Respect for Bashar al Assad. Το μέλλον της δύσμοιρης Ελλάδας κρίνεται στην αιματοβαμμένη Συρία.
Κάθε άνθρωπος έχει δύο πατρίδες. Την δική του και την Συρία. Το μέλλον της δύσμοιρης Ελλάδας, κρίνεται στην αιματοβαμμένη Συρία. Η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο αυξάνεται επικίνδυνα για πολλοστή φορά.
Ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής και ο μεγαλύτερος γεωστρατηγικός εταίρος αναδείχθηκε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά ένα έθνος-κράτος, συμμάχησε ταυτόχρονα με δύο χώρες οι οποίες βρίσκονται σε πόλεμο. Η Ρωσία του Πούτιν υποστηρίζει παράλληλα την Συρία του Ασσάντ και την Τουρκία του Ερντογάν.
Η Συρία αποτελεί τον διαχρονικό στόχο μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας οι οποίες για να αποφύγουν μια μετωπική σύγκρουση με καταστροφικές συνέπειες αναγκάστηκαν το έτος 2016 να συμβιβαστούν και να συνομιλήσουν, μαζί με το Ιράν για το μέλλον της Συρίας. Στον παγκόσμιο πόλεμο μικρότερης κλίμακας που διεξάγεται στην Συρία, ο μεγάλος νικητής είναι η Ρωσία του Πούτιν. Επίσης πρόσφατα η Γερμανία αποφάσισε να διπλασιάσει την εισαγωγή φυσικού αερίου από την Ρωσία.
Ο μικρότερης κλίμακας παγκόσμιος πόλεμος, θέτει σε κίνδυνο ακόμη και την παγκόσμια ειρήνη.
Πάνω από 400 χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τις ζωές τους. Ο μισός πληθυσμός της Συρίας, ο οποίος πριν τον εμφύλιο ανερχόταν στα 23 εκατομμύρια κατοίκους εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα είτε τα σπίτια τους. Κάποιοι από τους δυστυχισμένους ανθρώπους επέτυχαν να φτάσουν στην Ευρώπη, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι συνελήφθησαν, απήχθησαν ή αγνοούνται.
Κατά την διάρκεια της τρομερής και αιματηρής πολεμικής αντιπαραθέσεως, έλαβαν χώρα εκτεταμένες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. ‘Όλα τα μέρη έχουν κατηγορηθεί για επίθεση εναντίων αμάχων.
Εξαιτίας των φοβερών συγκρούσεων ένα μεγάλο μέρος της χώρας έχει μετατραπεί σε ερείπια. Η οικονομική δεινότητα της Συρίας, έχει επιδεινωθεί με δραματικούς ρυθμούς, με τις τιμές να αυξάνονται ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας ημέρας. Το νόμισμα καταρρέει και ως συνέπεια έχουμε την πείνα και την εξαθλίωση.
Η Συρία έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης και ανελέητου ανταγωνισμού, σε παγκόσμιο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων. Οι ισχυροί του πλανήτη ανταγωνίζονται σε ουδέτερο έδαφος, στα πεδία των μαχών τα οποία είναι δομημένα γύρω από την εξυπηρέτηση των τεραστίων συμφερόντων τους σε γεωστρατηγικό-ενεργειακό επίπεδο. Είναι γεγονός πως η τωρινή εμπόλεμη κατάσταση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υπεράσπιση του Συριακού έθνους.
Κανείς δεν γνωρίζει εάν και πότε θα σταματήσει ο πόλεμος στην Συρία. Ούτε και πώς θα διαμορφωθεί η κατάσταση σχετικά με την μεταπολεμική εποχή και τον συσχετισμό των δυνάμεων, στην Μέση Ανατολή. Ο Πούτιν είναι σε θέση να σταματήσει τον πόλεμο στην Συρία. Εν τούτοις δεν το κάνει.
Aπό το 2017 αναφέρω ότι η αγορά της πρώτης συστοιχίας S 400 έναντι 2.5 δισεκατομμυρίων με το 55% του ποσού της σύμβασης να καλύπτεται από Ρωσικά δάνεια, επιτρέπει την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι δεσμοί Ρωσίας και Τουρκίας είναι πολύ ισχυροί.
Εδώ και χρόνια υπογραμμίζω ότι όσο η Τουρκία αγοράζει πυραύλους S 400, υποβρύχια από την Μόσχα, κατασκευάζει πυρηνικά εργοστάσια με Ρωσική συνδρομή και τεχνολογία, ότι ο πρόεδρος Πούτιν θα συνεχίσει να παραμένει σχεδόν παθητικός θεατής της Τουρκικής εισβολής. Μεγάλο ερωτηματικό παραμένει έστω και σε θεωρητικό επίπεδο ο νέος πλανητάρχης Βλαντιμίρ Πούτιν, και τι θα αποφασίσει σχετικά με το μέλλον της μαρτυρικής Συρίας. Δυστυχώς μετά από 4 χρόνια από την Τουρκική εισβολή, ο Πούτιν προτιμά τον Ερντογάν και την Τουρκία, από την Συρία του Ασσάντ. Ρωσία και Τουρκία διατηρούν γεωστρατηγικές και γεωπολιτικές σχέσεις εκατοντάδων ετών.
Η Ανατολική Μεσόγειος φλέγεται από την τεράστια πολεμική σύγκρουση, καθώς έχουμε έναν κανονικό παγκόσμιο πόλεμο, σε μικρότερη μορφή στην Συρία. Και εξαιτίας της αναβίωσης, της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από την Τουρκία του Ρ. Τ. Ερντογάν, είναι απόλυτη ανάγκη να δούμε προσεκτικά τις συμμαχίες που θα συγκροτηθούν, για την μοιρασιά του υπάρχοντος ορυκτού πλούτου και τις αλλαγές των συνόρων. Η σύγκρουση των πολιτισμών ανάμεσα σε Χριστιανισμός-Ισλάμ που επιδιώκουν οι νεοταξίτες, είναι προ των πυλών και χρειαζόμαστε δίπλα μας, τον μοναδικό μας σύμμαχο κατά την σύγχρονη εποχή. Τον Φιλέλληνα Μπασάρ Ασσάντ.
Ήδη βιώνουμε την δόμηση των αιτίων της σύγκρουσης, με την μαζική κατά γενική παραδοχή εισβολή του Ισλάμ στην Ελλάδα και την αποχριστιανοποίησή της. Ο θρησκευτικός πόλεμος που θα ξεκινήσει, θα είναι ίσως ο μεγαλύτερος όλων των εποχών.
Η μαρτυρική Συρία δέχεται ακόμη πολλαπλές επιθέσεις από Τουρκία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση-Ελλάδα, τα Αραβικά-δικτατορικά καθεστώτα και την επίθεση από τον κορωνοϊό, μαζί με το δολοφονικό εμπάργκο από την “πολιτισμένη” δύση, χωρίς να έχουν την έγκριση του ΟΗΕ. Παρά τις τρομερές αντιξοότητες, οι ηρωικοί Σύριοι, παραμένουν στις επάλξεις, αδέσποτοι και υπερήφανοι, για να υπερασπιστούν τις δύο μεγαλύτερες ανθρώπινες-διαχρονικές αξίες, την ελευθερία, και την αξιοπρέπεια.
Η μεγάλη πατριωτική Συρία του Μπασάρ Αλ Ασσάντ, απέρριψε το νεοταξικό σχέδιο “Αραβική Άνοιξη”, το οποίο είχε ως στόχο την εγκαθίδρυση της κυριαρχίας του Ισραήλ στην περιοχή. Το Ισραήλ επιθυμεί να επεκτείνει την απόλυτη κυριαρχία του στην Ανατολική Μεσόγειο, με την ευλογία και την πλήρη υποστήριξη της Αμερικής. Για αυτό συμμετέχουν οι Ισραηλινοί στον πόλεμο της Συρίας, ενάντια στον φιλέλληνα Ασσάντ. Επίσης φοβούνται πολύ την συμμαχία Ελλάδας-Συρίας και επέκτασιν, την συμμαχία Ρωσία, Ελλάδα, Συρία, Ιράν.
Η επιτυχία αυτού του επικίνδυνου-νεοταξικού σχεδίου, προϋποθέτει τον κατακερματισμό και την διαίρεση των κρατών της περιοχής. Αμέσως μετά θα ακολουθήσουν γενοκτονίες, εκτοπισμός-εξαθλίωση, και η εκμετάλλευση προκειμένου να επιβάλουν την κυριαρχία και την εκμετάλλευση, επί του πλούτου αυτών των εθνών. Οι Ισραηλινοί δεν συγχώρησαν, στην αδούλωτη Συρία του Ασσάντ, την υποστήριξή προς τον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού.
Επίσης οι Αμερικανοί-νεοταξίτες και το Ισραήλ έχουν μεγάλο μίσος κατά της Συρίας, λόγω της υποστήριξης προς την εθνική αντίσταση του Λιβάνου, η οποία προκάλεσε μια συντριπτική ήττα κατά της Ισραηλινής επεκτατικότητας. Με την απελευθέρωση εδαφών του Λιβάνου από την Ισραηλινή κατοχή, οι Σύριοι επέτυχαν μια σημαντική νίκη εις βάρος των Ισραηλινών δυνάμεων, κατά την διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ, στον Λίβανο το 2006.
Η παγκοσμιοποίηση επιθυμεί να ανατρέψει την πατριωτική-Συριακή κυβέρνηση με τα πιστά και εξαρτημένα από αυτήν κράτη της περιοχής, με κορωνίδα την Τουρκία, καθώς και τα καθεστώτα της απόλυτης μοναρχίας, των χωρών του Κόλπου, όπως είναι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλα. Ένα από τα πιο επικίνδυνα μέσα που χρησιμοποιούνται από την νέα τάξη, είναι οι οργανώσεις, με θρησκευτικό μανδύα, οι οποίες με τις μεθόδους τους θέλουν την εγκαθίδρυση, μεσαιωνικών καθεστώτων για να εξυπηρετήσουν την κυριαρχία του Σιωνισμού.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΥΜΒΙΏΣΕΩΣ.
Η μεγαλύτερη αιτία για τον πόλεμο στην Συρία, είναι η αρμονική συμβίωση, μεταξύ Χριστιανών και μουσουλμάνων. Αυτό είναι κάτι που ανατρέπει μέρος των μεγαλεπήβολων σχεδίων, των ανθρώπων της νέας τάξης, για σύγκρουση και πόλεμο μεταξύ των δύο θρησκειών (Χριστιανισμός και Ισλάμ). Oι Χριστιανοί της Συρίας μάχονται με τον Ασσάντ, για να γλυτώσουν τον Χριστιανισμό, την Συρία, και τις οικογένειες τους, από τους Ισλαμιστές μισθοφόρους της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, και του Κατάρ.
Ο Σύριοι του Ασσάντ και οι Ιρανοί μάχονται υπέρ της Ελευθερίας και των Aξιών του παγκόσμιου πολιτισμού. Εάν οι αντίπαλοι της Συρίας επικρατήσουν, και κατακτήσει οριστικά ο Ερντογάν την Βόρεια Συρία, τότε η ανθρωπότητα και ειδικά η Ελλάδα θα πληρώσει τεράστιο τίμημα, καθώς θα είμαστε για πάντα σκλάβοι της νέας τάξης πραγμάτων και της νέας Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μικρότερο κόστος θα έχουν το Ιράν η Ρωσία και η Κίνα.
Εάν όμως κερδίσουν οι Σύριοι τότε η νέα τάξη και ο Ερντογάν θα έχουν δεχτεί το πιο καθοριστικό πλήγμα, σχετικά με την αναβίωση του παγκόσμιου κράτους. Στην δημοκρατική Συρία του Ασσάντ έχουμε ένα παγκόσμιο πρότυπο συμβιώσεως μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Οι Σύριοι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, είναι πεπεισμένοι, ότι ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ είναι τα δύο πόδια-στηρίγματα του έθνους, και ότι κανένα κράτος, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τα στηρίγματα-πόδια του. Δυστυχώς μετά από την ενσωμάτωση της Βόρειας Συρίας έρχεται σταδιακά και η ενσωμάτωση της Ελληνικής επικράτειας.
Ο πρόεδρος Ασσάντ θα έπρεπε να παίρνει κάθε χρόνο το βραβείο νόμπελ και όλα τα σχετικά βραβεία, με βάση αυτό το οποίο έχει επιτύχει. Δυστυχώς όχι μόνον δεν βραβεύεται αλλά παράνομα και καταργώντας κάθε έννοια δικαίου τον πολεμούν και επιθυμούν τον αφανισμό του οι νεοταξίτες. Τα ίδια βραβεία θα έπρεπε να λαμβάνουν και οι Χριστιανοί με τους Μουσουλμάνους δια την παραδειγματική τους συμβίωση. Είναι φαιδρό, πρόστυχο και άνανδρο, διότι οι οι άνθρωποι της παγκοσμιοποίησης που διδάσκουν την διαφορετικότητα, την πολυπολιτισμικότητα και τα δικαιώματα των θρησκευτικών εθνολογικών μειονοτήτων, να μάχονται την μοναδική κυβέρνηση που υποστηρίζει στην πράξη διαχρονικά τις ίδιες αξίες με εκείνους.
Επίσης δεν επιθυμούν να παραμείνει στην εξουσία ο Ασσάντ διότι δεν ξεπούλησε τον ενεργειακό πλούτο της χώρας του έναντι πινακίου φακής, και γιατί έχει δική της κεντρική τράπεζα η Συρία. Η κεντρική τράπεζα της Συρίας δεν είναι ελεγχόμενη από τους τοκογλύφους της νέας τάξης. Τον Μάρτιο του 2020 ο κατ εφημισμόν εμφύλιος στην Συρία συμπλήρωσε το όγδοο έτος.
Η Συρία είναι το μοναδικό ελεύθερο μωαμεθανικό κράτος. Όλες οι θρησκευτικές μειονότητες έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους μωαμεθανούς. Ο Ασσάντ είναι ο προστάτης των χριστιανών στην Συρία. Όσο παραμένει στην εξουσία δεν κινδυνεύουν οι χριστιανοί. Ο πρόεδρος απέδειξε ότι μπορεί να κρατήσει ενωμένο αυτό το εύθραυστο εθνοθρησκευτικό οικοδόμημα μεσα στο Συριακό κράτος. Είναι ο εγγυητής της παρουσίας των Χριστιανών στην Συρία. Οι Μουσουλμάνοι, οι Αλεβίτες, οι χριστιανοί και οι διάφορες θρησκευτικές μειονότητες είναι ένθερμοι υποστηρικτές του Ασσάντ, διότι είναι ο προστάτης της ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ τους.
Όλοι γνωρίζουν ότι ενδεχόμενη πτώση του Μπασάρ Αλ Ασσάντ θα οδηγήσει στην πλήρη εξολόθρευση και την θανάτωσή τους από τους νεοταξίτες, σε περίπτωση που οι τελευταίοι αναλάβουν την εξουσία στην Συρία. Για αυτό όλες οι θρησκευτικές μειονότητες πολεμούν με φανατισμό για να σώσουν την πατρίδα τους από την νέα τάξη και όλους τους υπόλοιπους ώστε να επιστρέψουν στην ευημερία του παρελθόντος.
Στην αιματοβαμμένη Συρία πολεμούν μισθοφόροι από 85 και περισσότερες διαφορετικές χώρες. Εντούτοις οι εωσφοριστές τον πόλεμο αυτό τον ονομάζουν “εμφύλιο”. Η Συρία έγινε ένα από τα πιο αιματοβαμμένα έθνη στην παγκόσμια ιστορία. Η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο αυξάνεται επικίνδυνα για πολλοστή φορά.
To μέλλον του Ελληνικού έθνους κρίνεται στην μαρτυρική Συρία και από την επικράτηση του Μπασάρ Ασσάντ.
ΣΥΡΙΑ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ.
Ένα έθνος που δεν γνωρίζει την πραγματική του ιστορία και ποιοι είναι οι αληθινοί σύμμαχοι του, τότε δεν έχει καμία ελπίδα να επιβιώσει. Ποτέ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Χαφέζ Ασσάντ κατά την Ελληνοτουρκική κρίση του 1987 υπήρξε ο μόνος αρχηγός κράτους ο οποίος παρέταξε τα Συριακά στρατεύματα στα Τουρκοσυριακά σύνορα, και δήλωσε ότι εάν γίνει πόλεμος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας τότε θα χτυπήσει τους Οθωμανούς.
Κανένας άλλος δεν μας υποστήριξε σε αυτήν την πολύ δύσκολη στιγμή. Στο ίδιο μήκος κύματος με τον πατέρα του Χαφέζ κινείται και ο γιος του ο Μπασάρ Ασσάντ, για αυτό εκτός των ενεργειακών και των οικονομικών συμφερόντων τα οποία έχουν οι νεοταξίτες στην Συρία, ένας ακόμη λόγος ο οποίος κάνουν τον αιματηρό πόλεμο, είναι ότι αποτελεί τον μοναδικό πραγματικό σύμμαχο των Ελλήνων.
Πολλά είναι αυτά που ενώνουν την Συρία των Σελευκιδών του Μ. Αλεξάνδρου, και των Ρωμαίων.
Η Συρία εκτείνεται από τον Ευφράτη ποταμό, ως την Αραβική έρημο, και την Μεσόγειο. Αρκετές περιοχές έχουν γίνει γνωστές, μέσα από τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς η Συρία αποτελούσε τμήμα, της νεοταξικής-Περσικής Αυτοκρατορίας.
Εν τούτοις με τις νίκες των Ελλήνων, κατακτήθηκε και διοικήθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο, τον Πτολεμαίο και τον Σέλευκο. Μέχρι σήμερα αρκετοί Σύριοι, δηλώνουν υπερήφανα, ότι είναι απόγονοι των Σελευκιδών!
Από τα πανάρχαια χρόνια αρκετοί Έλληνες, που έζησαν στην Συρία, διέπρεψαν στον στρατιωτικό κλαδο, τον πολιτισμό, την παιδεία, και την οικονομία-εμπόριο, καθώς και σε άλλους τομείς. Πολλές πόλεις της Συρίας, έχουν την αρχαία Ελληνική αρχιτεκτονική, όπως βιβλιοθήκες, θέατρα, και άλλα πολλά. Ανάμεσα σε αυτές τις πόλεις, είναι και η Χαμιντιέ, όπου ζουν μέχρι σήμερα οι Χαμεντιανοί, των οποίων η διάλεκτος έχει τις ρίζες της στην Κρητική διάλεκτο.
Ενδεικτικό είναι ότι μέχρι και σήμερα, οι σύγχρονοι Χαμεντιανοί, αν και είναι Μωαμεθανοί στο θρήσκευμα, εφαρμόζουν την μονογαμία και θεωρούν ότι τα αγόρια και τα κορίτσια έχουν το δικαίωμα να μορφώνονται εξίσου, με βάση τις διδασκαλίες του Ύπατου των Φιλοσόφων, του Αριστοκλή.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πόλη Παλμύρα, η οποία γνώρισε μεγάλη ακμή την εποχή των Αντωνίνων και της Ζηνοβίας, η οποία οργάνωσε το πολίτευμα της πόλεως, με βάση το αντίστοιχο ελληνικό και μετέτρεψε την εν λόγω πόλη, σε κέντρο του Ελληνικού πολιτισμού, με αποτέλεσμα οι Έλληνες να κυριαρχήσουν των Ασιατών.
Έχτισε περίλαμπρα οικοδομήματα Ελληνικής αρχιτεκτονικής, τα οποία είναι αντικείμενο θαυμασμού, από όλον τον κόσμο. Εκεί έδρασαν μεταξύ άλλων ο Απολλόδωρος ο Αρτεμίτης, ο Στωϊκός Απολλοφάνης, ο Ποιητής Αρχίας κλπ.
Σημαντική είναι και η πόλη Βόστρα-Μπόστρα, η οποία διοικούνταν από Έλληνες Βασιλείς, οι οποίοι αναφέρονται, από πολλούς αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, όπως ο Στράβων. Η Βόστρα είναι γεμάτη με αρχαία Ελληνικά θέατρα, όπου παιζόταν αρχαία Ελληνικά έργα. Εκεί έχουμε κίονες Ιωνικού ρυθμού, αετώματα, βιβλιοθήκες, κλπ.
Επίσης έχουμε και άλλες αρχαίες ελληνικές πόλεις, αμέτρητες στον αριθμό τους όπως η Αντιγόνεια, Αντιόχεια, Αρσινόη, Αχαΐα, Βέροια, Δάφνη, Δημητριάς, Ελλάς, της οποίας η ύπαρξή, αναφέρεται και από τον Στέφανο Βυζάντιο : “ἒστι δὲ καὶ ἂλλη πόλις Ἑλλάς κοίλης Συρίας”. Ακόμη έχουμε τις πόλεις Ηράκλεια, Ιθάκη, Ιεράπολη, Καλλίπολη, Μέγαρα, Λαοδικεία, Πιερία, Τύρος, Σελεύκεια, Χαλκίς, Ωροπός, Τεγέα, Έμεσα-Χομς και άλλες.
Η πρωτεύουσα Δαμασκός, είναι μία εκ των αρχαιότερων Ελληνικών πόλεων, η οποία πήρε το όνομά της, από μυθικό ήρωα της Αρκαδίας. Ο Ηρώδης έχτισε στην περιοχή θέατρο, και γυμνάσιο κατά τα Ελληνικά πρότυπα.
Όλες αυτές οι πόλεις με τα περίτεχνα οικοδομήματα ξεκίνησαν, κατά τα αρχαία χρόνια, εξαιτίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και της θρυλικής εκστρατείας του, στην περιοχή της Ανατολής. Ακόμη και πριν από τον Μέγα Αλέξανδρο, είχαμε Ελληνικό στοιχείο, στην Συρία.
Ο σοφιστής Λιβάνιος αναφέρει, ότι η πόλη Ιώνη, κοντά στην Αντιόχεια, υπήρξε Ελληνική αποικία του 7ου αι. π.Χ., (Λιβανίου Λόγοι, 1ος τόμος). Τονίζει ακόμη πως η εν λόγω πόλη χτίστηκε από Αργείους και έπειτα εγκαταστάθηκαν σε αυτήν Κρήτες και Κύπριοι. Στην Συρία, εκτός από τον Μ. Αλέξανδρο, πέρασαν και άφησαν πολύ ισχυρό στίγμα, και οι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Η Συρία αποτελούσε τα Ανατολικά σύνορα, της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη. Ηράκλειος, Βασίλειος ο Β, Άγιος Νικηφόρος Φωκάς, είναι μερικοί από τους μεγάλους Έλληνες αυτοκράτορες του μεσαίωνα, που βρέθηκαν στην Συρία, για πολεμικές επιχειρήσεις. Εκτός από τις αρχαίες εποχές, η Ελλάδα, και η Συρία, έχουν και στην σύγχρονη εποχή, ισχυρούς δεσμούς αίματος, με βασικότερο, την γενοκτονία, που έχει προκαλέσει στους δύο λαούς η Γερμανία, με ενεργειακά κίνητρα. Εδώ και χρόνια, έχει ήδη συμφωνηθεί, με Γερμανική έγκριση, η ειρηνική παραχώρηση της Ελλάδος, στην Τουρκία, Για αυτό έρχονται όλοι αυτοί οι “μετανάστες”, επί τόσα χρόνια.
Aυτο αναφέρουν και οι πανεπιστημιακοί Γεώργιος Κοντογιώργης (Πρύτανης-καθηγητής πολιτικών επιστημών), Γεώργιος Κασιμάτης (Συνταγματολόγος) Βασίλης Σπύρου, (Συνταγματολόγος) και Θεόδωρος Κατσανέβας (Οικονομολόγος).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ARISVINEWS
