πώς θα μεταβεί στην Κίνα, τον μεγαλύτερο πελάτη της φυσικού αερίου. Πρόκειται για το Siberian Force 2, έναν νέο αγωγό φυσικού αερίου μήκους 2.600 χιλιομέτρων από τα πεδία φυσικού αερίου της Ρωσίας Bovanenkovo και Kharasavey στο Yamal στη βορειοδυτική Σιβηρία – ο οποίος δεν θα φτάσει σε πλήρη δυναμικότητα μέχρι το 2024. Επίσης, η διασύνδεση πρέπει να κατασκευαστεί πρώτα μέσω της Μογγολίας – «Χρειαζόμαστε τρία χρόνια για να κατασκευάσουμε αυτόν τον αγωγό φυσικού αερίου» – επομένως όλα δεν θα είναι στη θέση τους μέχρι περίπου το 2025.
Όσο για τον αγωγό Yamal, «το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού αερίου πηγαίνει στην Ασία. Εάν οι Ευρωπαίοι δεν αγοράζουν πλέον, μπορούμε να το ανακατευθύνουμε». Και μετά υπάρχει το έργο Arctic LNG 2 – το οποίο είναι ακόμα μεγαλύτερο από το Yamal: «η πρώτη φάση θα πρέπει να ολοκληρωθεί σύντομα, είναι 80% έτοιμη». Ένα επιπλέον πρόβλημα θα μπορούσε να τεθεί από τους Ρώσους «μη φίλους» στην Ασία: την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα. Η υποδομή LNG που παράγεται στη Ρωσία εξακολουθεί να εξαρτάται από την ξένη τεχνολογία.
Αυτό είναι που οδηγεί τον Γκρόμοφ να σημειώσει ότι «το μοντέλο της οικονομίας που βασίζεται στην κινητοποίηση δεν είναι πολύ καλό». Αλλά αυτό είναι που πρέπει να αντιμετωπίσει η Ρωσία, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα.
Τα θετικά είναι ότι το νέο παράδειγμα θα επιτρέψει «μεγαλύτερη συνεργασία στο πλαίσιο των BRICS (τις αναδυόμενες οικονομίες της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας, της Κίνας και της Νότιας Αφρικής, που συναντώνται ετησίως από το 2009)», η επέκταση του Διεθνούς Διαδρόμου Μεταφορών Βορρά-Νότου ( INSTC) και μεγαλύτερη αλληλεπίδραση και ολοκλήρωση με «Πακιστάν, Ινδία, Αφγανιστάν και Ιράν».
Όσον αφορά το Ιράν και τη Ρωσία, πραγματοποιούνται ήδη ανταλλαγές στην Κασπία Θάλασσα, καθώς το Ιράν παράγει περισσότερα από όσα χρειάζεται και είναι έτοιμο να αυξήσει τη συνεργασία του με τη Ρωσία στο πλαίσιο της ενισχυμένης στρατηγικής τους συνεργασίας.
Υπερηχητική Γεωοικονομία
Έμεινε στον Κινέζο ειδικό σε θέματα ενέργειας Fu Chengyu να εξηγήσει συνοπτικά γιατί η προσπάθεια της ΕΕ να αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο με το αμερικανικό LNG είναι ένα όνειρο. Βασικά, η αμερικανική προσφορά είναι “πολύ περιορισμένη και πολύ ακριβή”.
Ο Fu Chengyu έδειξε πόσο μια μακρά και λεπτή διαδικασία εξαρτάται από τέσσερις συμβάσεις: μεταξύ του κατασκευαστή φυσικού αερίου και της εταιρείας LNG. μεταξύ της εταιρείας LNG και της αγοραστικής εταιρείας· μεταξύ του αγοραστή LNG και της εταιρείας φορτίου (η οποία κατασκευάζει τα πλοία)· και μεταξύ αγοραστή και τελικού χρήστη.
«Κάθε συμβόλαιο, επεσήμανε, χρειάζεται πολύ χρόνο για να ολοκληρωθεί. Χωρίς να υπογραφούν όλες αυτές οι συμβάσεις, κανένα από τα μέρη δεν θα επενδύσει – είτε πρόκειται για επενδύσεις σε υποδομές είτε για την ανάπτυξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου». Επομένως, η πραγματική παράδοση LNG των ΗΠΑ στην Ευρώπη προϋποθέτει ότι όλοι αυτοί οι διασυνδεδεμένοι πόροι είναι διαθέσιμοι – και λειτουργούν σαν ρολόι.
Η ετυμηγορία του Fu Chengyu είναι σαφής: αυτή η εμμονή της ΕΕ να απαλλαγεί από το ρωσικό φυσικό αέριο «θα έχει αντίκτυπο στην παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη, ακόμη και σε ύφεση. Σπρώχνουν τους δικούς τους ανθρώπους – και τον κόσμο – πέρα από την άκρη. Στον ενεργειακό τομέα θα ζημιωθούμε όλοι».
Είναι ιδιαίτερα διδακτικό να αντιπαραθέσουμε την επερχόμενη γεωοικονομική αναταραχή –την εμμονή της ΕΕ να παρακάμψει το ρωσικό φυσικό αέριο και την άνοδο της Rublegaz– με τους πραγματικούς λόγους για την Επιχείρηση Z στην Ουκρανία, που καλύπτονται εντελώς από τα μέσα ενημέρωσης και τους δυτικούς αναλυτές.
Ένας πλέον συνταξιούχος πρώην βετεράνος της βαθιάς πολιτείας των ΗΠΑ, εξοικειωμένος με τις εσωτερικές λειτουργίες του παλιού OSS, πρόδρομος της CIA, της σημερινής άνοιας των νεοσυντηρητικών, παρείχε κάποιες πληροφορίες που σας κάνουν να σκεφτείτε:
«Όλο το ζήτημα της Ουκρανίας αφορά υπερηχητικούς πυραύλους που μπορούν να φτάσουν στη Μόσχα σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά. Οι Ηνωμένες Πολιτείες τους θέλουν εκεί, στην Πολωνία, στη Ρουμανία, στις χώρες της Βαλτικής, στη Σουηδία, στη Φινλανδία. Πρόκειται για άμεση παραβίαση των συμφωνιών του 1991 ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί στην Ανατολική Ευρώπη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν διαθέτουν ακόμη υπερηχητικούς πυραύλους, αλλά θα πρέπει να τους έχουν σε ένα ή δύο χρόνια. Είναι μια υπαρξιακή απειλή για τη Ρωσία. Έπρεπε λοιπόν να πάνε στην Ουκρανία για να τον συλλάβουν. Οι επόμενες χώρες θα είναι η Πολωνία και η Ρουμανία, όπου εκτοξευτές έχουν κατασκευαστεί στη Ρουμανία και κατασκευάζονται στην Πολωνία».
Από μια εντελώς διαφορετική γεωπολιτική σκοπιά, αυτό που είναι πραγματικά αποκαλυπτικό είναι ότι η ανάλυσή του ενώνεται με τη γεωοικονομία του Zoltan Poszar: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ είναι εντελώς εμπόλεμοι. Αυτό αποτελεί πραγματικό κίνδυνο για τη Ρωσία. Η ιδέα ότι ο πυρηνικός πόλεμος είναι αδιανόητος είναι μύθος. Αν κοιτάξετε τους βομβαρδισμούς του Τόκιο στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, υπήρξαν περισσότεροι θάνατοι στο Τόκιο παρά στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Αυτές οι πόλεις έχουν ξαναχτιστεί. Η ακτινοβολία εξαφανίζεται και η ζωή μπορεί να ξαναρχίσει. Η διαφορά μεταξύ μιας βόμβας πυρκαγιάς και ενός πυρηνικού βομβαρδισμού είναι μόνο η αποτελεσματικότητα. Οι προκλήσεις του ΝΑΤΟ είναι τόσο ακραίες που η Ρωσία αναγκάστηκε να θέσει τους πυρηνικούς πυραύλους της σε κατάσταση συναγερμού. Αυτή είναι μια πολύ σοβαρή ερώτηση. Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες το αγνόησαν».
πηγή: The Cradle
Μετάφραση Διεθνούς Δικτύου
