ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΤΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ… ΜΙΑ ΚΑΛΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Στην Ελληνική Ιστορία υπάρχουν κάποιες σελίδες, που κρύβονται επιμελώς από τα σχολικά βιβλία.
Μία τέτοια σελίδα είναι και η εκστρατεία στην Κριμαία το 1919.
Οι σημερινές εξελίξεις προτρέπουν σε ένα φρεσκάρισμα της μνήμης, γιατί οι ομοιότητες είναι πάρα πολλές!
Το 1919 ο Ελευθέριος Βενιζέλος, (ο “μέγας δημοκράτης”, που αρχικά κατέλαβε την εξουσία πραξικοπηματικά και μετά κυβέρνησε δικτατορικά), παίρνει πρωτοβουλία να προτείνει στο Γάλλο πρωθυπουργό Κλεμανσώ, να οργανώσουν από κοινού μία στρατιωτική εκστρατεία στην Κριμαία!
Στόχος ήταν η ανατροπή του νεοσύστατου τότε Σοβιετικού κράτους και η επιστροφή των Ρώσων στο προηγούμενο καθεστώς!!
Εχουμε λοιπόν εισβολή σε μια ξένη και μακρινή χώρα, που δεν μας έβλαψε ποτέ, με στόχο την αλλαγή του καθεστώτος της.
Καθαρή επέμβαση στα εσωτερικά της…
Στο εκστρατευτικό σώμα που συγκροτούν από κοινού, η κύρια δύναμη πυρός ήταν η Ελληνική πλευρά, που συμμετείχε με τρείς μεραρχίες, (2η, 3η και 13η).
Η Γαλλική πλευρά στέλνει μόνο αποικιακές δυνάμεις, εμφανώς καταπονημένες από τον Α’ Παγκόσμιο, που μόλις είχε λήξει. Το ηθικό τους δεν ήταν το καλύτερο και επί πλέον, πολλοί Γάλλοι έβλεπαν με συμπάθεια την επανάσταση των μπολσεβίκων…
Το εκστρατευτικό σώμα ενισχύθηκε επί πλέον με μία Πολωνική μεραρχία και με κάμποσες μονάδες Ουκρανών αντικαθεστωτικών.
Η συνολική δύναμη έφτασε κάπου στις 70.000 στρατιώτες.
Η κατάληξη της εισβολής ήταν τραγελαφική!
Με τις πρώτες ντουφεκιές, οι δυνάμεις των Ουκρανών και των Πολωνών αντικαθεστωτικών διαλύθηκαν προς όλα τα σημεία του ορίζοντα.
Οι Ελληνικές και οι Γαλλικές δυνάμεις υποχώρησαν, αρχικά συντεταγμένα, αργότερα άτακτα και τελικά απειλήθηκε και Ελληνο-Γαλλική σύγκρουση, στο λιμάνι της Κριμαίας, για το ποιός πρώτος θα επιβιβαστεί στα καράβια για να φύγει!
Ηταν Μάρτης του 1919, που άρχισε η κατάρρευση.
Ο αποτυχημένος αυτός τυχοδιωκτισμός του Βενιζέλου, η εισβολή σε ξένη χώρα, (που ουδέποτε πολέμησε την Ελλάδα, ούτε καν συνορεύει), με σκοπό να της αλλάξει το καθεστώς, σκόπευε να εξασφαλίσει την βοήθεια των Αγγλο-Γάλλων στην Μικρασιατική εκστρατεία!
Στην πράξη όμως,, είχε πολύ καταστρεπτικές συνέπειες, ακριβώς στην ίδια την έκβαση της Μικρασιατικής εκστρατείας, βοηθώντας στην επέλευση της πανωλεθρίας, με δύο τρόπους:
1. Οι μεραρχίες ηττημένες και καταπονημένες στην Κριμαία και με τσακισμένο το ηθικό, μεταφέρθηκαν κατευθείαν να πολεμήσουν στην Μικρά Ασία….
2. Λίγο αργότερα ο Κεμάλ (που απεδείχθη πιο οξυδερκής από το Βενιζέλο) εκμεταλλευόμενος τα συναισθήματα, που προκάλεσε στους Σοβιετικούς ηγέτες αλλά και πολίτες, η απρόκλητη Ελληνική εισβολή στην χώρα τους, ζήτησε να πάρει σαν βοήθεια τον βαρύ οπλισμό των Ρώσσων, που είχε εγκαταληφθεί στην Ρωσσο-Τουρκική μεθόριο, μετά την λήξη του Ρωσσο-Τουρκικού πολέμου.
Ο Λένιν του τον έδωσε χωρίς δεύτερη σκέψη…
Οχι μόνο για συναισθηματικούς λόγους, αλλά κυρίως γιατί η Ελλάδα στην Μικρασιατική εκστρατεία, από ένα σημείο και μετά ξέφυγε από τον αρχικό στόχο της “απελευθέρωσης πάτριων εδαφών” και προχώρησε σαν καθαρά ιμπεριαλιστικό κράτος, φτάνοντας σχεδόν έξω από την Αγκυρα, όπου ουδέποτε έζησαν Ελληνες!
Ετσι ο άτακτος στρατός του Κεμάλ απέκτησε βαρύ οπλισμό και ΔΩΡΕΑΝ! Δεν τον πλήρωσε καν!
Οι δύο αυτοί παράγοντες συνέβαλαν πολύ σημαντικά στην ήττα του Ελληνικού στρατού στη Μικρασία και την επακολουθήσασα Μικρασιατική καταστροφή.
Μην περιμένετε να μπει ποτέ στα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας…
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:
Το 34ο Σύνταγμα Πεζικού, αποτελούμενο κυρίως από Πειραιώτες.
Το μόνο αξιόλογο που κατάφερε στην Κριμαία, ήταν να γίνει αργότερα… λεωφόρος του Πειραιά!
(“Λεωφόρος 34ου ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ”)
Οτι και καλά “δοξάστηκε”!
Στην πραγματικότητα απλά ρεζιλεύτηκε, υποχωρώντας άτακτα., πολεμώντας μάλιστα σε έναν πόλεμο, που δεν ήταν δικός μας!
