ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΟΙ ΛΕΒΕΝΤΕΣ, ΒΡΕ, ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΟΙ ΛΟΑΤΚΙ… ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ‘ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΖΕΣ’ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΒΑΛΑΓΑΝ;

Το κύριο άρθρο της εφημερίδας ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ Νοεμβρίου 2021 της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού με τίτλο ‘ΓΙΑΤΙ κ. ΥΠΟΥΡΓΕ;’ ξεκινάει ‘Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, εκπροσωπώντας χιλιάδες συναδέλφους σε όλη την Ελλάδα, έχει, κατ’ επανάληψη, επιχειρήσει να σας συναντήσει από την ημερομηνία αναλήψεως τόσο των δικών σας καθηκόντων όσο και του νέου ΔΣ, συνάντηση η οποία δεν πραγματοποιήθηκε ΠΟΤΕ’ και καταλήγει ‘Αν ήμασταν σύνδεσμος ΛΟΑΤΚΙ, προφανώς και θα μας είχατε δεχθεί προ πολλού’.

Αν και δύσκολα θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει με αυτή την παρατήρηση ο κορμός της επιστολής (παρά την ομολογουμένως ξεχωριστή πρόταση ‘Έτσι για τα προσεχή έτη, τα ΜΤ των δύο άλλων κλάδων θα λάβουν σημαντικές αυξήσεις των χορηγούμενων μερισμάτων και ΒΟΕΑ τέκνων, ενώ εμείς θα πάρουμε τα… ας μην πω τι’) αποτελείται από μία παραπονιάρικη (κυρίως σε σύγκριση με τους απόστρατους ναυτικού και αεροπορίας) απαρίθμηση οικονομικών αιτημάτων χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στα εθνικά θέματα.

Το φαινόμενο αυτό καθαυτό αποτελεί άλλο ένα σημείο των καιρών καθώς μάλιστα (αλλά και ίσως επειδή) τα μέλη της συγκεκριμένης ένωσης θεωρούνται δεδομένοι ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος.

Ίσως πάλι οι καιροί κάθε άλλο παρά αλλάζουν όπως γίνεται σαφές από το τραγούδι ΠΡΙΝ ΤΩΡΑ ΠΑΝΤΑ του ΑΚΗ ΠΑΝΟΥ

Ο Αλ Καπόνε πάει, τον κάρφωσε ο Λουτσιάνο / δολάριο πετάει, εγώ του παίζω πιάνο / και κάτω ο Καπόνε και ζήτω ο Λουτσιάνο / και κάτω ο Καπόνε, βρε, και ζήτω ο Λουτσιάνο

Ο Χίτλερ πήρε φόρα και πάει για το Κρεμλίνο / πετάει ένα μάρκο, αρπάω το κλαρίνο / και ζήτω για το Χίτλερ και κάτω το Κρεμλίνο / και ζήτω για του Αδόλφου, βρε, και κάτω το Κρεμλίνο

Ο Στάλιν μουλαρώνει και τρώει το Βερολίνο / πετάει ένα ρούβλι, του παίζω μαντολίνο / και ζήτω για το Στάλιν και φτου στο Βερολίνο / και ζήτω για το Σήφη, βρε, και φτου στο Βερολίνο

Ο Γιώργος ξεμπαρκάρει, μπουκάρει ο Αντρέας / μου δίνει το κοντάρι της πράσινης σημαίας / και κάτω για το Γιώργο και ζήτω ο Αντρέας / και κάτω για το Γιώργο, βρε, και ζήτω ο Αντρέας

Ο ένας τρώει τον άλλο, τα κάτω έρχονται πάνω / δεκάρες μου πετάνε, το μπαγλαμά μου πιάνω / και κάτω στο χαμένο και ζήτω στον επάνω / και κάτω στο χαμένο, βρε, και ζήτω στον επάνω