KOYΦΑΛΕΣ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ

ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΜΕ ΧΑΡΑ ΛΟΓΩ…ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡ…ΚΑΥΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΞΥ!

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης

Μου τηλεφώνησε ο παλιός μου Λοχαγός, απόστρατος αντιστράτηγoς πλέον. Εγώ και μερικοί άλλοι παλιοί στρατιώτες διατηρήσαμε επαφή μεταξύ μας και μαζί του.

Είχαμε συναντηθεί σε γάμους και χαρές, αλλά όταν χάσαμε ένα φιλαράκι από την Λάρισα πριν την επιδημία , ήταν η φορά που είδα τον «άγριο Λοχαγό» να κλαίει για το «παιδί του»που έχασε.

Με πήρε για να ρωτήσει αν έκανα το ρημάδι και η αλήθεια είναι ότι συγκινήθηκα από το ενδιαφέρον και την αγάπη του.

Όμως η κουβέντα έφτασε σε αντιπαράθεση αναπόφευκτα .

Στεναχωρηθήκαμε και οι δύο με την διαπίστωση ότι κατάφεραν να διχάσουν ακόμη και μας, τους συναδέλφους εν όπλοις.

Θα σε πάρω εγώ του είπα και θα σου αναφέρω τι αποφράσσαμε οικογενειακώς, για να μην προχωρήσω την κόντρα

Αργότερα μόνος έψαξα στο μυαλό μου να δω τι έφταιξε.

Τηλεφώνησα και του είπα ψέματα για πρώτη φορά ότι υπέκυψα και ηρέμησε.

Μετά γύρισα την κουβέντα στην πολιτική και στο καλαμπούρι για να ξεκολλήσουμε. Δείτε τι είπαμε δεξιός Βλάχος αυτός και αριστερός Μικρασιάτης εγώ, τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε που λέει και το τραγούδι από τα μέρη μας στην Πόλη.

Δεν θα μας πεθάνετε ποτέ κουφάλες νεκροθάφτες είπα,

Σωστόοο μου απάντα μα, για ποιούς μιλάς;

Για όλους, τον αρχηγό και την ομερτά, την κλίκα των τριακοσίων.

Συμφώνησε και συνέχισα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ