Η απόφαση Λιτβινένκο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι «Δίκαιο κατά της Ρωσίας»





Του Andrew Korybko
Αμερικανός πολιτικός αναλυτής* —

Αντί να ανακαλύψουμε τις λεπτομέρειες σχετικά με αυτό το περιστατικό ενάμιση δεκαετίας, είναι πιο επίκαιρο στις μέρες μας να αναλύσουμε τη σημασία της απόφασης της ΕΣΔΑ και την άρνηση της Ρωσίας να συμμορφωθεί με αυτήν.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ) αποφάσισε ότι η Ρωσία θα πρέπει να καταβάλει στη χήρα του πρώην κατασκόπου Αλεξάντερ Λιτβινένκο 100.000 ευρώ για ηθική αποζημίωση για την οποία ισχυρίζεται ότι ευθύνεται η Μόσχα ως αποτέλεσμα της φερόμενης συνέργειας στον πρόωρο θάνατό του το 2006. Ο εκπρόσωπος του προέδρου Πούτιν απάντησε : επικρίνοντας την απόφασή τους ως αβάσιμη και δηλώνοντας ότι «Δεν είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε τέτοιες αποφάσεις». Η Ρωσία έχει επίσης το νομικό δικαίωμα αφού το Συνταγματικό της Δικαστήριο αποφάσισε το 2015 ότι το ρωσικό δίκαιο είναι υπεράνω του διεθνούς δικαίου και ο Πρόεδρος Πούτιν υπέγραψε σχετικό νόμο αργότερα το ίδιο έτος που τους επέτρεψε να παραβλέψουν τις αποφάσεις της ΕΣΔΑ και άλλων διεθνών φορέων.

Αντί να ανακαλύψουμε τις λεπτομέρειες σχετικά με αυτό το περιστατικό ενάμιση δεκαετίας, είναι πιο επίκαιρο στις μέρες μας να αναλύσουμε τη σημασία της απόφασης της ΕΣΔΑ και την άρνηση της Ρωσίας να συμμορφωθεί με αυτήν. Όλες οι χώρες παραδίδουν ένα μέρος της κυριαρχίας τους συμφωνώντας να συμμετάσχουν σε διεθνείς δομές όπως αυτή. Η Ρωσία προσχώρησε στην ΕΣΔΑ για να έρθει πιο κοντά στη Δύση, η οποία θεωρήθηκε επαρκής ανταμοιβή για συμβιβασμούς σε πτυχές της κυριαρχίας της. Στις μέρες μας, ωστόσο, το Κρεμλίνο έχει επανεξετάσει τη σοφία του να το κάνει μετά από αξιόπιστες ανησυχίες ότι το σώμα εκμεταλλεύεται ως όπλο «νόμου» εναντίον του.

Αυτή η έννοια αναφέρεται στον οπλισμό νομικών μέσων για την επίτευξη στρατηγικών σκοπών. Στο σημερινό πλαίσιο, η ΕΣΔΑ αναβιώνει ένα παλιό σκάνδαλο και έτσι συμβάλλει στον πόλεμο πληροφοριών της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας. Ο σκοπός αυτής της εκστρατείας είναι να απαξιώσει τη χώρα στο διεθνές στίβο, αν και η φήμη της Ευρασιατικής Μεγάλης Δύναμης στη Δύση είναι ήδη τρομερή, όπως είναι μετά από τα τελευταία 7 χρόνια ασταμάτητης πλημμύρας εναντίον της, οπότε η συγκεκριμένη απόφαση δεν θα αλλάξει πολύ Οτιδήποτε. Επίσης, δεν αναμένεται να έχει κανονικό βάρος εκτός Δύσης.

Αυτή η δεύτερη παρατήρηση είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή η Ρωσία δεν παίρνει πλέον πολλά από αυτά που λέει η Δύση στα σοβαρά αφού απέδειξε ότι είναι ένας αναξιόπιστος εταίρος. Δεν είναι πλέον τόσο σημαντικό για το Κρεμλίνο τι πιστεύουν οι ηγέτες αυτών των χωρών. Η Ρωσία επιθυμεί οι άνθρωποι τους να έχουν μια πιο ακριβή αντίληψη, αλλά δυστυχώς καταλαβαίνει ότι αυτό πιθανότατα δεν θα αλλάξει σύντομα. Επομένως, δεν αποτελεί προτεραιότητα για τη Ρωσία να συμβιβαστεί με τα εθνικά της συμφέροντα σε μια απελπισμένη προσπάθεια να δημιουργήσει έναν μόνο θετικό τίτλο στα Δυτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που δεν θα μπορούσε ποτέ να γραφτεί πληρώνοντας τη χήρα του Λιτβινένκο όπως αποφάνθηκε η ΕΣΔΑ.

Αντιθέτως, η Ρωσία συνειδητοποίησε ότι έχει πολλά περισσότερα να κερδίσει από την προοπτική της ήπιας δύναμης, διατηρώντας σταθερή την εθνική κυριαρχία της, καταδικάζοντας τη δίκη της ΕΣΔΑ εναντίον της, και ως εκ τούτου δίνοντας παράδειγμα για άλλα κράτη που έχουν θυματοποιηθεί με παρόμοια μέσα. Η διαφύλαξη της κυριαρχίας της είναι πλέον η κορυφαία προτεραιότητα της Ρωσίας, μετά την οποία ακολουθεί η επέκταση της συνεργασίας με χώρες ομοϊδεάτες που σέβονται πραγματικά τα συμφέροντά της σε αντίθεση με τη Δύση. Αυτοί οι νέοι μη δυτικοί εταίροι περιλαμβάνουν την Κίνα, την Ινδία, το Ιράν, το Πακιστάν, τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία, οι οποίες είναι επίσης ανερχόμενες δυνάμεις στην αναδυόμενη Πολυπολική Παγκόσμια Τάξη.

Όλοι είναι επίσης έντονα αντίθετοι με τη νομιμοποίηση και δεν θα προσέξουν την πολιτικοποιημένη απόφαση της ΕΣΔΑ. Αντιθέτως, αναμένεται να σέβονται τη Ρωσία περισσότερο από ποτέ, αφού έδειξε πόσο σίγουρη είναι να αντισταθεί στον εκφοβισμό της Δύσης. Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το κατά λάθος θετικό αποτέλεσμα της ήπιας ισχύος, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτή η τελευταία πρόκληση με τη Ρωσία απέτυχε. Μακριά από το να πιέζει την Ευρασιατική Μεγάλη Δύναμη να συμβιβαστεί με την κυριαρχία της, η απόφαση της ΕΣΔΑ την ενέπνευσε να επιβεβαιώσει τα εθνικά της συμφέροντα και να δείξει με υπερηφάνεια στον υπόλοιπο κόσμο ότι η σύγχρονη Ρωσία δεν θα κάνει δουλικά ό, τι απαιτεί η Δύση από αυτήν.

Του Andrew Korybko
Αμερικανός πολιτικός αναλυτής

loading...