Η Ρωσία βομβαρδίζει την Τουρκία.

Στον ιστότοπο της Ρωσικής εθνικιστικής τηλεόρασης Tsargrad, γενικός διευθυντής είναι ο Αλεξάντρ Ντούγκιν.

Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής (Contact : [email protected]).
Ο Ντούγκιν στενός συνεργάτης του Πούτιν και γνωστός στην Τουρκία από τους κύκλους της εφημερίδας Aydınlık , ως ο εκ των “θεωρητικών του Ευρασιατισμού”. Στα πλαίσια αυτά δημοσίευσε άρθρο με τίτλο “Η Ρωσία βομβαρδίζει την Τουρκία”. Η αρχή έγινε από τη Συρία».

Στο άρθρο που φέρει την υπογραφή ενός εκ των μονίμων αρθρογράφων, του Aleksandr Ziganov, αναφέρεται ότι “οι αεροπορικές επιθέσεις της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας στη Λατάκια της Συρίας, είχαν ως στόχο κυρίως να πλήξουν τις φιλοδοξίες του Προέδρου της Τουρκίας”.

Ο Dugin είναι ένα άτομο που εμφανίστηκε αρκετές φορές στα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια A Haber και Beyaz TV κυρίως μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.

Το εν λόγω άρθρο αναφέρεται στις αεροπορικές επιθέσεις της Ρωσίας που προκάλεσαν το θάνατο 34 Τούρκων στρατιωτικών, με τις εξής λέξεις: «Η Ρωσία πέρυσι στο Ιντλίμπ “κατέβασε” σε 30 έως 60 Τούρκους στρατιώτες και η Τουρκία το “κατάπιε”».

Το άρθρο υποστηρίζει ότι ο στόχος των πρόσφατων επιθέσεων της Ρωσίας στο Ισλαμικό Κόμμα του Τουρκιστάν, στην περιοχή της Λατάκειας, ο πραγματικός στόχος δεν είναι οι ισλαμιστές αλλά η ίδια η Τουρκία. Αναφέρεται επίσης στο άρθρο ότι η Ρωσία ετοιμάζει μια μεγάλη χερσαία επιχείρηση στη Συρία.

Σύμφωνα με την τουρκική έκδοση της Independent, ο Ζιγκάνοφ έκανε ανάλυση της Τουρκίας και του Ερντογάν στο άρθρο του. Σύμφωνα με την ανάλυση του συγγραφέα, η ιδεολογία και η στρατηγική εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν βασίζεται σε τρεις πυλώνες, ο πρώτος από τους οποίους είναι το «Χαλιφάτο». Σύμφωνα με τον συγγραφέα, το άνοιγμα της Αγίας Σοφίας στη μουσουλμανική λατρεία είναι στην ουσία μια ανεπίσημη ανακοίνωση αυτού του νέου χαλιφάτου.

Ο συγγραφέας αναφέρει ότι το δεύτερο ιδεολογικό μοτίβο που κυριαρχεί στον Ερντογάν και ως εκ τούτου αποτελεί και την πολιτική της Άγκυρας, είναι ο νεο-οθωμανισμός και ότι οι Τούρκοι εξακολουθούν να ανακαλούν στη μνήμη τους τα αυτοκρατορικά σύνορα του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, από την «Ουγγαρία στην Υεμένη, από την Αλγερία στο Μπακού» και διατείνεται έχουν τέτοιες φιλοδοξίες.

Σύμφωνα με τον Ζιγκάνοφ, ο τρίτος πυλώνας είναι ο «Παντουρκισμός». Ο συγγραφέας αναφέρει ότι στους στόχους του Ερντογάν είναι η ένωση όλων των λαών που δεν έχουν κάνενα άλλο κοινό, εκτός από την τουρκική γλώσσα.

Το άρθρο αναφέρεται στον ισχυρισμό ότι ο Ερντογάν είναι Τούρκος εθνικιστής και η άποψη ότι τον έσπρωξε στο βάλτο της Συρίας ο πιο ακραίος εθνικιστής, ο Ντέβλετ Μπαχτσέλι. Το άρθρο του Ziganov τελειώνει με τις λέξεις “Ο ταλαντούχος Ερντογάν προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω σε ένα ποδήλατο, αλλά δεν μπορεί να σταματήσει πια, γιατί έχει πάρει την κατηφόρα από την κορυφή ενός βουνού προς τα κάτω”.

Türkiye’yi daha önce hep Rusya’nın düşmanı olarak düşünürdüm. Ama Perinçek ve 2000’lerin başında tanıştığım ona yakın askeri elitler fikrimi değiştirdi. Bambaşka bir Türkiye -Kemalist, egemen, NATO’nun maşası olmayan- keşfettim” demişti.

Ο Ντούγκιν έγινε γνωστός στην Τουρκία από το Κόμμα της Πατρίδας (Vatan Partisi) του Ντογού Περιντσέκ, ο οποίος υποστήριζε ότι ο Dugin είναι μια πολύ σημαντική πολιτική προσωπικότητα στη ρωσική πολιτική, και δημοσίευε συνεχώς τις απόψεις του Dugin στις εκδόσεις του κόμματός του.

Σε μια συνέντευξη που έδωσε αργότερα στο Habertürk, είχε πει: “Νιώθω σεβασμό γι’ αυτόν. Πολύ έξυπνος πολιτικός. Δεν μπόρεσε να βρει την θέση που του αξίζει στην Τουρκία. Μέχρι να τον γνωρίσω, πάντα θεωρούσα την Τουρκία εχθρό της Ρωσίας. Αλλά όταν συναντήθηκα με τον Περιντσέκ, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αυτός και η στρατιωτική ελίτ που έχει κοντά του, άλλαξαν την γνώμη μου. Μ’ αυτούς ανακάλυψα μια εντελώς διαφορετική Τουρκία, Κεμαλιστική, κυρίαρχη και όχι ενεργούμενο του ΝΑΤΟ”. Αυτές είναι οι απόψεις και οι δράσεις ενός εκ των στενών συνεργατών του νέου πλανητάρχη Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι πλέον ο νέος πλανητάρχης και τα δεδομένα αρχίζουν να αλλάζουν.

Ο Πούτιν έχει καλές σχέσεις με όλους τους ηγέτες, καθώς είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός του αιώνα μας. Είναι φιλικά προσκείμενος στους Χριστιανούς και παράλληλα έχει πολύ καλές σχέσεις με τους Μωαμεθανούς. Στις 23 Νοεμβρίου 2015 ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, έδωσε ένα σπάνιο και πολύτιμο δώρο στον Ιρανό ηγέτη Αλί Χαμενει.

Ο Πούτιν χάρισε στον Χαμενει ένα απo τα πέντε αντίγραφα του αρχικού χειρόγραφου του Κορανίου, του Μωαμεθανικού ιερού κειμένου που χρονολογείται από τον 7ο αιώνα. Μην ξεχνάτε ότι το Ιράν όχι μόνον είναι ένας από τους καλύτερους πελάτες των Ρώσων στον εξοπλιστικό τομέα (άμυνας), και είναι ταυτόχρονα το δεύτερο κράτος στον κόσμο, με το περισσότερο φυσικό αέριο. Ο Πούτιν θέλει το Ιράν και την Συρία στην νέα ένωση που δημιουργεί μαζί με την Κίνα, την Βραζιλία κλπ.

ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥΤΙΝ-ΕΡΝΤΟΓΑΝ.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ερντογάν είναι οι κορυφαίοι πολιτικοί του αιώνα μας. Ο Πούτιν βάση σχεδίου πλησίασε τον Ερντογάν για να τον χρησιμοποιήσει ως μέσον αντιπερισπασμού, με στόχο την μείωση των Νατοϊκών δυνάμεων, η ακόμη καλύτερα την κατάρρευση του ΝΑΤΟ.

Οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας είναι ιδιόμορφες -πολύπλευρες. Η Τουρκία του Ερντογάν είναι η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που συγκρούστηκε στρατιωτικά με την Ρωσία την δεκαετία 2010-2020. Ενδεικτικό ήταν το γεγονός ότι η Τουρκία κατέρριψε ένα Ρωσικό πολεμικό αεροπλάνο, προερχόμενο από την μαρτυρική Συρία.

Εν τούτοις η Ρωσία απάντησε μόνον με κυρώσεις στα Τουρκικά προϊόντα, ζητώντας από τους Ρώσους τουρίστες να μην επισκέπτονται την Τουρκία και παράλληλα βομβάρδισε Τουρκόφωνους μαχητές στην βόρεια Συρία. Επίσης Ρώσοι αξιωματούχοι και τα ΜΜΕ κατηγόρησαν μέλη της οικογένειας του Ερντογάν, ότι αγόραζαν πετρέλαιο από το Ισλαμικό Κράτος. Το κλίμα άρχισε να βελτιώνεται το καλοκαίρι του 2016, όταν ο Πούτιν πήρε τηλέφωνο τον Τούρκο πρόεδρο μετά από το πραξικόπημα στην Τουρκία. Ο Πούτιν κάλεσε αμέσως τον Ερντογάν για να δείξει ότι συμπαρίσταται.

Τότε ο Ερντογάν ταξίδεψε στην Ρωσία όπου υπέγραψε για την συμφωνία κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου και συμφώνησε να συνεχιστούν οι εργασίες για το Ρωσικό πυρηνικό εργοστάσιο στη νότια Τουρκία. Στα πλαίσια της βελτίωσης των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών, οι δύο στρατιωτικοί που κατέρριψαν το Ρωσικό αεροπλάνο το 2015, κατέληξαν στην φυλακή κατηγορούμενοι για συμμετοχή στο πραξικόπημα !!!

Η υποστήριξη των Κούρδων από τις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με την αδυναμία του ΝΑΤΟ και της Αμερικής να κυριαρχήσουν στην Συρία, έκανε τον Ερντογάν να αντιληφθεί ότι ο μόνος τρόπος για να προωθήσει τα Οθωμανικά-αυτοκρατορικά του σχέδια σχετικά με την Συρία, ήταν μια συμφωνία με τη Ρωσία.

Από έτος 2016 ο Ερντογάν έχει πραγματοποιήσει περισσότερες συναντήσεις με τον Πούτιν, σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο ηγέτη. Η Ρωσία έχει μετατραπεί από την αντίπαλος της Τουρκίας στον πόλεμο της Συρίας, σε σημαντικότατο σύμμαχο !!! Η Τουρκία μπόρεσε να πραγματοποιήσει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία, αποκλειστικά με την Ρωσική συγκατάθεση. Στον στενό κύκλο συμβούλων του Ερντογάν, καθώς και στον Τουρκικό στρατό υπάρχουν αρκετοί “Ευρασιατιστές”, οι οποίοι επιθυμούν την συνεργασία με τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα. Στην κίνηση αυτή πρωτοστατεί ο Αλεξάντερ Ντούγκιν.

Η απόφαση για την αγορά των S-400 είναι το πιο σημαντικό στοιχείο της συνεργασίας μεταξύ των δύο κρατών. Ο Ερντογάν χαρακτήρισε την αγορά αυτή ως την πιο σημαντική συμφωνία στην ιστορία του Τουρκικού έθνους. Και το κόστος που πλήρωσε η Άγκυρα δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητο.

Με την αγορά των πυραυλικού συστήματος S-400, η Ουάσιγκτον έβγαλε τους Τούρκους από το πρόγραμμα F-35. Εν συνεχεία ακολούθησε απώλεια πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων σε συμβόλαια για την Τουρκική βιομηχανία όπλων.

Πολλοί από τους υποστηρικτές του Ερντογάν πιστεύουν ότι η Αμερική είχε συμμετοχή στο πραξικόπημα του 2016. Τον Φεβρουάριο, ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας κατηγόρησε ανοιχτά την Αμερικανική κυβέρνηση ότι ενορχήστρωσε το πραξικόπημα, εις βάρος του προέδρου Ερντογάν. Όσοι γνωρίζουν καλά πρόσωπα και πράγματα, σχετικά με την συμμαχία Ρωσίας-Τουρκίας, ισχυρίζονται ότι ο Πούτιν ενημέρωσε τον Ερντογάν περί πραξικοπήματος.

Φίλοι και εχθροί. Μια νέα τάξη πραγμάτων από τους Πούτιν και Ερτνογάν . Αν και σύμμαχοι εξακολουθούν να έχουν συγκρούσεις μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας, στην Συρία.

Μετά από Ρωσική επίθεση ενάντια σε Τουρκικές δυνάμεις, σκοτώθηκαν 36 Τούρκοι στρατιώτες. Εν τούτοις η Τουρκία θεώρησε υπεύθυνο για την επίθεση τον πρόεδρο της Συρίας, τον Μπασάρ αλ-Ασσάντ !!! Ως αναπόδοση ο Βλαντιμίρ Πούτιν, επέτρεψε κάποιες φορές στην Τουρκία, βομβαρδίσει τον κυβερνητικές δυνάμεις, με τα πολεμικά αεροσκάφη της, ενώ τα Ρωσικά αεροσκάφη παρέμειναν στο έδαφος ως παθητικοί θεατές.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει την παγιωμένη άποψη-τακτική ότι η συμμαχία με την Τουρκία, θα τον βοηθήσει να διαλύσει το ΝΑΤΟ. Για αυτό η φιλία των Τούρκων είναι πιο σημαντική από το να βοηθήσει την αιματοβαμμένη Συρία. Για αυτούς τους λόγους είχαμε την συναίνεση της Ρωσίας, και με την σύμφωνη γνώμη του “Τσάρου”, η Τουρκία ενεπλάκη στον πόλεμο του Αζερμπαϊτζάν, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ,

Από την πλευρά του ο δαιμόνιος Ενρτογάν στοχεύει να οδηγήσει την Ρωσία σε πολεμική σύγκρουση με το Νάτο, ευελπιστώντας σε ήττα και διάλυση της Ρωσίας ώστε να πάρει η Άγκυρα την θέση της Μόσχας !!! Αν και οι δύο πλευρές συνεργάστηκαν στην μαρτυρική Συρία εις βάρος του Συριακού έθνους, τυπικά παραμένουν σε αντίθετες παρατάξεις. Το ίδιο ισχύει για την σύγκρουση στην Λιβύη και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Οι δύο μεγάλες δυνάμεις έχουν διαφορετικά κίνητρα και συμφέροντα στην Συρία, την Γεωργία, την Λιβύη και την Ουκρανία. Η Τουρκία θέλει να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ η Ουκρανία και η Γεωργία. Αυτό το ενδεχόμενο όμως είναι απίθανο για την Ρωσία, η οποία διεξήγαγε πολέμους για να κρατήσει τις δύο χώρες μακριά από την εξουσία της Αμερικής και του ΝΑΤΟ.

Η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο αυξάνεται επικίνδυνα για πολλοστή φορά.

Ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής και ο μεγαλύτερος γεωστρατηγικός εταίρος αναδείχθηκε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά ένα έθνος-κράτος, συμμάχησε ταυτόχρονα με δύο χώρες οι οποίες βρίσκονται σε πόλεμο. Η Ρωσία του Πούτιν υποστηρίζει παράλληλα την Συρία του Ασσάντ και την Τουρκία του Ερντογάν.

Η Συρία αποτελεί τον διαχρονικό στόχο μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας οι οποίες για να αποφύγουν μια μετωπική σύγκρουση με καταστροφικές συνέπειες αναγκάστηκαν το έτος 2016 να συμβιβαστούν και να συνομιλήσουν, μαζί με το Ιράν για το μέλλον της Συρίας. Στον παγκόσμιο πόλεμο μικρότερης κλίμακας που διεξάγεται στην Συρία, ο μεγάλος νικητής είναι η Ρωσία του Πούτιν. Επίσης πρόσφατα η Γερμανία αποφάσισε να διπλασιάσει την εισαγωγή φυσικού αερίου από την Ρωσία.

Ο μικρότερης κλίμακας παγκόσμιος πόλεμος, θέτει σε κίνδυνο ακόμη και την παγκόσμια ειρήνη.

Πάνω από 400 χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τις ζωές τους. Ο μισός πληθυσμός της Συρίας, ο οποίος πριν τον εμφύλιο ανερχόταν στα 23 εκατομμύρια κατοίκους εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα είτε τα σπίτια τους. Κάποιοι από τους δυστυχισμένους ανθρώπους επέτυχαν να φτάσουν στην Ευρώπη, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι συνελήφθησαν, απήχθησαν ή αγνοούνται.

Κατά την διάρκεια της τρομερής και αιματηρής πολεμικής αντιπαραθέσεως, έλαβαν χώρα εκτεταμένες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. ‘Όλα τα μέρη έχουν κατηγορηθεί για επίθεση εναντίων αμάχων.

Εξαιτίας των φοβερών συγκρούσεων ένα μεγάλο μέρος της χώρας έχει μετατραπεί σε ερείπια. Η οικονομική δεινότητα της Συρίας, έχει επιδεινωθεί με δραματικούς ρυθμούς, με τις τιμές να αυξάνονται ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας ημέρας. Το νόμισμα καταρρέει και ως συνέπεια έχουμε την πείνα και την εξαθλίωση.

Η Συρία έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης και ανελέητου ανταγωνισμού, σε παγκόσμιο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων. Οι ισχυροί του πλανήτη ανταγωνίζονται σε ουδέτερο έδαφος, στα πεδία των μαχών τα οποία είναι δομημένα γύρω από την εξυπηρέτηση των τεραστίων συμφερόντων τους σε γεωστρατηγικό-ενεργειακό επίπεδο. Είναι γεγονός πως η τωρινή εμπόλεμη κατάσταση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υπεράσπιση του Συριακού έθνους.

Κανείς δεν γνωρίζει εάν και πότε θα σταματήσει ο πόλεμος στην Συρία. Ούτε και πώς θα διαμορφωθεί η κατάσταση σχετικά με την μεταπολεμική εποχή και τον συσχετισμό των δυνάμεων, στην Μέση Ανατολή. Ο Πούτιν είναι σε θέση να σταματήσει τον πόλεμο στην Συρία. Εν τούτοις δεν το κάνει.

Aπό το 2017 αναφέρω ότι η αγορά της πρώτης συστοιχίας S 400 έναντι 2.5 δισεκατομμυρίων με το 55% του ποσού της σύμβασης να καλύπτεται από Ρωσικά δάνεια, επιτρέπει την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι δεσμοί Ρωσίας και Τουρκίας είναι πολύ ισχυροί.

Εδώ και χρόνια υπογραμμίζω ότι όσο η Τουρκία αγοράζει πυραύλους S 400, υποβρύχια από την Μόσχα, κατασκευάζει πυρηνικά εργοστάσια με Ρωσική συνδρομή και τεχνολογία, ότι ο πρόεδρος Πούτιν θα συνεχίσει να παραμένει σχεδόν παθητικός θεατής της Τουρκικής εισβολής. Μεγάλο ερωτηματικό παραμένει έστω και σε θεωρητικό επίπεδο ο νέος πλανητάρχης Βλαντιμίρ Πούτιν, και τι θα αποφασίσει σχετικά με το μέλλον της μαρτυρικής Συρίας. Δυστυχώς μετά από 4 χρόνια από την Τουρκική εισβολή, ο Πούτιν προτιμά τον Ερντογάν και την Τουρκία, από την Συρία του Ασσάντ. Ρωσία και Τουρκία διατηρούν γεωστρατηγικές και γεωπολιτικές σχέσεις εκατοντάδων ετών.

Η Ανατολική Μεσόγειος φλέγεται από την τεράστια πολεμική σύγκρουση, καθώς έχουμε έναν κανονικό παγκόσμιο πόλεμο, σε μικρότερη μορφή στην Συρία. Και εξαιτίας της αναβίωσης, της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από την Τουρκία του Ρ. Τ. Ερντογάν, είναι απόλυτη ανάγκη να δούμε προσεκτικά τις συμμαχίες που θα συγκροτηθούν, για την μοιρασιά του υπάρχοντος ορυκτού πλούτου και τις αλλαγές των συνόρων.

Η σύγκρουση των πολιτισμών ανάμεσα σε Χριστιανισμός-Ισλάμ που επιδιώκουν οι νεοταξίτες, είναι προ των πυλών και χρειαζόμαστε δίπλα μας, τον μοναδικό μας σύμμαχο κατά την σύγχρονη εποχή. Τον Φιλέλληνα Μπασάρ Ασσάντ.

Ήδη βιώνουμε την δόμηση των αιτίων της σύγκρουσης, με την μαζική κατά γενική παραδοχή εισβολή του Ισλάμ στην Ελλάδα και την αποχριστιανοποίησή της. Ο θρησκευτικός πόλεμος που θα ξεκινήσει, θα είναι ίσως ο μεγαλύτερος όλων των εποχών.

Η μαρτυρική Συρία δέχεται ακόμη πολλαπλές επιθέσεις από Τουρκία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση-Ελλάδα, τα Αραβικά-δικτατορικά καθεστώτα και την επίθεση από τον κορωνοϊό, μαζί με το δολοφονικό εμπάργκο από την “πολιτισμένη” δύση, χωρίς να έχουν την έγκριση του ΟΗΕ. Παρά τις τρομερές αντιξοότητες, οι ηρωικοί Σύριοι, παραμένουν στις επάλξεις, αδέσποτοι και υπερήφανοι, για να υπερασπιστούν τις δύο μεγαλύτερες ανθρώπινες-διαχρονικές αξίες, την ελευθερία, και την αξιοπρέπεια.
Η μεγάλη πατριωτική Συρία του Μπασάρ Αλ Ασσάντ, απέρριψε το νεοταξικό σχέδιο “Αραβική Άνοιξη”, το οποίο είχε ως στόχο την εγκαθίδρυση της κυριαρχίας του Ισραήλ στην περιοχή. Το Ισραήλ επιθυμεί να επεκτείνει την απόλυτη κυριαρχία του στην Ανατολική Μεσόγειο, με την ευλογία και την πλήρη υποστήριξη της Αμερικής. Για αυτό συμμετέχουν οι Ισραηλινοί στον πόλεμο της Συρίας, ενάντια στον φιλέλληνα Ασσάντ. Επίσης φοβούνται πολύ την συμμαχία Ελλάδας-Συρίας και επέκτασιν, την συμμαχία Ρωσία, Ελλάδα, Συρία, Ιράν.

Η επιτυχία αυτού του επικίνδυνου-νεοταξικού σχεδίου, προϋποθέτει τον κατακερματισμό και την διαίρεση των κρατών της περιοχής. Αμέσως μετά θα ακολουθήσουν γενοκτονίες, εκτοπισμός-εξαθλίωση, και η εκμετάλλευση προκειμένου να επιβάλουν την κυριαρχία και την εκμετάλλευση, επί του πλούτου αυτών των εθνών. Οι Ισραηλινοί δεν συγχώρησαν, στην αδούλωτη Συρία του Ασσάντ, την υποστήριξή προς τον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού.

Επίσης οι Αμερικανοί-νεοταξίτες και το Ισραήλ έχουν μεγάλο μίσος κατά της Συρίας, λόγω της υποστήριξης προς την εθνική αντίσταση του Λιβάνου, η οποία προκάλεσε μια συντριπτική ήττα κατά της Ισραηλινής επεκτατικότητας. Με την απελευθέρωση εδαφών του Λιβάνου από την Ισραηλινή κατοχή, οι Σύριοι επέτυχαν μια σημαντική νίκη εις βάρος των Ισραηλινών δυνάμεων, κατά την διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ, στον Λίβανο το 2006.

Η παγκοσμιοποίηση επιθυμεί να ανατρέψει την πατριωτική-Συριακή κυβέρνηση με τα πιστά και εξαρτημένα από αυτήν κράτη της περιοχής, με κορωνίδα την Τουρκία, καθώς και τα καθεστώτα της απόλυτης μοναρχίας, των χωρών του Κόλπου, όπως είναι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλα. Ένα από τα πιο επικίνδυνα μέσα που χρησιμοποιούνται από την νέα τάξη, είναι οι οργανώσεις, με θρησκευτικό μανδύα, οι οποίες με τις μεθόδους τους θέλουν την εγκαθίδρυση, μεσαιωνικών καθεστώτων για να εξυπηρετήσουν την κυριαρχία του Σιωνισμού.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΥΜΒΙΏΣΕΩΣ.

Η μεγαλύτερη αιτία για τον πόλεμο στην Συρία, είναι η αρμονική συμβίωση, μεταξύ Χριστιανών και μουσουλμάνων. Αυτό είναι κάτι που ανατρέπει μέρος των μεγαλεπήβολων σχεδίων, των ανθρώπων της νέας τάξης, για σύγκρουση και πόλεμο μεταξύ των δύο θρησκειών (Χριστιανισμός και Ισλάμ). Oι Χριστιανοί της Συρίας μάχονται με τον Ασσάντ, για να γλυτώσουν τον Χριστιανισμό, την Συρία, και τις οικογένειες τους, από τους Ισλαμιστές μισθοφόρους της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, και του Κατάρ.

Ο Σύριοι του Ασσάντ και οι Ιρανοί μάχονται υπέρ της Ελευθερίας και των Aξιών του παγκόσμιου πολιτισμού. Εάν οι αντίπαλοι της Συρίας επικρατήσουν, και κατακτήσει οριστικά ο Ερντογάν την Βόρεια Συρία, τότε η ανθρωπότητα και ειδικά η Ελλάδα θα πληρώσει τεράστιο τίμημα, καθώς θα είμαστε για πάντα σκλάβοι της νέας τάξης πραγμάτων και της νέας Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μικρότερο κόστος θα έχουν το Ιράν η Ρωσία και η Κίνα.

Εάν όμως κερδίσουν οι Σύριοι τότε η νέα τάξη και ο Ερντογάν θα έχουν δεχτεί το πιο καθοριστικό πλήγμα, σχετικά με την αναβίωση του παγκόσμιου κράτους. Στην δημοκρατική Συρία του Ασσάντ έχουμε ένα παγκόσμιο πρότυπο συμβιώσεως μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων.

Οι Σύριοι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, είναι πεπεισμένοι, ότι ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ είναι τα δύο πόδια-στηρίγματα του έθνους, και ότι κανένα κράτος, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τα στηρίγματα-πόδια του. Δυστυχώς μετά από την ενσωμάτωση της Βόρειας Συρίας έρχεται σταδιακά και η ενσωμάτωση της Ελληνικής επικράτειας.

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ.

Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος. Δυστυχώς είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο. Οι εκχριστιανισμένοι Ρώσοι από τους Έλληνες εξ αρχής φθονούσαν το Ρωμαϊκό κράτος για τον παγκόσμιο πολιτισμό του, και γιατί οι πρόγονοι μας διοικούν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Βλέποντας την πνευματική, την πολιτική και την στρατιωτική δύναμη των Ελλήνων του Ρωμαϊκού κράτους και την δική τους κατωτερότητα, μας φθονούσαν και εποφθαλμιούσαν, να πάρουν την θέση των προγόνων μας, ως διοικητές-συνεχιστές της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Για αυτό άφησαν τους Γερμανούς να κατακτήσουν την αυτοκρατορία το 1204 μ.Χ. και στην συνέχεια τους Τούρκους να κατακτήσουν την Πόλη το 1453 μ.Χ. Από την εποχή των Παλαιολόγων μεταξύ άλλων οι Ρώσοι διεκδικούσαν και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ότι είναι οι Ρώσοι μέχρι σήμερα το οφείλουν στους Έλληνες.

Εντούτοις oι ομόδοξοι Ρώσοι άφησαν την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία να πέσει στα χέρια των Γερμανών το 1204 μ.Χ, και εν συνέχεια, δεν βοήθησαν τους Έλληνες το 1453 μ.Χ. κατά την κατάκτηση της βασιλεύουσας από τους Οθωμανούς.

Σε όλες τις πιο κρίσιμες ιστορικές μας στιγμές ως έθνος, οι Ρώσοι πού ευεργετήθηκαν από τους Έλληνες και από τον ιερό Βασίλειο Β μας εγκατέλειψαν τελείως. Oι Ρώσοι άφησαν το Ελληνικό έθνος έρμαιο στους Γερμανούς και στους Τούρκους οι οποίοι έσφαξαν, έκλεψαν, βίασαν, κατέκτησαν.

Σκεφτείτε ότι ιστορικά ήταν πολύ πρόσφατα το γεγονός ότι έγιναν Ορθόδοξοι χριστιανοί από τον Βασίλειο.

Μας γύρισαν την πλάτη οι ομόδοξοι Ρώσοι, καθώς ξέχασαν τους μοναδικούς και αιώνιους ευεργέτες του Ρωσικού έθνους, τους Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Από την στιγμή που αγνόησαν-περιφρόνησαν οι Ρώσοι, τους κορυφαίους Έλληνες όλων των εποχών, τους κοσμοκράτορες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας που ήταν οι ευεργέτες τους, είναι αδύνατον να υπολογίζουν τους σύγχρονους- εξαθλιωμένους και σκλαβωμένους σύγχρονους Ελλαδίτες. Ακόμη και 19 χρόνια μετά τον εκχριστιανισμό τους από τον Βασίλειο Β, οι Ρώσοι επί Κωνσταντίνου Θ Μονομάχου, επιτέθηκαν εκ νέου στην πόλη-Κωνσταντινούπολη.

Δεν σεβάστηκαν από την αρχή την ευεργεσία, που έκαναν οι κορυφαίοι του κόσμου, οι Έλληνες της Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους στο Ρωσικό έθνος.

Το εντελώς παράλογο από ιστορικής πλευράς είναι ότι οι Ρώσοι ισχυρίζονται ότι είναι οι εξ αίματος συνεχιστές της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, από την δυναστεία των Παλαιολόγων !!!

ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ;

Η πριγκίπισσα Άννα η αδελφή του Βουλγαροκτόνου παντρεύτηκε τον Βλαδίμηρο και μετά από τέσσερις αιώνες, νυμφεύθηκε η Σοφία η Ζωή Παλαιολόγου τον Ιβάν Γ.

Το 1472 μ.Χ, ο Ιβάν Γ πήρε για γυναίκα του την ανιψιά του τελευταίου βασιλιά της πόλεως του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, η οποία είχε ζήσει στην Ιταλία και είχε γίνει μετοχές της δυτικής παιδείας. Την εποχή των Παλαιολόγων δεν υπήρχε αυτοκρατορία, διότι το Ελληνικό κράτος είχε κατακτηθεί από τους Γερμανούς στις 13 Απριλίου του 1204 μ.Χ. με την τέταρτη εωσφορική “σταυροφορία”.

Συνεπώς οι Ρώσοι δεν μπορούν να επικαλούνται συγγένεια εξ αίματος, με τους Έλληνες αυτοκράτορες, από την δυναστεία των Παλαιολόγων. Την εποχή των Παλαιολόγων υπήρχαν μικρά Ελληνικά και λατινικά κρατίδια στην γεωγραφική θέση, του πρώην Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους. Η Κωνσταντινούπολη ήταν πλέον μια πόλη κράτος.

Κατά την εποχή των Παλαιολόγων η Ελλάδα βρισκόταν σε τεράστια πολιτική, στρατιωτική και εν μέρει ηθική παρακμή.

Αυτό διότι οι Έλληνες παρακαλούσαν για στρατιωτική βοήθεια, τους χειρότερους εχθρούς του Ελληνικού έθνους τους Γερμανούς οι οποίοι είχαν κατακτήσει το 1204 μ.Χ. ολόκληρη την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία να τους βοηθήσουν. Κατά την εισβολή και την κατάκτηση οι Γερμανοί ξεπέρασαν σε βιαιότητες ακόμη και τους Σαρακηνούς του Μωάμεθ.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηθική, πνευματική, πολιτική, και στρατιωτική παρακμή για έναν λαό και για ένα έθνος, από το να εκλιπαρεί τους τρομερότερους του εχθρούς, να το γλυτώσουν από άλλους εχθρούς και πιο συγκεκριμένα τους Τούρκους. Οι αδύναμοι Έλληνες παρακαλούσαν τους φοβερότερους εχθρούς του έθνους, τους Γερμανούς να τους γλυτώσουν από τους Τούρκους.

Η ΠΡΑΜΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΑΣΙΛΕΙΣ.

Η πραγματική συγγένεια εξ αίματος των Ρώσων, με τους Έλληνες βασιλείς της αυτοκρατορίας ήταν μόνον από την Μακεδονική δυναστεία και από την πριγκίπισσα Άννα, την αδελφή του κορυφαίου Έλληνα όλων των εποχών, του Βασιλείου. Όμως οι Ρώσοι φθονούσαν τους Έλληνες και τα επιτεύγματα τους. Το αποτέλεσμα ήταν και είναι να αισθάνονται κατώτεροι ως λαός έναντι των ενδόξων Ελλήνων.

Για αυτό δεν κάνουν καμιά απολύτως αναφορά για την πραγματική συγγένεια τους, εξ αίματος με τους αυθεντικούς Έλληνες αυτοκράτορες, της Μακεδονικής δυναστείας. Τότε που ο Ρώσος Βλαδίμηρος, ο παγανιστής με το τεράστιο χαρέμι παντρεύτηκε με την πριγκίπισσα Άννα την αδελφή του Βασιλείου του Β, ο Ελληνισμός είχε φτάσει στο απόγειο του, σε πολιτικό, στρατιωτικό και ηθικό επίπεδο.

Για αυτό οι Ρώσοι που μας φθονούσαν αντί να αισθάνονται υπερήφανοι που είχαν εξ αίματος συγγένεια με τον κορυφαίο Έλληνα όλων των εποχών τον Βουλγαροκτόνο δεν κάνουν καμία αναφορά.

Αντίθετα γύρισαν Ρωσική σειρά για την τηλεόραση και με πολύ μεγάλη υπερηφάνεια τονίζουν ότι είναι εξ αίματος συγγενείς των “τελευταίων αυτοκρατόρων” των Παλαιολόγων.

Η Ζωή – Σοφία Παλαιολογίνα καταγοητεύει τους Ρώσους! Ποιο είναι το …

“Σοφία”: Νέα σειρά στην ΕΡΤ3 (trailer)

Όλες τις σειρές της ΕΡΤ μπορείτε να τις βρείτε στο series.ert.gr

Πανικός στη Ρωσία: Τηλεοπτική σειρά αφιερωμένη στη ζωή της.

Αποφεύγουν λοιπόν κάθε αναφορά για τον Βασίλειο Β και την αδελφή του την πριγκίπισσα Άννα, ώστε να μην μάθουν οι περισσότεροι σύγχρονοι Ρώσοι το απίστευτο μεγαλείο και το απόγειον του Ελληνισμού, κατά την εποχή του Βουλγαροκτόνου.

Από την στιγμή πού έκαναν Ρωσική σειρά στην τηλεόραση, πρώτα θα έπρεπε να κάνουν σειρά με θέμα την πριγκίπισσα Άννα, την αδελφή του Βασίλειου Β.

Όμως οι Ρώσοι για να μην φαίνονται βάρβαροι και κατώτεροι απέναντι στους Έλληνες, προτίμησαν να αναφέρουν την εξ αίματος συγγένεια τους, με τους Παλαιολόγους. Εν τούτοις και σε αυτήν την σειρά με την Ζωή-Σοφία Παλαιολόγου την παρουσιάζουν ως Ρωμαία μάγισσα και τους Έλληνες ως μάγους και κλέφτες.

Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε τι αναφέρουν σχετικά με τους Ρώσους οι Έλληνες ιστορικοί :

“Ακόμη τούτη η άνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες, όσο να ‘ρθει ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι». Επί Τουρκοκρατίας αυτό το δημώδες άσμα απηχούσε τους πόθους των σκλαβωμένων Ελλήνων, ότι οι ομόδοξοι Ρώσοι θα τους βοηθούσαν να κερδίσουν την ελευθερία τους. Και τα χρόνια περνούσαν και οι ραγιάδες περίμεναν αλλά το «ξανθό γένος από τον Βορρά» δεν ερχόταν. Και όταν κάποτε το έπραξε ήταν για να εξυπηρετήσει αποκλειστικά και μόνο τα δικά του συμφέροντα. Ορλωφικά. Οι Ρώσοι αντί να δώσουν όπλα, μοίραζαν στολές στους Έλληνες.

Το 1770 η φιλόδοξη τσαρίνα Αικατερίνη Β΄ αποφάσισε να ξεσηκώσει τους σκλαβωμένους Έλληνες. Σκοπός της ήταν οι επαναστάτες να προκαλέσουν αντιπερισπασμό στους Τούρκους ώστε τα ρωσικά στρατεύματα να καταλάβουν βόρειες επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στα τέλη του Φεβρουαρίου του ίδιου χρόνου έφθασαν στο λιμάνι της Κορώνης τα πρώτα ρωσικά πλοία με επικεφαλής τον Θεόδωρο Ορλώφ. Η Ρωσική δύναμη όμως (4.000 άνδρες) ήταν ανεπαρκέστατη για την επίτευξη του σκοπού.

Οι επαναστάτες, όταν είδαν να ξεφορτώνονται τέσσερα κιβώτια με οπλισμό για ολόκληρη την Πελοπόννησο, γελούσαν για να μην κλάψουν. Εν τω μεταξύ, οι Ρώσοι μοίραζαν στους αγράμματους Έλληνες εθελοντές μεταφράσεις του στρατιωτικού ρωσικού κανονισμού! Και για να είναι πιο σίγουρος για το θαύμα, έντυσε τους Έλληνες με ρωσικές στολές. Θαύματα όμως δεν γίνονται και οι Τούρκοι συνέτριψαν τους «μεταμφιεσμένους».

Οι Ρώσοι έφυγαν εγκαταλείποντας την Πελοπόννησο στο έλεος των Τούρκων. Τα στίφη των Αλβανών που έστειλαν οι τελευταίοι για την κατάπνιξη του κινήματος αιματοκύλισαν την Πελοπόννησο επί 10 χρόνια!

Το 1785 άρχισαν εκ νέου πολεμικές προπαρασκευές της Μεγάλης Αικατερίνης κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όπως και επί Ορλώφ, εστάλησαν σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας πράκτορες της ρωσικής κυβέρνησης για να εξεγείρουν τους Έλληνες.

Οι κλεφταρματωλοί και οι πρόκριτοι όμως, έχοντας πικρή πείρα από το Ορλωφικό Κίνημα, που τόσο ακριβά πλήρωσε τις συνέπειές του η Πελοπόννησος. Αφού δεν είχαν τις εγγυήσεις για την αποστολή πολυάριθμων ρωσικών στρατευμάτων για να την ενισχύσουν, έμειναν ασυγκίνητοι στις εκκλήσεις της τσαρίνας.

Οι Ρώσοι συμμαχούν με τους Τούρκους στα Επτάνησα Τον Οκτώβριο του 1798 και ο ενωμένος ρωσοτουρκικός στόλος κατέλαβε τα Επτάνησα εκδιώκοντας τους Γάλλους του Ναπολέοντα. Τότε η τουρκική διοίκηση του Μοριά βρήκε ευκαιρία και ξεκίνησε τρομερό διωγμό κατά των αρματολών. Το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων εξοντώθηκε μην έχοντας πλέον πρόσφορο το καταφύγιο των Επτανήσων.

Ο τσάρος καταδικάζει την Ελληνική επανάσταση Τον Φεβρουάριο του 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κήρυξε την Επανάσταση στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες με το σύνθημα «κινηθήτε ω φίλοι και θέλετε ειδεί μια κραταιά δύναμη να υπερασπιστεί τα δίκαιά μας», υπονοώντας τη Ρωσία.

Παρά τις προσδοκίες όμως του Υψηλάντη, ο τσάρος Αλέξανδρος καταδίκασε το κίνημα και έδωσε άδεια στα τουρκικά στρατεύματα να εισέλθουν στις Ηγεμονίες και να καταπνίξουν την Επανάσταση.

Η ναυμαχία στο Ναυαρίνο στο πλευρό των αγγλογάλλων.

Η κατάσταση αλλάζει τον Οκτώβριο του 1827 όταν οι Ρώσοι πρωτοστατούν στη ναυμαχία του Ναυαρίνου, όπου ο ενωμένος αγγλογαλλορωσικός στόλος συντρίβει τον τουρκοαιγυπτιακό. Φυσικά, ο τότε τσάρος Νικόλαος Α’ δεν βοηθά τους επαναστάτες εξαιτίας του «ομόδοξου», ούτε για να εκπληρώσει την προφητεία.

Πολύ απλά θέλει να διαλύσει τον στόλο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας πριν από έναν ακόμη Ρωσοτουρκικό πόλεμο. Φυσικά, τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια η Ρωσία θα ασκήσει, μέσω του ρωσικού κόμματος, το μερίδιο της εξουσίας και επιρροής που της αναλογεί ως μια από τις προστάτιδες δυνάμεις του νεοσύστατου ελληνικού κρατιδίου. H θαλασσοταραχή έφερε τον τριεθνή στόλο στον κόλπο του Ναυαρίνου για να προστατευθεί.

‘Οταν έπεσε πυροβολισµός τυχαίος και απρόβλεπτος, ξεκίνησε η σύγκρουση που οδήγησε στην καταστροφή του τουρκοαιγυπτιακού στόλου. Για αυτό η κερδηθείσα ανεξαρτησία, αποδίδεται στο λάθος των τριών ναυάρχων.

Το 1853 η Ρωσία εμπλέκεται σε πόλεμο στην Κριμαία εναντίον της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας. Πράκτορές της υποδαυλίζουν τους πόθους των σκλαβωμένων Θεσσαλών, Μακεδόνων και Ηπειρωτών για επανάσταση και ένωση με τη μητέρα Ελλάδα. Ως αποτέλεσμα, οι Αγγλογάλλοι επιβάλλουν ναυτικό αποκλεισμό στην Ελλάδα και οι εξεγέρσεις σβήνουν. Βομβαρδίζουν τους Κρήτες επαναστάτες.

Το 1905 οι κάτοικοι της αυτόνομης Κρήτης εξεγείρονται κατά του ύπατου αρμοστή του νησιού πρίγκιπα Γεωργίου δυσαρεστημένοι από τους κακούς του χειρισμούς στο θέμα της ένωσης με την Ελλάδα. Και ενώ η Γαλλία και η Αγγλία τηρούν μια στάση αναμονής, η Ρωσία στέλνει ένα πολεμικό της πλοίο το οποίο βομβαρδίζει τις θέσεις των επαναστατών.

Οι Ρώσοι στο πλευρό του Κεμάλ στην Μικρα Ασία. Φυσικά η κατάσταση δεν άλλαξε ούτε όταν η Ρωσία, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση και τον Εμφύλιο, μετασχηματίστηκε σε Σοβιετική Ένωση. Κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας οι Σοβιετικοί ενίσχυσαν με κάθε στρατιωτικό και διπλωματικό μέσο τον Κεμάλ στον αγώνα του εναντίον του Ελληνικού Στρατού. Άλλωστε ο Βενιζέλος είχε στείλει στρατεύματα εναντίον τους, στην Ουκρανική εκστρατεία και ήταν αντικομμουνιστής.

Οι ενέργειές των Ρώσων συνέβαλαν τα μέγιστα στην ήττα των Ελλήνων, τον ξεριζωμό των Ιώνων από την πατρώα γη και έθεσαν παράλληλα και ταφόπλακα στις προσπάθειες των Ποντίων για αυτονόμηση από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Ο Κεμάλ με Σοβιετικούς Η διώξεις των Ποντίων από τον Στάλιν Τη δεκαετία του 30΄ ο Στάλιν εφάρμοσε μια εκτεταμένη πολιτική διώξεων «επικίνδυνων» εθνικών μειονοτήτων που διαβιούσαν σε σοβιετικό έδαφος.

Ως αποτέλεσμα χιλιάδες Πόντιοι εξοντώθηκαν με την ανυπόστατη κατηγορία «εχθροί του λαού». Στάλιν Φυσικά οι Σοβιετικοί έμειναν ασυγκίνητοι όταν τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί επιτέθηκαν στην Ελλάδα.

Πώς θα μπορούσαν άλλωστε να πράξουν διαφορετικά όταν το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο Ρίμπετροπ-Μολότωφ ήταν σε ισχύ; Μόνο όταν ο Χίτλερ έστρεψε τα πυρά του εναντίον τους αποθέωσαν την ελληνική αντίσταση κατά των «ναζιστών εισβολέων». Το φθινόπωρο του 1944 ο Κόκκινος Στρατός φθάνει στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Δεν τα περνά όμως προκειμένου να συγκρουστεί με τους υποχωρούντες Γερμανούς.

Ο Στάλιν έχει συμφωνήσει με τον Τσώρτσιλ ότι η Ελλάδα θα παραμείνει υπό βρετανική επιρροή. Κατά συνέπεια οι Σοβιετικοί θα τηρήσουν αυστηρή ουδετερότητα και δεν θα ενισχύσουν την προσπάθεια του ΕΛΑΣ να καταλάβει την εξουσία τον ματωμένο Δεκέμβριο του 1944. Κατά τη διάρκεια του Ελληνικού εμφυλίου ούτε οι κομμουνιστές αντάρτες, ούτε οι αντίπαλοί τους θα μπορούσαν να είναι ευχαριστημένοι με τη σοβιετική στάση.

Οι πρώτοι γιατί δεν έλαβαν άμεση βοήθεια από τους ομοϊδεάτες τους. Οι δεύτεροι γιατί η «σύμμαχος Σοβιετική Ένωση» προσέφερε έμμεση βοήθεια στους αντάρτες εφόσον επέτρεπαν την υποστήριξη των τελευταίων από όμορες χώρες (Βουλγαρία, Αλβανία, Γιουγκοσλαβία).

Παράλληλα βέβαια, προσέφεραν κάθε δυνατή βοήθεια στην Αλβανία προκειμένου να μην ανακινηθεί από την Ελλάδα το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα.

Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα είτε ως Σοβιετική Ένωση είτε ως Ρωσία στήριξε κατά καιρούς τις βλέψεις Γιουγκοσλάβων, Βουλγάρων και Ρουμάνων εθνικιστών κατά της Ελλάδας όσον αφορά στο Μακεδονικό και το Κουτσοβλαχικό ζήτημα. Τι διδάσκουν τα παραπάνω; Ότι στην διπλωματία και τη γεωπολιτική δεν υπάρχουν αιώνιες φιλίες και αδελφά έθνη.

Υπάρχουν μόνο συγκλίνοντα και αποκλίνοντα συμφέροντα. Άρα οι «κοινοί αγώνες Ελλάδας και Ρωσίας» πολύ απλά δεν υφίστανται.” Την ίδια εξωτερική πολιτική συνεχίζει και ο Πούτιν, καθώς η Ρωσική ομοσπονδία, είναι ίσως η πρώτη χώρα η οποία αναγνώρισε το τεχνητό κρατίδιο των Σκοπίων ως “Μακεδονία¨ και τον Θεόφιλο ως “Πατριάρχη Ιεροσολύμων” στην θέση του νόμιμου πατριάρχη, του Έλληνα Αγίου Ειρηναίου.

Σε κάθε περίπτωση οι Ρώσοι εκδηλώνουν το μίσος τους, για τους εθνικούς τους ευεργέτες τους Έλληνες. Στα πλαίσια των διαχρονικών και πανάρχαιων γεωστρατηγικών στόχων, κατά την σύγχρονη εποχή οι Ρώσοι συνεχίζουν να εμφανίζονται, ως “διάδοχοι” της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, με στόχο να ενώσουν όλους τους Ορθοδόξους, υπό την διοίκηση τους.

Ο ΝΑΟΣ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΩΝ ΘΕΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ.

Ακόμη ο Ρώσος πρόεδρος και η Ρωσική κυβέρνηση, δέχτηκαν να γίνει ναός της πανθρησκείας, στο Καζάν της Ρωσίας. Σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων από την πόλη Καζάν της Ρωσίας, στην κωμόπολη Staroye Arakchino, έκτισαν πολυθρησκευτικό ναό !!!

Στον ναό εκπροσωπούνται οι δώδεκα μεγαλύτερες θρησκείες της ανθρωπότητας. Η Καζάν βρίσκεται 800 χιλιόμετρα, ανατολικά της Μόσχας και είναι η πρωτεύουσα του Ταταρστάν.

Η πόλη θεωρείται ως “τρίτη πρωτεύουσα” της Ρωσίας και σε αυτήν ζούνε Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Εξωτερικά στον ναό υπάρχουν ψηφιδωτές εικόνες του Χριστού και της Παναγίας, άγαλμα του Βούδα και σφίγγες.

Στο εσωτερικό του ναού υπάρχουν οι αντίστοιχοι 12 χώροι των θρησκειών. Φυσικά έχουν γίνει και παρεμβάσεις.

Οι “θεοί και οι θεές” είναι απεικονισμένοι σύμφωνα με τις παραδόσεις της κάθε θρησκείας, .

Στο τμήμα για την Ορθοδοξία δεν υπάρχει η Παναγία στην κόγχη του ιερού καθώς και ο θεός στο κέντρο της οροφής.

Κάτω από το άγαλμα του Βούδα έχει τοποθετηθεί το άγαλμα της δαιμονικής θεάς Shiba, η οποία είναι η θεά της καταστροφής-πολέμου. Το ίδιο ακριβώς άγαλμα της Shiba, έβαλαν οι νεοταξίτες και στην είσοδο του CERN.

Είναι απαράδεκτο είναι η μεγίστη ύβρις κατά του Χριστού, να εικονίζεται ο αληθινός δημιουργός του κόσμου, μαζί με τις εικόνες και τα αγάλματα των δαιμονικών θεών του Ινδουισμού, του Βουδισμού, μαζί με την δαιμονική θεά Shiba.

Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.

Μεταξύ άλλων εδώ και χρόνια οι Ρώσοι πολίτες έχουν παραλάβει τις νέες ταυτότητες τις γνωστές σε εμάς κάρτες του πολίτη, τις ηλεκτρονικές ταυτότητες με τσιπ, οι οποίες είναι οι ταυτότητες του αντίχριστου. Είναι γνωστό σε όλους ότι όποιος παραλάβει αυτήν την ταυτότητα, χάνει το βάπτισμα το οποίο έχει κάνει στο όνομα της Αγίας και θεϊκής Τριάδος.

loading...