Αυτή είναι η πραγματική προσκύνηση των Παθών του Χριστού.
GEWKWN:
Έχουμε προβληματιστεί τι θέλει να πει ο Α. Παύλος: ‘’Πάνω στον σταυρό, Ο Κύριος κατάργησε όλα τα διατάγματα και τα χειρόγραφα, όλα τα «πρέπει» και τα «μη» που ήταν εναντίον μας…’’Προς Κολοσσαείς 2:16-23,
τι εννοεί όταν λέει ότι Ο Χριστός πάνω στον Σταυρό κατάργησε όλα τα διατάγματα και τα χειρόγραφα ……. Την εποχή του Χριστού, Διατάγματα και τα χειρόγραφα ήσαν μόνον της Π. Διαθήκης
τι εννοεί και τι θέλει να μας πει, όταν λέει ότι Ο Κύριος κατάργησε τα ‘’πρέπει’’ και τα ‘’ μη ‘’ ;
ότι όλα αυτά ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Είναι εντάλματα και διδασκαλίες ανθρώπων. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε κρίνει, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σου πει ότι δεν είσαι καλός Χριστιανός …….. Μήπως απ’ όσα έχεις διαβάσει και από όσα σε έχουν διδάξει, δάσκαλοι, θεολόγοι, και ιερείς, έχεις σχηματίσει την εντύπωση ότι ο Χριστός είναι μια σειρά από διατάγματα, κανόνες και τυπικά;
Αν σου έχουν πει όλα αυτά, αν η εντύπωση που σου έχουν δώσει για τον Υιό του Θεού και τον Θεό Τον Ίδιο είναι ότι αρέσκεται σε όλες αυτές τις τυπολατρίες, μάθε λοιπόν πως όλα είναι λάθος……
Καθημερινά βλέπουμε θλιβερούς ανθρώπους, τυπολάτρες, υποκριτές, με προσωπεία σοβαρότητας, φιλανθρωπίας, συμπόνιας, ηθικότητας, δυστυχώς και πνευματικότητας, τυπολάτρης είναι αυτός ο οποίος νηστεύει και τηρεί αυτά που ορίζουν οι άγιοι πατέρες, ενώ την ίδια στιγμή είναι «στα μαχαίρια» με κάποιον συνάνθρωπό του, τον βρίζουν, τον κατηγορούν, τον μειώνουν, προσπαθούν να τον εξευτελίσουν, δήθεν ότι υπερασπίζοντα τον Θεό
Ενώ ασχολούμαστε με μικρότητες, ξεχάσαμε την εντολή του Χριστού ΑΓΑΠΑΤΕ, αγαπάτε τους συνανθρώπους σας περισσότερο αυτούς που υποφέρουν, μπροστά στον πόνο των συνανθρώπων μας κλείνουμε τα μάτια, και πιστεύουμε ότι μόνο με τον εκκλησιασμό με την εξομολόγηση με την Θεια Κοινωνία και την τήρηση των κανόνων θα σώσουμε την ψυχή μας
Εδώ την πατήσαμε όλοι φίλοι μου, εδώ μείναμε όλοι ανεξεταστέοι,
Πόσοι από όλους εμάς πήγαμε σε κάποιο άσυλο, που είναι κάποιοι εγκαταλειμμένοι και πονεμένοι, όχι για να τους μιλήσουμε , αλλά για να τους προσφέρουμε ένα ποτήρι νερό, όταν πονάνε;
Ποιος Ιερεύς βγήκε από την λειτουργία και μπήκε σε ένα φτωχόσπιτο για να τους παρηγορήσει; Όχι για να τους πάει ψωμί, αλλά για να τους πάει την ευλογία Του Θεού μέσα σε αυτό το σπίτι.
Ποιος πήγε σε αυτούς τους πονεμένους και ταλαιπωρημένους, που τους αποκαλούμε ναρκομανείς; Ποιος τους μίλησε με λόγια Του Χριστού; Ποιος (άνθρωπος ) πρόσφερε σε αυτούς λίγη αγάπην ανθρώπινη;
Αυτόν που αποκαλούμε φυλακισμένο, τελειωμένο, απάνθρωπο, πήραμε ποτέ την ψυχή του στα χέρια μας και την είδαμε; Ξέρετε τι θα σας πει; ‘’ η κοινωνία σας και εσείς οι άνθρωποι με φτάσατε εδώ ‘’ διότι έλειψε από εσάς η αγάπη Του Κυρίου σας και Θεού σας και με το μίσος σας καταστρέψατε και την ψυχή μου
Ο σεβασμός και η συμπαράστασή μας σε κείνον τον άσημο, περιθωριοποιημένο, κατατρεγμένο συνάνθρωπο μας από τον οποίο δεν περιμένουμε τίποτα, αυτή είναι η πραγματική προσκύνηση των Παθών του Χριστού.
Με πόσο σεβασμό αντικρίζουμε έναν κουρελή, άπλυτο, χτυπημένο άρρωστο, άστεγο, πεινασμένο, εμείς οι δηθεν χριστιανοι………
Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε να βρούμε τον Χριστό μακριά, ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΟΥΜΕ στις φυλακές, στα νοσοκομεία, στους άστεγους στα γηροκομεία.
Εκεί θα βρούμε τον Χριστό σε όλους αυτούς που είναι μόνοι, απορριμμένοι από την κοινωνία, βασανισμένοι, περιφρονημένοι και ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά.
Περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπων λιμοκτονούν καθημερινά, πεθαίνουν κάθε λίγα δευτερόλεπτα ανθρώπινα βρέφη από την πείνα και από αρρώστιες, τις οποίες η ανθρωπότητα θεωρεί ότι τις έχει νικήσει, ένα μεγάλο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού προσπαθεί να επιβιώσει με ελάχιστα η καθόλου, και εμείς οι καλοί και πιστοί χριστιανοί προσπαθούμε να βγάλουμε τα μάτια ο ένας του άλλου, να τον μειώσουμε να τον εξοντώσουμε διότι δεν συμφωνούμε με αυτά που γράφει, αγνοώντας ότι δεν είναι αυτό που ζητά από εμάς Ο ΧΡΙΣΤΟΣ…….
Η δύναμη της αγάπης είναι που δίνει κουράγιο και ισχύ σε όσους συνανθρώπους μας ενδιαφέρονται για τον πονεμένο πλησίον και του συμπαραστέκονται, είτε αυτό σημαίνει να δώσουν ένα ποτήρι νερό σε έναν διψασμένο, είτε να υπερασπιστούν με προσωπικό κόστος έναν αδικούμενο.
