Ορκίζομαι ότι θέλω τρέφει εις την καρδίαν μου, αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της πατρίδος μου.
Ορκίζομαι ότι θέλω τρέφει εις την καρδίαν μου, αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της πατρίδος μου, οπαδών και των ομοφρόνων με τούτους. Θέλω ενεργεί κατά πάντα τρόπον προς βλάβην και αυτόν τον παντελή όλεθρόν των, όταν η περίστασις το συγχωρήση.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής (Contact : [email protected]).
Aυτό ήταν ένας μέρος του όρκου που έδιναν οι ένδοξοι πρόγονοι μας, πριν από την Αγιασμένη επανάσταση του 1821, όταν πολέμησαν υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Η Ελλάδα είναι το μοναδικό έθνος στον κόσμο, το οποίο προσδιορίζει με το θρήσκευμα, και την εθνική ιδιότητα. Αυτό το καθόρισαν με το αίμα και τους αγώνες τους, οι Ήρωες Χριστιανοί του 1821. Εν συνεχεία το ψήφισαν και στις 3 εθνοσυνελεύσεις που ακολούθησαν σε Επίδαυρο, Άστρος και Τροιζήνα. Η ονομασία Χριστιανός δεν σημαίνει απλά το θρήσκευμα, διότι παράλληλα, προσδιορίζει και την εθνικότητα.
Για αυτό την σύγχρονη εποχή έπρεπε πάση θυσία να καταργήσουν επισήμως την εθνικότητα-θρήσκευμα, και όχι μόνον το θρήσκευμα όπως νομίζουν λανθασμένα οι πάντες, από τις ταυτότητες. Από την στιγμή που αφαιρέθηκε οριστικά το θρήσκευμα από τις νέες ταυτότητες,ταυτόχρονα, αφαιρέθηκε και η εθνικότητα των Ελλήνων. Ποιους θεωρούσαν Έλληνες πολίτες, οι πρώτες εθνοσυνελεύσεις ; Mε την κήρυξη του επαναστατικού αγώνα ήταν επιτακτική-εθνική ανάγκη, να καθοριστεί η ταυτότητα του επαναστατημένου γένους. Η απάντηση στο ζωτικής σημασίας ερώτημα, ποίοι είναι Έλληνες, δόθηκε μέσα από τις τρεις Εθνοσυνελεύσεις. Σύμφωνα με αυτές, τα κριτήρια για να έχει κάποιος την Ελληνική ιθαγένεια, θα έπρεπε να είναι κάτοικος της Ελλάδας, και να πιστεύει στον Χριστό. Ο αποκλεισμός των μη Χριστιανών, όπως είναι οι παγανιστές και οι Αγαρηνοί, συνδεόταν με την μεγαλύτερη-εθνική ανάγκη, που ήταν η εξασφάλιση της ιστορικής συνέχειας του έθνους, αλλά και παράλληλα, για να εφαρμοστεί το αξίωμα του Πατέρα της Ιστορίας, του Ηροδότου, με το όμαιμον, το ομόγλωσσον, και το ομόθρησκον.
Όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της Επικρατείας της Ελλάδος, πιστεύουσιν εις Χριστόν εισίν Ελληνες, και απολαμβάνουσιν άνευ τινός διαφοράς όλων των πολιτικών δικαιωμάτων. Ομοίως Έλληνες εισί, και των δικαιωμάτων απολαμβάνουν, όσοι έξωθεν ελθόντες και την Ελληνικήν φωνήν πάτριον έχοντες, και εις Χριστόν πιστεύοντες. Ζητήσωσιν παρρησιαζόμενοι εις τοπικήν Ελληνικής Επαρχίας αρχήν, να εγκαταριθμηθώσι δι΄ αυτής εις τους πολίτας Έλληνας. Αυτά ψήφισαν οι ήρωες, του 1821 στις εθνοσυνελεύσεις.
Ας μην ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό σχετικά με την Αγιασμένη επανάσταση, ότι πέρα από την εξαθλίωση, την σκλαβιά, και τον φόβο του θανάτου, οι Έλληνες του 1821, είχαν τώρα να αντισταθούν και στο ανυπέρβλητο κάλλος της Ελληνικής φύσης, και των Ελληνίδων γυναικών. Η άνοιξη του 1821 μ.Χ., είχε στολίσει το φυσικό περιβάλλον, με κάθε δυνατή ομορφιά, δημιουργώντας μια εικόνα ονείρου, ένα κάλεσμα για την απόλαυση της ζωής, και μια σαφή υπενθύμιση για την υπέρτατη αξία που έχει το δώρο της ζωής, από τον Σωτήρα Χριστό, το οποίο οι Έλληνες ήταν έτοιμοι να θυσιάσουν, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Η θυσία των Ελλήνων του 1821, θα λειτουργήσει ως ένα διαχρονικό παράδειγμα, ηρωισμού για όλους τους Έλληνες, των βαλκανικών πολέμων, του Μικρασιατικού μετώπου, του 1940, κατά τον Β παγκόσμιο πόλεμο, οι οποίοι θα δεχτούν μέσα στις ψυχές τους, την θυσία, εκείνων που χάθηκαν και θυσιάστηκαν, στην Ελληνική επανάσταση, με τον πιο βίαιο τρόπο στο όνομα της Ελλάδας και του κυρίου Σωτήρα και Λυτρωτή ημών Ιησού. Το 1821 οι Έλληνες πολέμησαν, για του Χριστού την πίστη την Αγία. Για αυτό μεταξύ των αγωνιστών, πολέμησαν και ιερείς. Μία από τις μεγαλύτερες μορφές της Ελληνικής επαναστάσεως, ήταν και ο Παπαφλέσσας.
Οι Έλληνες του 1821 και του 1940, δεν είχαν σε καμία περίπτωση την πνευματική αίγλη των Ελλήνων, των Περσικών πολέμων, και των Ελλήνων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, καθώς οι περισσότεροι ήταν αγράμματοι και απαίδευτοι. Εν τούτοις γιατί ζούσαν ηθικά-μοναγαμικά, χωρίς σεξουαλικές ανωμαλίες, με πίστη Χριστού, επέτυχαν δύο θρυλικά επιτεύγματα, ενάντια σε κάθε λογική. Την απελευθέρωση του έθνους, το 1821 και το έπος του 1940. Η Ορθοδοξία, τα χρηστά ήθη, και η αρχαία Ελληνική γραμματεία ήταν και είναι, οι πηγές ζωής και επιβιώσεως του Ελληνικού έθνους. Δυστυχώς την σημερινή εποχή, η Ελλάδα, κατά γενική παραδοχή, είναι σε προχωρημένη σήψη, και επάνω στο πτώμα της ασελγούν οι πανάρχαιοι εχθροί μας. Δυστυχώς είναι τραγικό όμως η Ελλάδα είναι για πολλοστή φορά σκλαβωμένη.
