ΤΟ «ΑΟΡΑΤΟ» ΧΕΡΙ ΤΟΥ «ΑΟΡΑΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ» ΚΑΙ Η ΟΡΑΤΗ ΜΑΖΙΚΗ ΥΠΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΘΕΑΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ



Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης

Η ύπαρξη του Νέου Μεσαίωνα εδράζεται στον δισταγμό του ανθρώπου να αμφισβητεί και στην ευκολία του να υποτάσσεται

Τον Μάρτιο του 2020, οι ηγέτες των χωρών μίλησαν συντονισμένα σε παγκόσμιο επίπεδο για την επίθεση του «αόρατου εχθρού» με σκοπό την τρομοκράτηση των πολιτών και την ευκολότερη χειραγώγησή τους, προκαλώντας τεχνητές συνθήκες έκτακτης δημόσιας ανάγκης που επέτρεψαν την λήψη πολιτικών αποφάσεων για την επιβολή περιοριστικών μέτρων και την συρρίκνωση των ατομικών τους ελευθεριών.

Πριν όμως από την επίκληση του «αόρατου εχθρού» από τους διαχειριστές της υγειονομικής κρίσης, είχε προηγηθεί κατά το τελευταίο τέταρτο του 18ου αιώνα, ο διάσημος Σκωτσέζος οικονομολόγος Άνταμ Σμίθ, ο οποίος στο γνωστότερο έργο του «Η Έρευνα για την Φύση και τα Αίτια του Πλούτου των Εθνών» που δημοσιεύτηκε το 1776, επινόησε την χρήση του οικονομικού όρου «αόρατο χέρι», ως το βασικό εργαλείο του οικονομικού φιλελευθερισμού και της λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς.

Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι κάθε άνθρωπος επιδιώκοντας το ατομικό του συμφέρον καθοδηγείται από ένα «αόρατο χέρι» στην προώθηση ενός ευρύτερου σκοπού που δεν συγκαταλέγεται στις αρχικές του προθέσεις.

Ο Άνταμ Σμιθ διατύπωσε την θεωρία σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος όταν επιχειρεί να πραγματοποιήσει το οικονομικό του σκοπό, παρεμβαίνει το «αόρατο χέρι» (δηλ. ένα είδος μηχανισμού ελέγχου και αυτορρύθμισης της αγοράς) το οποίο μπορεί να τον οδηγήσει και στην ικανοποίηση του κοινωνικού συμφέροντος, περισσότερο αποτελεσματικά από ό,τι αν συνειδητά απέβλεπε στην υλοποίηση μόνο του τελευταίου.




loading...