Αποχαιρετισμός στον Μίκη

Δρ. Ηλίας Κοπανάκης* – 

Τι λόγια να πει κανείς για τον Μίκη; Θα ναι πάντα φτωχά και θαμπά μπροστά στο μεγαλείο της καρδιάς του και το ξάστερο βλέμμα του το ελληνικό.

Μίκη, η καρδιά σου κι οι καρποί της καρδιάς σου ήταν ένα αδιάλειπτο και ασταμάτητο καλοκαίρι. Οι χτύποι της καρδιάς σου ήταν ο παλμός του ελληνισμού.

Ο Μίκης θα είναι ένας οδηγός για τα δύσκολα πάντα. Θα είναι η σημαδούρα που θα μας δείχνει το δρόμο, το χέρι που θα μας σηκώνει όταν πέφτουμε. Ο Μίκης θα είναι για πάντα ένα κομμάτι Ελλάδας, της Ελλάδας που αγάπησε, της Ελλάδας των ποιητών και της ποίησης, της πατρίδας που προσφέρει απλόχερα. Θα είναι πάντα ένας ανοιχτόμυαλος και καλόκαρδος γίγαντας, τέτοιος που να μας δείχνει το ύψος που μπορεί να φτάσει η καρδιά ενός ανθρώπου, οδοδείκτης για τις δύσκολες μέρες του μέλλοντος. Ο Μίκης είναι η παρακαταθήκη του ελληνισμού. Είναι μια συμπυκνωμένη μορφή της ελληνικότητας και του ανθρωπισμού σε όλο το εύρος της και σε όλο το μεγαλείο της. Ο Μίκης που δεν κρατούσε κακίες. Ο Μίκης που ήταν δίπλα σε όλους. Ο Μίκης που δεν ήταν επαγγελματίας πολιτικός των σχολών της δύσης, μα ήταν ο ακέραιος πολιτικός της καρδιάς που φλέγεται για ζωή και ελευθερία.

Μίκη, είχες την ζεστασιά του Ιούλη όταν πρωτόδες τούτο τον κόσμο και την γλυκιά θλίψη του Σεπτέμβρη που μας άφησες.

O Μίκης που μας ανέβασε όχι λίγο, μα πολύ ψηλότερα. Ο Μίκης η πρεπιά της Κρήτης. Ο Μίκης ο στεναγμός της Ελλάδας. Ο Μίκης ο παγκόσμιος, ο εθνικός και ο άνθρωπος.

Ο δίκαιος Μίκης, ο ουρανομήκης και απέραντος σαν τους αιθέρες, ο αιθέριος και ηλιάτορας Μίκης, ο πάντα ήρεμος και μεγαλοπρεπής.

Ο Μίκης δημιουργός και συγγραφέας. Ο Μίκης των καταπιεσμένων. Ο Μίκης ο μαχητικός. Ο Μίκης του πολιτισμού. Ο Μίκης αφηγητής. Ο Μίκης ο φυλακισμένος και εξόριστος. Ο Μίκης της δημοκρατίας. Ο Μίκης ο οικουμενικός. Ο Μίκης ο κοσμοπολίτης. Ο Μίκης ο αυτόνομος. Ο Μίκης ο δημοκράτης. Ο Μίκης ο επιφανής. Ο Μίκης ο άντρας ο φανήσιμος. Ο Μίκης του Δεκέμβρη. Ο Μίκης της Αντίστασης. Ο Μίκης των Λαμπράκηδων. Ο Μίκης των διαδηλώσεων. Ο Μίκης του ελληνικού λαού. Ο Μίκης του αντιδικτατορικού αγώνα. Ο Μίκης των συναυλιών σε όλο τον κόσμο. Ο Μίκης που ψιθυρίσαμε. Ο Μίκης που μας έκανε να δακρύσουμε. Ο Μίκης ο πάντα θαρραλέος. Ο Μίκης των λαϊκών αγώνων. Ο Μίκης αιώνιος πρεσβευτής του γένους των Ελλήνων. Ο Μίκης των βασανιστηρίων. Ο Μίκης με διεθνές κύρος. Ο Μίκης της παγκόσμιας ακτινοβολίας. Ο Μίκης που γνώριζε ότι η Ελλάδα ότι κάνει θα το κάνει μόνη της.

Ο Μίκης που αντέχει τα βασανιστήρια και τους εξευτελισμούς. Ο Μίκης που συγχωρεί τους βασανιστές του. Ο Μίκης που ζητά να δοθεί χάρη στους χουντικούς. Ο Μίκης όλων των Ελλήνων. Ο Μίκης που γίνεται σημαία της πατρίδας του. Ο Μίκης που δε κρατά κακία. Ο Μίκης που είναι όλος Ελλάδα. Ο Μίκης που είναι όλος μουσική. Ο Μίκης που μελοποιεί πάνω από χίλια ποιήματα και κάνει τους Έλληνες να τραγουδάνε ποίηση. Ο Μίκης που ζητά την απλότητα. Ο Μίκης που δεν ανέχεται την αδικία. Ο Μίκης που δε δέχεται ο Τσιτσάνης να περιμένει στην ουρά για να πληρωθεί. Ο Μίκης που λέει ότι ο Μάνος γράφει αγγελική μουσική ανώτερη της δικής του. Ο Μίκης ο ταπεινός. Ο Μίκης της Δικαιοσύνης. Ο Μίκης της συνεισφοράς. Ο Μίκης του πλησίον. Ο Μίκης η φωνή της Ελλάδας. Ο Μίκης η φωνή των απλών Ελλήνων. Ο Μίκης που γίνεται ο εκφραστής της φωνής του λαού. Ο Μίκης που δε προδίδει τα ιδανικά του. Ο Μίκης της αριστεράς και του κοινωνικού σοσιαλισμού. Ο Μίκης της παράδοσης. Ο Μίκης της επαρχίας. Ο Μίκης που θυμάται τις ρίζες του. Ο Μίκης της Κρήτης. Ο Μίκης μαέστρος στα ενενήντα δύο του. Ο Μίκης ενάντια στα μνημόνια. Ο Μίκης που λούζεται στα δακρυγόνα διαδηλώνοντας ενάντια στα μνημόνια στην πλατεία Συντάγματος. Ο Μίκης που δε κρατά κακία. Ο Μίκης που συγχωρεί. Ο Μίκης που δε χάνει το στόχο. Ο Μίκης που γίνεται πυξίδα του λαού του. Ο Μίκης που βλέπει το ποτήρι πάντα γεμάτο. Ο Μίκης που βλέπει το αγαθό. Ο Μίκης που ξέρει την ιστορία και την ιστορία του. Ο Μίκης που δηλώνει στα συλλαλητήρια ότι η Μακεδονία εσαεί θα είναι Ελληνική. Ο Μίκης που δεν συμβιβάζεται. Ο Μίκης που δεν φοβάται. Ο Μίκης που μας εμπνέει. Ο Μίκης που μας καθοδηγεί με τόσο απαλό τρόπο. Ο Μίκης της μνήμης. Ο Μίκης που δεν ξεχνά τις χαμένες πατρίδες.

Ο Μίκης που θα γίνει ελιά και δίκταμο. Ο Μίκης που θα μείνει φωτιά και γιασεμί. Ο Μίκης που σπέρνει ενενήντα έξι χρονιά ελληνισμό. Ο Μίκης που χαίρεται από τους ουρανούς να βλέπει να καρπίζουν οι σπορές του. Ο Μίκης που έζησε δώδεκα ζωές στη γη. Ο Μίκης αιώνιος στους ουρανούς του φωτός. Ο Μίκης που θα ζει αιώνια στις καρδιές όσων αγαπούν το αγαθό. Ο Μίκης η συμπαντική μουσική της ενότητας του λαού.

Χαίρε Μαέστρο, σ’ αγαπούμε και μας αγαπάς.