ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΨΥΧΗ

ΘΕΙΑ ΡΗΜΑΤΑ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ

ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

+++

Πάρε μολύβι και χαρτί και γράψε τη γραφή μου, δώσε τη διά να διαβαστεί εις τους πιστούς, παιδί μου.

Τα περιθώρια να τους πεις, πως έληξαν στη γη τους.
Πρέπει να κάνουν κάθαρση, βαθειά εις την ψυχή τους.

Είν’ ώρα δωδεκάτη ύστατη, κρίσιμη η στιγμή,

πρέπει ο καθείς με συντριβή, ΗΜΑΡΤΟΝ να μου ειπεί.

Διάδωσε το λόγο μου, το ρήμα μου το Θείο,

διά να εισέλθει ο καθείς σε επίγνωσης τοπίο.

Τελειώνει πια η ανοχή και η μακροθυμία,

θα ενεργήσει σε εσάς, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΘΕΙΑ.

Πες τους εσύ, πως βρίσκεστε στο έσχατο σημείο,

πως πρέπει τώρα ο άνθρωπος να γίνει – χάριτος Θείο δοχείο!

Το έλεος μου τέλειωσε, θα ‘ρθει ο καθαρισμός,

την ήρα θα την άρω από σπόρο τον καθαρό.

Δεινά θε να ‘ρθουν φοβερά, στη γη σας παρευθείς,

αυτή να καθαρίσω Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

Η δυσωδία έφτασε ψηλά εν ουρανοίς,

η αμαρτία μόλυνε τα πάντα εις τη γη.

Βλέπετε ότι φεύγουνε πολλοί και συνεχώς,

μα διόλου δεν αλλάζετε της δυσοσμίας ζυγό.

Μετάνοια δεν υπάρχει, εγίνατε εσείς,

ακολασίας ηδονή χωρίς επιστροφή.

Ασύνετα, προκλητικά, σε ανωμαλίας οδό,

κατάντησε ο λαός μου δυσώδης οχετός.