Ντοκουμέντο από Ελληνίδα ομογενή στην Ουκρανία. Στο χωριό Μπουγά. Δείτε το και βγάλτε τα συμπεράσματα σας μόνοι σας..

Η κυρία είναι Ελληνικής καταγωγής, το όνομα της είναι Αλεξάνδρα. Ζει στο Ελληνικό χωριό Μπουγάς. Ηταν τρομοκρατημένη, στην διάρκεια των μαχών. Κρυβόταν, επί μέρες, στο υπόγειο του σπιτιού της. Δεν είχαν νερό και ρεύμα, αλλά, ούτε και τρόφιμα, καθώς ο Ουκρανικός στρατός πήρε όλα τα τρόφιμα, από τα μαγαζιά, μετά τα βομβάρδισε. Λέει στην αρχή ότι δεν ξέρει ποιοι πέρασαν από εκεί. “Μάλλον Ουκρανοί. Πήραν αυτοκίνητα, έμπαιναν σε σπίτια”. Ούτε ποιοι βρίσκονται τώρα. Μετά ξανοίγεται και αναφέρει ότι το πρωί, τις πολεμούσαν τα τάγματα του Αζοφ. Μπήκαν και στο σπίτι της, όπου όπως λέει, κάποιοι ήταν βίαιοι και κάποιοι όχι. Μετά μαθαίνει απ΄΄ τον ανταποκριτή ότι εκεί βρίσκονται, πλέον οι Ρώσοι. Καταχάρηκε. Την ρώτησαν πώς αισθάνεται, για την αυτονομία του Ντανιέτσκ. “Εμείς ανήκαμε στο Ντανιέτσκ. Οχι στην Ουκρανία”-“Δεν θέλετε την Ουκρανία;;”-“Δεν θέλω. Θέλω την Ρωσία” -Μα γιατί;;”-“Εκεί υπάρχει ένας πολύ έξυπνος Πρόεδρος. Ο Πούτιν. Μας βοηθάει. Αν δεν ήταν ο Πούτιν, εδώ θα μας είχαν διαλύσει όλους. Υπέροχος! Εμείς όλοι εδώ και όλες οι γύρω περιοχές τον αγαπάμε”. Μετά λέει ότι οι Ρώσοι θα πάνε να ελευθερώσουν τις παρακάτω περιοχές. “Το πώς πυροβολούσαν το πρωί εδώ δεν περιγράφεται! Τρέξαμε στο υπόγειο.” Μετά λέει ότι κανείς δεν τους είπε για εκκένωση και τους κάλεσαν στο σπίτι τους, όπου οι γυναίκες είπαν ότι θέλουν τους Ρώσους και ο παππούς είπε ότι θέλει μια ειρηνική Ουκρανία, όπου όλοι να μπορούν να ευημερούν.