Zero Hedge : Πώς οι φανατικοί του COVID Lockdown κατέλαβαν τον κόσμο

BY TYLER DURDEN

Συντάχθηκε από τον Jeffrey Tucker μέσω του Brownstone Institute,

Στις αρχές της πανδημίας, έγραφα με μανία άρθρα για τα λουκέτα. Το τηλέφωνό μου χτύπησε με μια κλήση από έναν άνδρα που ονομαζόταν Dr. Rajeev Venkayya. Είναι επικεφαλής μιας εταιρείας εμβολίων, αλλά συστήθηκε ως πρώην επικεφαλής της πολιτικής για την πανδημία στο Ίδρυμα Gates.

Τώρα άκουγα.

Δεν το ήξερα τότε, αλλά από τότε έμαθα από το (κυρίως τρομερό) βιβλίο του Michael Lewis “The Premonition” ότι ο Venkayya ήταν, στην πραγματικότητα, ο ιδρυτής των λουκέτων. Ενώ εργαζόταν για τον Λευκό Οίκο του Τζορτζ Μπους το 2005, ήταν επικεφαλής μιας ομάδας μελέτης για τη βιοτρομοκρατία. Από το πόστο της επιρροής του – υπηρετώντας έναν αποκαλυπτικό πρόεδρο – ήταν η κινητήρια δύναμη για μια δραματική αλλαγή στην πολιτική των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια πανδημιών.

Εξαπέλυσε κυριολεκτικά την κόλαση.

Αυτό ήταν πριν από 15 χρόνια. Εκείνη την εποχή, έγραψα για τις αλλαγές που έβλεπα, ανησυχώντας ότι οι νέες κατευθυντήριες γραμμές του Λευκού Οίκου (που δεν ψηφίστηκαν ποτέ από το Κογκρέσο) επέτρεπαν στην κυβέρνηση να θέτει τους Αμερικανούς σε καραντίνα, ενώ έκλειναν τα σχολεία τους, οι επιχειρήσεις και οι εκκλησίες έκλειναν, όλα στο όνομα του περιορισμού των ασθενειών.

Ποτέ δεν πίστεψα ότι αυτό θα συνέβαινε στην πραγματική ζωή- σίγουρα θα υπήρχε δημόσια εξέγερση. Δεν ήξερα ότι ήμασταν μέσα σε μια άγρια βόλτα…

Πέρυσι, ο Venkayya και εγώ είχαμε μια 30λεπτη συζήτηση- στην πραγματικότητα, ήταν κυρίως μια διαφωνία. Ήταν πεπεισμένος ότι το κλείδωμα ήταν ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης ενός ιού. Εγώ του αντέτεινα ότι καταστρέφονταν τα δικαιώματα, καταστρέφονταν οι επιχειρήσεις και διαταράσσονταν η δημόσια υγεία. Είπε ότι ήταν η μόνη μας επιλογή επειδή έπρεπε να περιμένουμε για ένα εμβόλιο. Μίλησα για φυσική ανοσία, την οποία αποκάλεσε ανήθικη. Έτσι συνεχίστηκε.

Το πιο ενδιαφέρον ερώτημα που είχα τότε ήταν γιατί αυτός ο πιστοποιημένος Μεγάλος Σωτήρας έχανε το χρόνο του προσπαθώντας να πείσει έναν φτωχό γραφιά σαν εμένα. Ποιος θα μπορούσε να είναι ο λόγος;

Η απάντηση, συνειδητοποίησα τώρα, είναι ότι από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο του 2020, ήμουν ένας από τους λίγους ανθρώπους (μαζί με μια ομάδα ερευνητών) που αντιτάχθηκαν ανοιχτά και επιθετικά σε αυτό που συνέβαινε.

Υπήρχε μια υποψία ανασφάλειας και ακόμη και φόβου στη φωνή του Venkayya. Έβλεπε το φοβερό πράγμα που είχε εξαπολύσει σε όλο τον κόσμο και αγωνιούσε να καταπνίξει κάθε υποψία αντιπολίτευσης. Προσπαθούσε να με φιμώσει. Αυτός και άλλοι ήταν αποφασισμένοι να συντρίψουν κάθε διαφωνία.

Μεγάλη πιθανότητα. Οι μεγαλύτεροι φόβοι του έγιναν πραγματικότητα. Το κίνημα ενάντια σε αυτό που έκανε είναι πλέον παγκόσμιο, άγριο και ασήκωτο. Δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Το μόνο που πρόκειται να κάνει είναι να μεγαλώσει, παρά τις προσπάθειές του.

Κάπως έτσι έχει γίνει για το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων 21 μηνών, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το YouTube να διαγράφουν βίντεο που διαφωνούν με τα λουκέτα. Πρόκειται για λογοκρισία από την αρχή. Τώρα βλέπουμε τι συμβαίνει: τα λουκέτα έχουν γεννήσει ένα νέο κίνημα συν έναν νέο τρόπο επικοινωνίας συν νέες πλατφόρμες που απειλούν τον μονοπωλιακό έλεγχο σε όλο τον κόσμο. Και όχι μόνο αυτό: η πολιτική και οικονομική αναταραχή φαίνεται αναπόφευκτη.

Παρ’ όλα τα προβλήματα με το βιβλίο του Λιούις, και υπάρχουν πολλά, καταφέρνει να βρει την όλη ιστορία σωστά. Ο Μπους ήρθε στους ανθρώπους του για τη βιοτρομοκρατία και απαίτησε κάποιο τεράστιο σχέδιο για την αντιμετώπιση κάποιας φανταστικής καταστροφής. Όταν ο Μπους είδε το συμβατικό σχέδιο – να γίνει μια εκτίμηση της απειλής, να διανεμηθούν τα θεραπευτικά φάρμακα, να εργαστούν για ένα εμβόλιο – έγινε έξαλλος.

“Αυτά είναι μαλακίες”, φώναξε ο πρόεδρος.

“Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο για όλη την κοινωνία. Τι θα κάνετε με τα εξωτερικά σύνορα; Και τα ταξίδια; Και το εμπόριο;”

Αν ο πρόεδρος θέλει ένα σχέδιο, θα πάρει ένα σχέδιο.

“Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα εθνικής ισχύος για να αντιμετωπίσουμε αυτή την απειλή”, αναφέρει ο Venkayya ότι είπε στους συναδέλφους του.

“Θα ανακαλύπταμε τον σχεδιασμό για την πανδημία”.

Ήταν ο Οκτώβριος του 2005, η γέννηση της ιδέας του κλειδώματος.

Ο Δρ Venkayya άρχισε να ψάχνει για ανθρώπους που θα μπορούσαν να σκεφτούν το εγχώριο ισοδύναμο της επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου για την αντιμετώπιση ενός νέου ιού. Δεν βρήκε κανέναν σοβαρό επιδημιολόγο για να βοηθήσει. Ήταν πολύ έξυπνοι για να το πιστέψουν. Τελικά έπεσε πάνω στον πραγματικό καινοτόμο εγκλωβιστή που εργαζόταν στα Εθνικά Εργαστήρια Sandia στο Νέο Μεξικό.

Το όνομά του ήταν Ρόμπερτ Γκλας, ένας επιστήμονας πληροφορικής χωρίς καμία ιατρική εκπαίδευση, πολύ περισσότερο χωρίς γνώσεις για τους ιούς. Ο Glass, με τη σειρά του, εμπνεύστηκε από μια επιστημονική εργασία που εκπονούσε η 14χρονη κόρη του.

Είχε τη θεωρία (όπως το παιχνίδι με τις ψείρες από το δημοτικό) ότι αν τα παιδιά του σχολείου μπορούσαν να απομακρυνθούν περισσότερο ή ακόμη και να μην είναι καθόλου στο σχολείο, θα σταματούσαν να αρρωσταίνουν ο ένας τον άλλον. Ο Glass ακολούθησε την ιδέα και έφτιαξε ένα μοντέλο ελέγχου των ασθενειών που βασιζόταν σε εντολές για παραμονή στο σπίτι, ταξιδιωτικούς περιορισμούς, κλείσιμο επιχειρήσεων και αναγκαστικό ανθρώπινο διαχωρισμό.

Τρελό, έτσι δεν είναι; Κανείς στη δημόσια υγεία δεν συμφώνησε μαζί του, αλλά όπως κάθε κλασικός παλαβός, αυτό έπεισε τον Glass ακόμη περισσότερο.

Αναρωτήθηκα: “Γιατί αυτοί οι επιδημιολόγοι δεν το κατάλαβαν;”.

Δεν το κατάλαβαν επειδή δεν είχαν εργαλεία που να εστιάζουν στο πρόβλημα. Είχαν εργαλεία για να κατανοήσουν την κίνηση των μολυσματικών ασθενειών χωρίς σκοπό να προσπαθήσουν να τις σταματήσουν.

Ιδιοφυές, σωστά;

Ο Γκλας φανταζόταν τον εαυτό του εξυπνότερο από 100 χρόνια εμπειρίας στη δημόσια υγεία. Ένας τύπος με έναν φανταχτερό υπολογιστή θα έλυνε τα πάντα! Λοιπόν, κατάφερε να πείσει μερικούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου ενός άλλου ατόμου που τριγυρνούσε στον Λευκό Οίκο, ονόματι Carter Mecher, ο οποίος έγινε απόστολος του Glass.

Παρακαλώ λάβετε υπόψη σας το ακόλουθο απόσπασμα από τον Δρ Mecher στο βιβλίο του Lewis:

“Αν τους παίρνατε όλους και τους κλειδώνατε όλους στο δωμάτιό τους και δεν τους αφήνατε να μιλήσουν σε κανέναν, δεν θα είχατε καμία ασθένεια”.

Επιτέλους, ένας διανοούμενος έχει ένα σχέδιο για την κατάργηση της ασθένειας – και της ανθρώπινης ζωής όπως την ξέρουμε επίσης! Όσο παράλογο και τρομακτικό κι αν είναι αυτό – μια ολόκληρη κοινωνία όχι μόνο στη φυλακή αλλά και στην απομόνωση – συνοψίζει όλη την άποψη του Mecher για την ασθένεια. Είναι επίσης εντελώς λάθος.

Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί είναι μέρος του κόσμου μας- δεν δημιουργούνται από την ανθρώπινη επαφή. Τους μεταδίδουμε ο ένας στον άλλον ως τίμημα για τον πολιτισμό, αλλά έχουμε επίσης αναπτύξει ανοσοποιητικά συστήματα για να τους αντιμετωπίζουμε. Αυτό είναι βιολογία της 9ης δημοτικού, αλλά ο Mecher δεν είχε ιδέα.

Πήγαινε μπροστά στις 12 Μαρτίου 2020. Ποιος άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή στην απόφαση να κλείσουν τα σχολεία, παρόλο που ήταν γνωστό εκείνη την εποχή ότι ο SARS-CoV-2 δεν αποτελούσε σχεδόν κανέναν κίνδυνο για άτομα κάτω των 20 ετών; Υπήρχαν ακόμη και στοιχεία ότι δεν μεταδίδονταν ο COVID-19 στους ενήλικες με σοβαρό τρόπο.

Δεν είχε σημασία. Τα μοντέλα του Mecher – που αναπτύχθηκαν με τον Glass και άλλους – εξακολουθούσαν να βγάζουν το συμπέρασμα ότι το κλείσιμο των σχολείων θα μείωνε τη μετάδοση του ιού κατά 80%. Έχω διαβάσει τα υπομνήματά του από αυτή την περίοδο – ορισμένα από αυτά δεν έχουν ακόμη δημοσιοποιηθεί – και αυτό που παρατηρείτε δεν είναι επιστήμη αλλά ιδεολογικός φανατισμός στο παιχνίδι.

Με βάση τη χρονοσήμανση και τη διάρκεια των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ο Mecher σαφώς δεν κοιμόταν πολύ. Ουσιαστικά ήταν ο Λένιν την παραμονή της επανάστασης των Μπολσεβίκων. Πώς κατάφερε να πάρει το δρόμο του;

Υπήρχαν τρία βασικά στοιχεία: ο φόβος του κοινού, η συγκατάθεση των μέσων ενημέρωσης και των εμπειρογνωμόνων και η πραγματικότητα ότι το κλείσιμο των σχολείων αποτελούσε μέρος του “πανδημικού σχεδιασμού” για το μεγαλύτερο μέρος των 15 ετών. Οι κλειδαράδες, κατά τη διάρκεια των 15 ετών, είχαν εξαντλήσει την αντιπολίτευση. Επικράτησαν η άφθονη χρηματοδότηση, η φθορά της σοφίας στη δημόσια υγεία και ο ιδεολογικός φανατισμός.

Το να καταλάβουμε πώς οι προσδοκίες μας για μια φυσιολογική ζωή διαψεύστηκαν τόσο βίαια, πώς η ευτυχισμένη ζωή μας συντρίφτηκε βάναυσα, θα απασχολήσει τους σοβαρούς διανοούμενους για πολλά χρόνια. Αλλά τουλάχιστον έχουμε τώρα ένα πρώτο προσχέδιο της ιστορίας.

Όπως συμβαίνει σχεδόν με κάθε επανάσταση στην ιστορία, μια μικρή μειοψηφία τρελών ανθρώπων με έναν σκοπό επικράτησε επί του ανθρώπινου ορθολογισμού πολλών ανθρώπων. Όταν ο κόσμος το καταλάβει, οι φωτιές της εκδίκησης θα καίνε πολύ καυτές.

Το καθήκον τώρα είναι να ξαναχτίσουμε μια πολιτισμένη ζωή που δεν θα είναι πλέον τόσο εύθραυστη ώστε να επιτρέπει σε τρελούς ανθρώπους να καταστρέφουν όλα όσα η ανθρωπότητα έχει δουλέψει τόσο σκληρά για να χτίσει.

https://www.zerohedge.com/political/how-covid-lockdown-fanatics-took-over-world