ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΣ x 2 = ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΣ;

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΤΟ ΤΟ “ΒΑΡΕΛΙ” ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΩΝ…



Γράφει η Μπουμπου-λίνα

“Πλήρως εμβολιασμένη” μέχρι χθες, με ένα καταπράσινο υγειονομικό πάσο που μου έδινε πίσω κάποιο μέρος της χαμένης ελευθερίας και από

σήμερα “ανεμβολίαστη”; 

Σα να μην έκανα ποτέ τα δύο εμβόλια; Όταν “ήρθεν η ώρα μου” πήγα. Ένα σκασμό μηνύματα έλαβα, μη και το ξεχάσω; 

Μη χάσω το δρόμο για το ΤΟΜΥ; Μόνο δώρο γλυφιτζούρι δε μου έδωσαν, για το χέρι μου, που κουλάθηκε για μια βδομάδα.

Στην πρώτη δόση όλα μια χαρά. Λίγος πόνος στο μπράτσο και όλα καλά, σα να ήταν νεράκι. Στη δεύτερη, ξανάδα περίοδο, πέντε χρόνια μετά την εμμηνόπαυση!

 Πήγα στο ΤΟΜΥ να το πω, να μου πουν τί θα έπρεπε να κάνω και μόνο που δε με έδειραν. “Και τί δηλαδή; Το συσχετίζετε με το εμβόλιο;;;”.

Όχι καλέ, προς Θεού, σύμπτωσις, μόνο πείτε μου τί πρέπει να κάνω; “Να πάτε στο γυναικολόγο σας, γιατί ήρθατε εδώ, τί σχέση έχει το εμβόλιο;”; 

Πήγα και σε αυτόν, ο οποίος δε το θεώρησε τόσο άσχετο, αλλά δεν ήθελε να γράψει κίτρινη κάρτα στον ΕΟΦ. “Μπελάδες” μου είπε. Θα περάσει, ξέχασέ το.

Ο αδελφός μου έπαθε ανακοπή, αλλά βρέθηκαν συμπτωματικά κοντά του γιατροί- σε αναστολή- που ήθελαν λίγη δράση και τον “έφεραν πίσω” (ακόμα πονάει το στέρνο του) και κάποιοι άλλοι εμβολιασμένοι στο νοσοκομείο του έκαναν ένα ωραίο στεντ (αγγειοπλαστική). 

Ήταν δύο μήνες μετά τη δεύτερη δόση το συμβάν και μέχρι τότε αρκετά προβλήματα είχε, στην καρδιά όμως όχι. Είχε καρδιά λεόντου. Πλέον όχι και στην τσάντα με τα φάρμακα προστέθηκαν και άλλα. Κίτρινη κάρτα στον ΕΟΦ, πάλι δε συμπληρώθηκε. 

Οι καρδιολόγοι του νοσοκομείου πραγματικά έτρεχαν πανικόβλητοι, τους καταλαβαίνω που δε μπορούν να ασχολούνται και με αυτό. Ούτε όμως ο θεράπων ιατρός του “ήθελε”. Ο ίδιος θέλησε να ξεχάσει τις μέρες στην Μονάδα Εμφραγμάτων, δε το έκανε μόνος του, μήπως θυμώσει ο γιατρός του…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ

loading...