Διαθέτουμε περαιτέρω περιθώρια διχασμού;

(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)* – 

Εκτιμώ πως δεν έχει γίνει κατανοητή –ή περιφρονείται βάναυσα – η έννοια της κοινωνικής συνύπαρξης , των υποχρεώσεων των ατόμων προς το κοινωνικό σύνολο (σε αντίθεση με την διεκδίκηση δικαιωμάτων ή «δικαιωμάτων» τους).

Υπαρκτό το «κίνημα» (ίσως αύριο και κόμμα;) Α ν τ ι ε μ β ο λ ι α σ τ ώ ν.

Ορισμένοι δικαιολογημένα αφού πάσχουν από κάτι – πχ από έντονες αλλεργικές αντιδράσεις – που δεν επιτρέπει τον εμβολιασμό τους.

Άλλοι γιατί φοβούνται τις –τυχόν- παρενέργειες.

Μερικοί (επειδή ή δεν πληροφορήθηκαν προφανώς πως ανήκουν σε ένα σύνολο /πολιτεία) αρνούνται εξαιτίας του ότι τους ενοχλεί η …. «υποχρεωτικότητα» /ο εξαναγκασμός να κάνουν κάτι.

Κάποιοι –οι αντικοινωνικότεροι – επιλέγουν να καιροσκοπήσουν/να κρατήσουν πισινή. Να αφήσουν τους άλλους να «διακινδυνεύσουν» εμβολιαζόμενοι και … αργότερα (αν όλα πάνε καλά) ενδέχεται να αποφασίσουν να εμβολιαστούν. Αλήθεια , τι θα συνέβαινε αν όλοι κάναμε το ίδιο; Πόσοι θα επιζούσαν της φοβερής «πανδημίας»: Ευάριθμοι!

Αντιδρούν αρκετοί εργαζόμενοι σε «ευαίσθητους» τομείς. Αναρωτιέμαι: είναι δίκαιο , ηθικό, ανθρωπιστικό, χριστιανικό, κοινωνικό, να εισαχθεί κάποιος σε Νοσοκομείο για πχ σκωληκοειδεκτομή και να αποκτήσει –ως extra bonus … αποθεραπείας; – κορωνοιό , επειδή ο ιατρός, ο νοσηλευτής ή κάποιος από το προσωπικό ανεμβολίαστος, τον φέρει –και τον προσφέρει αφειδώς, αδιακρίτως και ανθρωπιστικώς;

Οι εργαζόμενοι που επιμένουν να αρνούνται , ας μετακινηθούν σε άλλες υπηρεσίες, ώστε να είναι σχετικά ακίνδυνοι.

Δεν διχάζει –όπως οι πονηροί κομματάρχες και οι άσχετοι με την ορολογία και εννοιολογική σημασία των λέξεων – ο αναγκαστικός διαχωρισμός. Π ρ ο σ τ α τ ε ύ ε ι !.

Όσο για την «απομόνωση» / «αποκλεισμό» κ.α φληναφήματα (που ενδιαφέρουν ίσως τα νήπια) θα σημειώσω το εξής: Στο καφέ, το εστιατόριο, το κατάστημα, την Εκκλησία, την εργασία, τις υπηρεσίες κ.ο.κ θεωρώ πως θα πρέπει να γίνει ό,τι με τους καπνίζοντες και μη. Ουδείς έχει το δικαίωμα να βλάπτει σοβαρά τον διπλανό του. Ας κάνει το κέφι του , μακρυά από εκείνον.

Είναι εκ του αφελούς –όταν δεν είναι εκ του πονηρού και ακαθάρτου- η προσπάθεια δημιουργίας δύο αντίπαλων στρατοπέδων: εμβολιαστών –αντιεμβολιαστών.

Λογικά –και φυσιολογικά – ο covid 19 θα έπρεπε να μας ενώνει και όχι να αναθερμαίνει την έμφυτη διχαστική τάση μας.

ΥΓ Διάχυτη η «αγωνία» (υποκριτική ή μη, αδιάφορο) μήπως και … διχαστούμε. Ποιοί; Εμείς οι διχασμένοι εγγενώς /από κούνια Έλληνες (!).

Πόσο άραγε περιθώρια περαιτέρω διχασμού φαντάζονται οι ανησυχούντες πως μας απόμειναν;

Πάντως ό, τι τυχόν αφήσει ανέγγιχτο ο κορωνοιός, θα το αποτελειώσει ο έμφυτος αγιάτρευτος φθόνος μας και διχασμός!……