QUO VADIS, ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ; ΠΑΡΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΥΡΟΜΑΝΩΝ ΤΟΝ ΑΝΑΠΤΗΡΑ…
Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΝ ΟΙ ΛΑΟΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΣΤΥΓΝΗ ΥΓΕΙΟΝΟΚΡΑΤΙΑ…
Γράφει ο Δημήτρης Τζώρας
Για να έχουμε αντίληψη του προς τα που βαδίζουμε ως ανθρωπότητα και ως δυτικός κόσμος, πρέπει να εξετάσουμε πρώτα τα θεμέλια πάνω στα
οποία οικοδομήθηκε αυτός ο κόσμος και ποιοι, τώρα, προσπαθούν αυτά τα θεμέλια να τα ανατινάξουν.
Η μετα-φεουδαλική Ευρώπη της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού, γαλουχήθηκε και ανδρώθηκε κάτω από τη φιλοσοφία του Hobbes, του Locke, του Kant και του Rousseau, όπου εκεί αναδύεται και παγιώνεται η προερχόμενη από τον Αριστοτέλη και τους Έλληνες στοχαστές της φιλοσοφίας του Πολιτικού, έννοια του φυσικού και θετικού δικαίου.
Η βαθύτατη έννοια του Πολιτικού δικαίου, όπως της συνέλαβε ο Αριστοτέλης, που ακόμα μέχρι σήμερα τα εξωτερικά της όρια παραμένουν άγνωστα στην ανθρωπότητα, εξακολουθεί, όπως ο Χριστιανισμός, να παραμένει ως ανθρωποκεντρική έννοια κατά τη διάρκεια της Ευρωπαϊκής πορείας, μη κατανοητή και μη αφομοιώσιμη από τη διανόησή της.
Οι Ευρωπαίοι στοχαστές της εποχής της αναδιαμόρφωσης του κόσμου, αντιλαμβάνονται το φυσικό δίκαιο, ως ιδιοκτησία. Πρώτα ως ιδιοκτησία του εαυτού μας και του σώματός μας, έναντι οποιουδήποτε και έπειτα, ως ιδιοκτησία υλικών αγαθών.
Το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα λοιπόν και αργότερα, σε ακόμα πιο φιλελεύθερο και δημοκρατικό βαθμό, Αμερικανικό, δορυφοριοποιείται επί αιώνες, γύρω από την έννοια της ιδιοκτησίας.
Τα ελληνικά μνημόνια, είχαν ως βασικό τους σκοπό, την αφυδάτωση της έννοιας της ιδιοκτησίας , στο επίπεδο της κατοικίας και κατ’ επέκταση της γειτονιάς, του Δήμου και της Πολιτείας. Ο ΕΝΦΙΑ, είχε ακριβώς αυτή την οικονομική και ψυχολογική στόχευση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ
