“Χρειαζόμαστε Μεγάλη Επαναφορά γιατί δεν αξίζει να επιστρέψουμε στην προ-κορωνοϊού άδικη κανονικότητα”- Τα έγραψε- Πόσοι τα πρόσεξαν;

Η ανθρωπότητα χρειάζεται μια παγκόσμια μεγάλη επαναφορά, επειδή δεν αξίζει να επιστρέψουμε στον άδικο, προ-πανδημικό κόσμο, υποστήριξε ο Πάπας Φραγκίσκος.

Σε ένα μήνυμα προς το Φόρουμ του Παρισιού για την Ειρήνη, ο Πάπας περιέγραψε μια ζοφερή εικόνα, ενός κόσμου πριν από τον κορωνοϊό, όπου κυριαρχούσε η διαφθορά, ο πόλεμος και η καπιταλιστική καταπίεση.

Το όραμα του Πάπα για έναν νέο κόσμο, ξεκινά με «μια συγκεκριμένη συλλογική δέσμευση υπέρ του ολοκληρωτικού αφοπλισμού», όπως σημείωσε. Ο Πάπας Φραγκίσκος λέει, ότι ο κόσμος πριν από την πανδημία πρέπει να καταργηθεί, όλοι οι στρατοί σε όλο τον κόσμο να διαλυθούν και ότι η γη είναι η μητέρα μας, που πρέπει να προστατευθεί.

«Η πραγματικότητα που γνωρίζαμε πριν από την πανδημία ήταν ότι ο πλούτος και η οικονομική ανάπτυξη προορίζονταν για μια μειονότητα, ενώ εκατομμύρια άνθρωποι δεν μπορούσαν να καλύψουν τις πιο βασικές ανάγκες και να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή», είπε ο Φράνσις.

«Έναν κόσμο στον οποίο η Γη μας λεηλατήθηκε. από μια μυωπική εκμετάλλευση των πόρων, από τη ρύπανση, από τον σπάταλο καταναλωτισμό και τραυματίστηκε από πολέμους και πειράματα με όπλα μαζικής καταστροφής». «Η επιστροφή στην κανονικότητα θα σήμαινε επίσης επιστροφή σε παλιές κοινωνικές δομές που εμπνέονται από αυτάρκεια, εθνικισμό, προστατευτισμό, ατομικισμό και απομόνωση», πρόσθεσε, «αποκλείοντας τους φτωχότερους αδελφούς και αδελφές μας. Είναι αυτό ένα μέλλον που μπορούμε να επιλέξουμε;»

Με λίγα λόγια, όποιος είναι αυτάρκης, αγαπά την πατρίδα του, την προστατεύει, σέβεται και διαφυλάττει τον προσωπικό του χώρο, δεν αξίζει να υπάρχει και πρέπει να «Επανεκκινηθεί» σε μια νέα αρχή, ενός νέου μέλλοντος. “Βόμβα” από τον Πάπα στα θεμέλια του μοντέλου της παλιάς τάξης και εγκώμια στον νέο κόσμο, που θέλει να φέρει η Νέα Τάξη.

Και συνεχίζει ο Πάπας:
«Σε αυτόν τον παγκοσμιοποιημένο, αλλά διχασμένο κόσμο, οι αποφάσεις που παίρνουμε σήμερα για να βγούμε από την κρίση, καθορίζουν τη «διαδρομή» των επόμενων γενεών… Χρειαζόμαστε μια νέα διέξοδο για να βγούμε καλύτεροι από πριν.» «Η ελπίδα μας καλεί να κάνουμε μεγάλα όνειρα και να δώσουμε χώρο στη φαντασία για νέες δυνατότητες», είπε. «Η ελπίδα είναι τολμηρή και δίνει κίνητρα για δράση, που βασίζεται στη γνώση ότι η πραγματικότητα μπορεί να αλλάξει». Η συνείδησή μας, μας καλεί «να μην ακολουθήσουμε τον εύκολο τρόπο επιστροφής σε μια «κανονικότητα» που χαρακτηρίζεται από αδικία, αλλά να αποδεχθούμε την πρόκληση να θεωρήσουμε την κρίση ως μια ευκαιρία για μεταστροφή, μεταμόρφωση, για να ξανασκεφθούμε τον τρόπο ζωής μας και το οικονομικό και κοινωνικό μας σύστημα».

Το όραμα του Πάπα για έναν νέο κόσμο ξεκινά με «μια συγκεκριμένη συλλογική δέσμευση υπέρ του ολοκληρωτικού αφοπλισμού», όπως σημείωσε. «Οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες έχουν πλέον ξεπεράσει το επίπεδο που καταγράφηκε στο τέλος του «ψυχρού πολέμου» και αυξάνονται συστηματικά κάθε χρόνο».
Ο ποντίφικας επέκρινε τα επιχειρήματα που βασίζονται στην αποτροπή ως «μια ιδέα που την έχουν καταχραστεί» που σε πολλές περιπτώσεις «διαπιστώθηκε ότι ήταν λανθασμένη, οδηγώντας σε μεγάλες ανθρωπιστικές τραγωδίες». «Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι η λογική της αποτροπής έχει συνδεθεί με τη λογική της φιλελεύθερης αγοράς ότι τα όπλα μπορούν να θεωρηθούν ισάξια με όλα τα άλλα προϊόντα που κατασκευάζονται και επομένως ως ελεύθερα εμπορεύσιμα παγκοσμίως», προειδοποίησε. «Ως εκ τούτου, δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και χρόνια χωρίς καμιά κριτική, γινόμαστε μάρτυρες μιας επέκτασης της αγοράς όπλων παγκοσμίως».

Το όραμα του Πάπα για αυτόν τον νέο κόσμο, επιβεβαιώνει όπως φαίνεται, τα λεγόμενα ιεραρχών της καθολικής εκκλησίας για το σκοτεινό ρόλο που παίζει στη διάλυση της παραδοσιακής κοινωνίας και στην αλλαγή του οικονομικού μοντέλου της ελεύθερης οικονομίας που υπάρχει σήμερα, με το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα που θα καθιερωθεί για όλους, εξαφανίζοντας τους φτωχούς, αφού θα τους μετατρέψει όλους σε φτωχούς, εξαθλιώνοντάς τους οικονομικά, και προμηθεύοντάς τους μόνο με τα απολύτως απαραίτητα προς επιβίωση, χωρίς αυτάρκεια και ατομική επιχειρηματικότητα

Σε αυτήν αναφέρεται επίσης, σε ένα κοινό σπίτι όλων των ανθρώπων, στο ότι όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε, στην ευημερία της ανθρώπινης οικογένειας και φυσικά, δεν αναφέρει πουθενά τον Χριστό, παρά χρησιμοποιεί εδάφιο από την Π. Διαθήκη, για να προτρέψει τους πιστούς να βρουν την ειρήνη σε αυτή τη ζωή, την πρόσκαιρη. Με τέτοιους πνευματικούς ηγέτες, η εκκλησία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα κοσμικά, πολιτικά καθεστώτα.