Γέροντας Αιμιλιανός: Μέσα στον Παράδεισο ή απ’ έξω θεατής;

Ο στόχος του κάθε χριστιανού είναι το θέλημα του Θεού και ο προσωπικός μας αγιασμός. Σκοπός κάθε ανθρώπου, άνδρα, γυναίκας, παιδιού, ηλικιωμένου κλπ. είναι ο αγιασμός της ψυχής του. Σκοπός του ανθρώπου δεν είναι να είναι ένας τυπικός χριστιανός και ταυτόχρονα «καλός άνθρωπος», αλλά το να αγωνίζεται να είναι πάντα κοντά στον Θεό. Διότι, αυτός που είναι κοντά στον Θεό, όπως επιθυμεί ο Θεός, τότε αυτός μετέχει της αγιότητος του Θεού. Πώς όμως μπορεί κάποιος να καταλάβει το πώς εφαρμόζει το θέλημα του Θεού είτε είναι παντρεμένος, είτε είναι μοναχός, ή οτιδήποτε άλλο; Όταν αισθανθεί ότι δεν ζει πλέον ο ίδιος, αλλά ζει μέσα του ο Χριστός. Στο Μέγα Απόδειπνο ψέλνουμε ένα τροπάριο που λέει: «Ψυχή μου, ψυχή μου». Ξύπνα τι κοιμάσαι; Σήκω επάνω γιατί το τέλος σου πλησιάζει, δεν ξέρεις αύριο αν θα πεθάνεις. Μην κοιτάς τι ηλικία είσαι, αύριο μπορεί να είναι η ημέρα του θανάτου σου. Όταν το αντιληφθείς ότι φτάνει η ώρα του θανάτου, τότε θορυβείσαι. Το τροπάριο αυτό απευθύνεται σε εκείνους που δεν έχουν την αίσθηση «ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός». Απευθύνεται σε αυτούς που «κοιμούνται ύπνο βαρύ» και μακριά από τον Χριστό. Δεν έχουν αίσθηση του Χριστού και οι άνθρωποι που δεν βιώνουν τον Χριστό, θα βρίσκονται θεατές του Παραδείσου, όπως ο Αδάμ με την Εύα όταν εξορίστηκαν από τον Παράδεισο.

—

Ιερά Μονή Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ

Τρίκορφο Φωκίδος