Μεταμφίεση της Είδησης σε Παραμύθι – Για λόγους ασφαλείας…
Μια ιστορία για τη Μαριούπολη, πρόσεχε, είναι μια ιστορία, ένα μυθιστόρημα.
Συνεπώς, πρέπει να λαμβάνεται με μεγάλη προσοχή.
Bruno Bertez/Réseau International, 13-4-22
Μετάφραση: Μ. Στυλιανού
Ο κόσμος αναρωτιόταν πόσοι «άνθρωποι μεγάλης αξίας» είναι παγιδευμένοι με το (ναζιστικό) τάγμα των Αζόφ στο εργοστάσιο της Αζοφσταλίας στη Μαριούπολη.
1- Το Azovstal είναι ένα από τα μεγαλύτερα χαλυβουργεία στον πλανήτη, όπου ο άνθρακας μεταποιείται και το σιδηρομετάλλευμα γίνεται χάλυβας. Είναι μια τεράστια εγκατάσταση.
2- Το Azovstal μετατράπηκε σε μια τεράστια βάση για τα συντάγματα Αζόφ και σχεδιάστηκε για να μετατρέψει τη Μαριούπολη σε ένα μεσαιωνικό φρούριο. Οι Γάλλοι ήταν πολύ σίγουροι ότι η Μαριούπολη δεν θα έπεφτε.
Όλα αυτά μπορεί να εξηγήσουν γιατί ο επικεφαλής της γαλλικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών απολύθηκε.
Λαμβάνουμε πληροφορίες από το Παρίσι που μας επιτρέπουν να ολοκληρώσουμε το “παζλ” της Μαριούπολης και να κατανοήσουμε πολλά ακόμα ασαφή προβλήματα γύρω από την κατάσταση στην πόλη.
Όπως γνωρίζετε, το έδαφος της Ουκρανίας έχει χωριστεί σε συγκεκριμένους τομείς ευθύνης των χωρών του ΝΑΤΟ. Και στη Μαριούπολη, υπήρχε ένα μεγάλο κέντρο πληροφοριών των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων, που δρούσε προς το συμφέρον της συμμαχίας και του καθεστώτος του Κιέβου.
Κατά καιρούς, το προσωπικό του έφτασε σε εκατοντάδες ειδικούς, αλλά μέχρι να ξεκινήσει η μάχη για την πόλη, υπήρχαν 53 αξιωματικοί από το DGSE της γαλλικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών.
Το γιατί δεν έφυγαν νωρίτερα είναι άγνωστο. Είναι πιθανό να έχουν αποφασίσει να συνεχίσουν να συλλέγουν πληροφορίες μέχρι την τελευταία στιγμή. Ωστόσο, όταν προέκυψε η τελευταία πιθανότητα εκκένωσης, δεν μπορούσαν να φύγουν, επειδή οι προσπάθειες εκκένωσης απέτυχαν, αλλά και ίσως επειδή οι μαχητές του Αζόφ με τους οποίους οι Γάλλοι συνεργάσθηκαν απλά δεν τους άφησαν να φύγουν.
Βλέποντας τι συνέβαινε, οι Ναζί αποφάσισαν να τους χρησιμοποιήσουν ως εγγύηση ότι οι ίδιοι θα απομακρυνθούν από το καζάνι.
Εκτός από τους Γάλλους, υπάρχει στη Μαριούπολη μια ομάδα μισθοφόρων – πρώην και νυν αξιωματικών από τον Καναδά, τη Σουηδία και τη Μεγάλη Βρετανία, καθώς και μια απόστολή Σύρων Τούρκων (takfiris) με μεγάλη εμπειρία στις αστικές μάχες στη Συρία. Ο συνολικός αριθμός αυτών των εθελοντών δεν έχει καθοριστεί ακριβώς. Μεταξύ αυτών μπορεί να είναι αξιωματικοί πληροφοριών σταδιοδρομίας από το καναδικό CSIS, σουηδικό MUST και βρετανικό MI-6, οι οποίοι τους αρέσει να χρησιμοποιούν την ιδιότητα μισθοφόρων ως κάλυψη.
Κι αυτοί παγιδεύτηκαν. Θα προσθέσω ο ίδιος: κρίνοντας από τον τρόπο με τον οποίο δραστηριοποιούνταν οι Έλληνες διπλωμάτες σε αυτόν τον τομέα, μπορεί να υποτεθεί ότι συμμετείχε και ο ελληνικός στρατός. Επιπλέον, ο Ζελένσκι έδειξε ακόμη και δύο Έλληνες μισθοφόρους στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Ο αιώνιος ηθοποιός Τσίπρας προσποιήθηκε την αηδία, μόνο και μόνο για να αποκρύψει τον πραγματικό ρόλο των ίδιων ελληνικών υπηρεσιών πληροφοριών με τις οποίες ο ίδιος τίθεται σε κίνδυνο.
Για να βγάλει έξω τους άτυχους ανιχνευτές του, ο Μακρόν άρχισε να καλεί το Κρεμλίνο, από το οποίο έλαβε διαβεβαιώσεις ότι τα ρωσικά στρατεύματα, εάν το Παρίσι πληρούσε ορισμένες προϋποθέσεις (το περιεχόμενο των οποίων δεν αποκαλύφθηκε από τους Γάλλους), ήταν έτοιμα να δώσουν ένα διάδρομο, αλλά οι Γάλλοι θα έπρεπε να λύσουν το πρόβλημά τους με τους Αζόφ που δεν αφήνουν τους ξένους να φύγουν. Πρέπει να απευθυνθείτε στον Ζελένσκι.
Αλλά ο Ζελένσκι, επίσης ηθοποιός, δεν έχει κανέναν έλεγχο στους Ναζί του Αζόφ και μπορεί να μην ενδιαφέρεται καν να βγάλει τους Γάλλους «παγιδευμένους» στη Μαριούπολη (κάτι που θα στερούσε από το Παρίσι χώρο για ελιγμούς και ενδεχομένως να συμβάλει σε μια αυξημένη αντιπαράθεση ΕΕ-Ρωσίας). Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να βοηθήσει τον Γάλλο ομόλογό του.
Ο Καγκελάριος Σολτς ήρθε να βοηθήσει τον Μακρόν στις 18 Μαρτίου και στις 20 Μαρτίου, με τη συμφωνία της Μόσχας, μια ομάδα διάσωσης αποτελούμενη από Γερμανούς στρατιωτικούς αξιωματικούς πληροφοριών από το BND στάλθηκε στη Μαριούπολη. Αλλά οι «Αζοβίτες», πιστεύοντας ότι αυτή ήταν για αυτούς η μόνη ελπίδα να ξεφύγουν από την περικυκλωμένο πόλη, έχοντας παρακινήσει το Κίεβο να την ξεμπλοκάρει, έκαναν τους Γερμανούς ομήρους, παρά τις εγγυήσεις της διοίκησης του ουκρανικού στρατού και της διοίκησης (ή μάλλον, του αντιπροσωπευτικού γραφείου) του συντάγματος Αζόφ που ωρίσκερται στο Κίεβο.
ΕΠΙΠΛΈΟΝ
Το @wargonzo έργο έμαθε λεπτομέρειες σχετικά με την απόπειρα ανακάλυψης της 36ης Ταξιαρχίας AFU της διαχείρισης του εργοστασίου του Illich προς τη Zaporizhzhya. Η επιχείρηση του DNR να αποτρέψει την ανακάλυψη είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψη περισσότερων από 100 Ουκρανών πεζοναυτών.
