ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΑΣΕΒΕΙΑΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 Η ΑΝΙΕΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΜΙΣΟΚΑΛΟ ΜΕ ΤΑ ΠΟΝΗΡΑ ΕΡΓΑ

Κοινοποιεί ο Ηλίας Σκουντριάνος

Η ακούσια προσευχή που κάνουμε ζώντας πονηρά και καλέσαμε τον αντίδικο αντί για το Θεό. Άντε τώρα να τον κάνεις ζάφτι…

Σίγουρα η Κυριακή Προσευχή δεν ήταν ένα εφεύρημα της στιγμής στο νου του Ιησού όταν Αυτός ρωτήθηκε περί προσευχής, αλλά αποτέλεσμα πολλών εσωτερικών διεργασιών που είχαν αρχίσει από την παιδική Του ηλικία. 

Καθότι ο ίδιος δεν είχε πραγματικό φυσικό Πατέρα, η έλλειψη αυτή δεν Τον έκανε να προσπεράσει τον Ιωσήφ, αλλά τον οδηγούσε στο να αναζητά το απόλυτο πατρικό πρότυπο, τα οποίο τελικά βρήκε ανακαλύπτοντας ξανά το Πρόσωπο του Ουράνιου Πατέρα Του, δηλαδή του ίδιου του Θεού. 

Αυτό ακριβώς το Πρόσωπο του Ουράνιου Πατέρα καλούμαστε να ανακαλύψουμε κι εμείς αφού βέβαια τακτοποιηθούν οι σχέσεις και αποδοθεί η τιμή προς το φυσικό γονέα, το σύζυγο και προς τον πνευματικό και εκκλησιαστικό ηγέτη. 

Δε μπορούμε να φτάσουμε σ’ Αυτόν και να τον ονομάσουμε Πατέρα κατάματα, αν οι σχέσεις μας με τους τρεις πρώτους πατέρες (το φυσικό, τον πνευματικό και τον εκκλησιαστικό) δεν είναι σχέση απόδοσης τιμής. 

Τον Ουράνιο Πατέρα μας χωρίς να φταίει Τον απομονώνουμε με την αδιαφορία μας, Τον πληγώνουμε με την άσπλαχνη συμπεριφορά μας, τον περιθωριοποιούμε με την ανοησία και τη φιληδονία μας. Επειδή είναι Άγιος δε μπορεί να συμμετέχει στον τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε τη ζωή και την απόλαυσή της.

 Οι αμαρτίες μας φέρνουν χώρισμα ανάμεσα σε Αυτόν και σε μας. 

Η διαφορά όμως είναι, ότι εμείς οι ΑΠΟΣΤΑΤΗΜΕΝΟΙ ΠΙΣΤΟΙ έχουμε ακόμα και μέσα στην ασέβειά μας μια αγκαλιά να καταφύγουμε στη δύσκολη στιγμή, ενώ Αυτός που έχει άγια φύση εγκαταλείπεται όχι μόνο «απάτωρ, αμήτωρ και αγενεαλόγητος» αλλά και χωρίς τη μοναδική διέξοδο επικοινωνίας Του, τα αγαπημένα Του δηλαδή παιδιά, χωρίς καν ο ίδιος να φταίει σε τίποτε. 

Αυτή η κατάσταση στην οποία φέρνει ο άνθρωπος το Θεό είναι η μεγαλύτερη ασέβεια, καθ’ ότι είναι η καταπάτηση της μεγαλύτερης εντολής, όπως την ανέφερε ο Χριστός:

«Να αγαπάς τον Κύριο και Θεό σου με όλη την καρδιά σου, με όλη την ψυχή σου και με όλο το νου σου».   

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ