Τι μπορεί να κάνει η γραφίνη. Ο τίτλος; “Μια γυάλινη μέρα” Όπου υπάρχει γυαλί θα υπάρχει κάτι να σου αποσπάει την επαφή με την πραγματικότητα.

Τα ψώνια θα γίνουν ψηφιακά. Ή μάλλον θα παραμείνουν και θα εξελιχθούν. Εάν σήμερα νομίζετε πως είμαστε περιγυρισμένοι από πληροφορίες και ερεθίσματα περιμένετε να δείτε τον βορβαδισμό που επέρχεται.

Το αυτοκίνητο ξέρει ποιος είσαι πριν το πλησιάσεις. Όχι από τα κλειδιά φαντάζομαι. Ούτε και από καμία κάρτα στη τσέπη. Πρέπει κάπως αλλιώς να γίνεται η αναγνώριση. Κάποιο UUID (Universally Unique Identifier) δηλαδή Παγκοσμίως μοναδικό αριθμό.

Κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου δύσκολο να παράγει εκατομμύρια UUID σε λίγα λεπτά. Ένας ‘σπιτικός’ υπολογιστής όχι κάνα σούπερ μηχάνημα. Το δύσκολο είναι (ήταν) να το βάλεις στον άνθρωπο.

Αυτό που κρύβει έντεχνα το όντως καλοφτιαγμένο και με μερικές καλές ιδέες είναι η πρόσβαση. Η πρόσβαση δεν θα χρειάζεται φύλαξη από φουσκωτούς σεκιούριτι. 

Θα έχει μία γυάλινη πόρτα.

Που θα ξέρει το όνομα σου όταν τη πλησιάσεις.

Ή δεν θα το ξέρει καθόλου.

Εσύ αποφασίζεις..