Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

ΜΑΙΡΗ ΚΑΡΑ  *   

 Στις ευνομούμενες Πολιτείες η Πληροφορία ήταν Δύναμη για τον κάτοχό της. Ανάλογα με τις επιθυμίες του καθοριζόταν και η αξιοποίησή της. Από την εποχή όμως της Πληροφορικής η δημοσιοποίησή της έγινε κινητήρια δύναμη του Τύπου. Σήμερα είναι μοχλός πίεσης της Εξουσίας προώθησης των ιδεολογιών της για να επιβάλλονται στα Κέντρα Λήψης Αποφάσεων. 

   Η Είδηση μέσω του Τύπου, καθορίζει τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις και προβάλει θεωρίες και απόψεις ακόμα και Κυβερνήσεις. Η Δύναμη του Τύπου δεν εξαρτάται μόνο από τα συμφέροντα των Εκδοτών, όπως πιστεύαμε μέχρι τώρα. Οι ιδιοκτήτες του Έντυπου και Ηλεκτρονικού Τύπου δεν είναι πλέον δημοσιογράφοι, με γνώση και εμπειρία του αντικειμένου. Ο Τύπος έγινε κερδοσκοπική επιχείρηση στα χέρια οικονομικών παραγόντων, οι οποίοι για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, συμπλέουν με το εκάστοτε πολιτικό καθεστώς.  

 Όποιος τυχάρπαστος αναρριχητής με κούφιες φιλοδοξίες “συνέλαβε” το “κοινωφελές” νόημα του Τύπου και… Παρα-τύπου, αυτοδιορίζεται Καναλάρχης, με «ανώτερο» στόχο την… κονόμα και την προβολή του. Γνωστό πια «εργαλείο» για τις επιδιώξεις του, η αδιανόητη πλύση στο ακατοίκητο των αφελών κατοίκων και αντίθετη Κοινή Γνώμη δεν αναγνωρίζεται. Όποιος πειναλέος Τύπος… καταπίνει αμάσητη την διαφημιστική πίτα…  υπογράφει εν αγνοία του την εξάρτησή του. Η εκδοτική Γραμμή  τον τραβάει στην κατηφόρα, μαζί με όλη την Χώρα!

  Όλα τα ανθελληνικά κερδοσκοπικά συνεταιράκια «αγκαζέ» από την μια επιβάλλουν στον λαό αβάσταχτους φόρους και από την άλλη, τον τηλε-βομβαρδίζουν νυχθημερόν έμμεσα και άμεσα με επιχορηγούμενη διαφήμιση, προπαγανδίζοντας τα συμφέροντά τους. Έτσι διαμορφώνουν και επιβάλλουν στον ανύποπτο κοσμάκη την Κοινή Γνώμη κατά το δοκούν!

  Ο αδαής πολίτης ρουφάει την κατευθυνόμενη πληροφορία σαν ηλεκτρονικό τσιγάρο κι αν ποτέ «συλλάβει» το νόημα… να μας γράψει… εκεί που μας έχουν γραμμένους όλους! Ενώ ο προβληματισμένος Έλληνας επιλέγει την σωστή πληροφορία από τον αφειδώς προσφερόμενο εύληπτο σωρό. Με αυτή την δεινότητά του διασφαλίζει την Ελευθερία της σκέψης του!

 Αυτή είναι η γνωστική παράμετρος, που δεν υπολόγισαν τα διεστραμμένα μυαλά των  παγκοσμιοποιητών και θα γίνει Πύλη του Άδη τους. (Αυτή κι αν είναι Είδηση!) Σιγά… και οι Τύποι έχουν αυτιά… και οι ηθικοί συντάκτες έχουν μύτη! Όσοι απέμειναν βέβαια «καθαροί» και χωρίς εξαρτήσεις από Εκδοτικούς Ομίλους. Αυτοί που δεν υπέκυψαν για το… ψωμάκι τους γυρίζουν και… μυρίζουν και δεν χαρίζουν. Αυτοί τιμούν το λειτούργημα και όχι οι φιρμάτοι γυρολόγοι της Πληροφορίας.

   Όσο για την Τέταρτη Εξουσία που λένε για τους… Τύπους, μην ακούτε τους μύθους. Αν και από τον 18ο αιώνα ο ρόλος της ήταν να ελέγχει τις άλλες τις μορφές της Εξουσίας την Εκτελεστική, την Νομοθετική και την Δικαστική. Όμως στην Ελλάδα οι ρόλοι όλων αλλάζουν και «παίζονται» ανάλογα με τις ανάγκες των Εξουσιαστών. Όλα κατευθύνονται και ελέγχονται από την εκάστοτε Κυβέρνηση και ο κάθε Τύπος ακολουθεί την απαιτούμενη γραμμή και τις οδηγίες για… ενημερωμένους.

   Για να ανταποκριθεί ορθά και να περιοριστεί στον καθαυτό πληροφοριακό του χαρακτήρα ο Τύπος, πρέπει να αποκλείσει την υπαγόρευση Δελτίων Τύπου από ασύμβατα προς αυτόν στοιχεία υποταγής στην Εξουσία και στις πολιτικές επεμβάσεις της. Πιθανόν όμως να μην καθίσταται εφικτόν ο Τύπος να… τυπώνεται απαλλαγμένος από τον ζυγό της Κρατικής Εξουσίας. Ίσως δεν είναι ο ιδανικός φορέας και κατάλληλος εκφραστής  Σκέψεων και Ιδεών Ελεύθερης και Δημοκρατικής κοινωνίας.

   Για να εκτελεί δίκαια και ανιδιοτελώς το έργο του οφείλει να είναι Ανεξάρτητος και Ακηδεμόνευτος από πολιτικές διαπλοκές και οικονομικές δοσοληψίες. Να μην χειραγωγείται από Κέντρα Εξουσίας, τα οποία – εκμεταλλευόμενα την επιρροή που ασκεί  στην κοινωνία – επιδιώκουν να τον μετατρέψουν σε όργανό τους, για παραγωγή και διάχυση της προπαγάνδας τους.

    Είθε να ήταν οχυρό περιφρούρησης της Δικαιοσύνης για την εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας και έξω από τα πλαίσια της πολιτικής πρακτικής. Έτσι θα περιοριζόταν αποκλειστικά στην παροχή γνώσεων και στην ενημέρωση των αναγνωστών, σε θέματα κοινωνικών συμπεριφορών και Δημοκρατικής Τάξης. Μια πολύ σημαντική προσφορά του στην πατρίδα, θα ήταν η υπεράσπιση των Εθνικών Θεμάτων, γιατί η προαγωγή τους θα διαμόρφωνε και τον βαθμό φιλοπατρίας του Ελληνικού λαού.

  Ο μόνος σκοπός του Τύπου είτε έντυπου είτε ηλεκτρονικού είτε και του διαδικτύου, πρέπει να είναι η περιφρούρηση της Αλήθειας και η με κάθε θυσία αποκάλυψη παράνομων και ανήθικων πράξεων και επιδιώξεων τόσο των απλών πολιτών όσο και των κυβερνητικών παραγόντων. Η αντίθετη άποψη της εκδοτικής γραμμής αντιστρέφει τον βασικό λόγο της προσφοράς Γνώσεων και την μετατρέπει σε ψευδή παραπληροφόρηση.

  Η υγιής και γόνιμη ποιοτική εκδοτική λειτουργία καθρεφτίζεται στην Ειλικρίνεια, Εντιμότητα και σαφήνεια των εκπροσώπων της. Για την αρμονική συνύπαρξή τους ευνόητο είναι πως απαιτείται διαφάνεια και ανεξαρτησία από τα Πολιτικά Κόμματα και την διαπλοκή με την Εξουσία. Για να μην παρουσιάζεται η Αλήθεια μισή, γιατί η μισή Αλήθεια είναι χειρότερη από το ψέμα.

   Στην χώρα μας με όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια, η δημοσιογραφία είτε ήταν απούσα είτε ωσεί παρούσα και συμμετείχε ακούσια ή εκούσια στην συγκάλυψη των σκανδάλων και στην ολέθρια ένταξή μας στην παγκοσμιοποίηση. Εκτός από την υποτακτική Kυβέρνηση βασικοί υποστηρικτές της εχθρικής δύναμης και εκφραστές της, ήταν οι ντόπιοι «λειτουργοί» του Τύπου, με την «αθώα» μορφή των δημοσιογράφων.

 Οι υποτακτικοί ανα-παραγωγοί κυβερνητικών αποφάσεων μόνο συντάκτες δεν είναι. Παπαγαλάκια τους λέει ο λαός κι ας «υποτίθεται» πως εκφράζουν “αντικειμενικές” απόψεις. Με την δουλικότητά τους καλλιέργησαν ενοχές στον λαό και έσπειραν τον τρόμο, παίζοντας το παιχνίδι των ολιγαρχών αφεντικών τους. Ενώ θα έπρεπε να αρνούνται να αναμεταδίδουν υπαγορευόμενες κυβερνητικές ειδήσεις… αν ήταν Έλληνες. 

 Τα καλοπληρωμένα πιόνια από τον κρατικό διαφημιστικό κορβανά, δεν συνειδητοποιούν, πως γίνονται συνένοχοι στην Εθνική Προδοσία και θα κληθούν σε απολογία; ΄Η μήπως νομίζουν πως έχουν εξασφαλισμένο το ακαταδίωκτο; Μόνο οι έντιμοι δημοσιογράφοι, που τιμούν το λειτούργημά τους αξίζουν την εκτίμηση των αναγνωστών. Μόνο ο σκεπτόμενος Έλληνας αντιλαμβάνεται τις πατριωτικές δημοσιεύσεις, που τροφοδοτούν τον πατριωτισμό του, ποια είναι σωστή ενημέρωση και ποια ελεγχόμενη. Αυτός που δεν είναι αναγνώστης του έντυπου Τύπου, ούτε τηλεορασάκιας. Είναι ο επιλεκτικός χρήστης της σωστής και πατριωτικής ενημέρωσης από το ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ.