Εμβόλια, με το μυαλό στην Καταστολή
Ο Κυριάκος και ο Κικιλιας και ο κάθε συμμετέχων στην κυβέρνηση μοίραζε συγχαρητήρια στους εργαζόμενους για την προσφορά τους και τον αγώνα τους στην αντιμετώπιση της πίεσης που δέχτηκε το ΕΣΥ εν μέσω των προηγούμενων εξάρσεων της κυκλοφορίας του κοβιντ 19.
Η κ. Μαρέβα Γκραμπόφσκι – Μητσοτάκη μας καλούσε να βγούμε στις εννιά το βράδυ στα μπαλκόνια μας και να χειροκροτήσουμε τους ήρωες γιατρούς και νοσηλευτές του ΕΣΥ που έδιναν τη μάχη στο πλευρό των ασθενών που πάσχουν από κορονοϊό. Κυριακή 15/03 στις εννέα το βράδυ αν θυμάμαι καλά.
Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης
Τότε αυτοί οι άνθρωποι (ιατροί και νοσηλευτές) ρίσκαραν και την υγεία τους και την ζωή τους αλλά και τα μέλη των οικογενειών τους όταν γυρνούσαν στο σπίτι τους.
Σήμερα τους απειλούν με αναστολή εργασίας και στέρηση μισθού.
Πολύ σωστά άκουσα τον πρόεδρο της ποεδην να λέει: γιατί ένας καταχραστής (δημόσιος υπάλληλος) μπαίνει σε διαθεσιμότητα και πληρώνεται και ένας εργαζόμενος στην υγεία που αρνείται τον εμβολιασμό μπαίνει σε αναστολή χωρίς να πληρώνεται ;
Οι Ελληνικές κυβερνήσεις παρουσιάζουν αξιοσημείωτη ομοιότητα, όλες ανεξαιρέτως. Το είδαμε στην Ηλεία το 2007, στη Μάνδρα το 2017, στο Μάτι το 2018, στην Αττική την Ηλεία και την Εύβοια το 2021.
Μάλλον απόλυτα λογικό και συνεπές με το μοτίβο: άλλα λέμε πριν (τις εκλογές) και άλλα κάνουμε μετά (σαν κυβέρνηση).
Η πρόληψη σώζει και κοστίζει λίγο ή τουλάχιστον λιγότερο. Η καταστολή συνεπάγεται και απώλειες και φυσικά υψηλό κόστος. Μετά την καταστολή ακολουθεί η επαναφορά και η αποκατάσταση και όλα μαζί είναι τουλάχιστον το εκατονταπλάσιο της πρόληψης. Η πρόληψη για τα αντιπυρικά μέτρα θα κόστιζε 20-30 εκατομμύρια ευρώ, τώρα μαζί με το κόστος της πυρόσβεσης και τις αποζημιώσεις και τα έργα υποδομής θα ξεπεράσει το ένα δισεκατομμύριο ευρώ.
Ένας καλός φίλος δασολόγος σε μια τηλεφωνική μας επικοινωνία είπε: η πρόληψη δεν πουλάει ενώ η καταστολή πουλάει.
Ίσως είναι η γενικότερη φιλοσοφία.
Αν πάμε στο μέτωπο του κορονοιου θα δούμε ότι η κυβέρνηση δεν επένδυσε στην προσοχή των συμπολιτών μας, μια προσοχή που είναι η πρώτη και βασική γραμμή άμυνας και είναι αυτή που μπορεί να συμβάλλει στο χτίσιμο του πιο στέρεου τοίχους ανοσίας. Αντιθέτως μια πληθώρα ειδήσεων συχνά αντικρουόμενων πλημμύρισαν τις οθόνες μας τηλεόρασης, η/υ και κινητών. Όλοι οι έλληνες έγιναν ειδικοί και όλοι έχουν άποψη. Το βαρύ τοίχος της ανοησίας κτίστηκε πάνω σε στέρεα σχεδόν αδιάβλητα θεμέλια. Επόμενο βήμα η καταστολή.
Το βλέπουμε με το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Πριν τους έδιναν συγχαρητήρια και παλαμάκια τώρα ένα μέρος αντιμετωπίζεται με συνοπτικές διαδικασίες.
Αυτό είναι φασισμός.
Απαγορεύουν την είσοδο σε καφετέριες και αίθουσες σινεμά των μη εμβολιασμένων αλλά στοιβάζονται σαν σαρδέλες στο μετρό και τα αστικά λεωφορεία, απαγορεύεται σαν νοσηλεύτρια να εργαστείς (εσύ πύου ξέρεις πώς να προστατευτείς) αλλά αφήνουμε να πραγματοποιούνται πάρτι με εκατοντάδες πρόσωπα και χωρίς καμιά προστασία.
Βάζουμε τον τσιτσιπα να πρωταγωνιστήσει σε σποτάκι για τον κορονοϊό αλλά ο ίδιος θα διασκεδάσει στην Ταϊλάνδη χωρίς κανένα μόρο προστασίας και φυσικά θα πει εγώ δεν έχω εμβολιστεί.
Η σύγχυση και η καταστολή είναι πιθανότητα μέρος της στρατηγικής του πολιτικού κόσμου της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Ίσως απώτερος στόχος είναι το διαιρει και βασιλευε ή απλά η χειραγώγηση.
Και το χειρότερο μέρος αυτού του μεταπολιτευτικό πολιτικού κόσμου είναι οι καθηγητές. Ακολουθούν σε μικρή απόσταση και νεοπολιτευομενοι αρκούντως εχειν την κατάλληλη κουτοπονηριά.
Μαζί με το Διδακτορικό και την Επιστήμη ο φέρων πτυχία διδακτορικά και γνώσεις κουβαλήσει και τον χαρακτήρα του, και μέσα από κυβερνητικές θέσεις εκφράζεται ο χειρότερος χαρακτήρας ίσως γιατί συνδέεται μετά συμφερόντων.
Είναι δυνατόν ένας καταχραστής να τίθεται σε διαθεσιμότητα με το ήμισυ του μισθού και ένας εργαζόμενος στην υγεία να τίθεται σε διαθεσιμότητα άνευ μισθού;
Η Διαρκής Επιθυμία για διχασμό ενός Σταθερά Κομματικού Κράτους.
