Στη Νέα Τάξη πραγμάτων δεν θ’ αναγνωρίζονται πια εθνικά δικαιώματα. Μόνο τα δήθεν ατομικά.

 Οι άνθρωποι θα “απαλλαγούν” από εθνικά και θρησκευτικά δεσμά. Το άτομο θα τοποθετείται πάνω από το εθνικό ή το θρησκευτικό σύνολο. Έτσι θα ζει σε ένα πλαίσιο τάχα ευρύτερης ελευθερίας. Όμως, αυτά που οι κήρυκες της παγκοσμιοποίησης ονομάζουν δεσμά, δεν είναι τίποτε άλλο από δεσμοί. Δεσμοί καταγωγής, δεσμοί θρησκευτικοί, γλωσσικοί, πολιτιστικοί, ιστορικοί. Δεσμοί κοινών τρόπων ζωής, κοινών αγώνων, κοινών πόνων και θυσιών, κοινών ελπίδων. 

Σαράντος  Καργάκος

———-

Ποτέ δεν στερήθηκε η πατρίδα μας από ανθρώπους πνευματικούς, ανθρώπους ενάρετους, ανθρώπους σοφούς, ανθρώπους με αγάπη για την χώρα μας και για το λαό της.

Είναι γνωστοί σε πολλούς Έλληνες.

Εκείνοι όμως που κάναν τα πάντα, για να μην είναι οι μέντορες μας και οι οδηγοί μας στο χτίσιμο ενός κράτους Δικαίου και Αρετής, είναι το θρησκευτικο- πολιτικό κατεστημένο, που στόχος του ήταν είναι και θα είναι, η υποταγή μας. Υπηκόους θέλουν, όχι πολίτες.

Τους σοφούς μας αυτούς τους περιθωριοποιήσαν, τους απομόνωσαν, τους διέβαλαν,, αντί να τους προωθήσουν και προβάλουν ώστε γίνουν το παράδειγμα προς μίμηση και οι δάσκαλοι του ελληνικού λαού.