Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ

GEWKWN:

ΠΩΣ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΣΕ ΕΝΑΝ ΤΥΦΛΟ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΩΣ..ΠΩΣ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΥΦΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΛΩΔΙΑ..ΠΩΣ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΣΕ ΤΥΦΛΟΥΣ…….ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ Η ΕΛΛΑΔΑ…

Ιστορική αναφορά του Πόντιου Πιλάτου για τον Ιησού

‘’ Μια μέρα, ενώ περνούσα από την τοποθεσία Σιλωάμ, είδα εκεί μεγάλη συρροή λαού και στη μέση του πλήθους παρατήρησα έναν νέο. Ήταν ακουμπισμένος σ’ ένα δέντρο και δίδασκε γαλήνια τον λαό.

Ρώτησα και μου είπαν πως αυτός ήταν ο Ιησούς. Αυτό, όμως, εύκολα μπορούσα να το καταλάβω και μόνος μου. Υπήρχε τόση διαφορά μεταξύ του ίδιου και των ακροατών Του! Τα χρυσαφένια μαλλιά του και η γενειάδα του έδιναν στο παρουσιαστικό Του μια ουράνια έκφραση!

Δε φαινόταν να είναι παραπάνω από τριάντα χρόνων. Ποτέ μου, όμως, δεν έχω δει πιο γλυκιά και πιο ήρεμη φυσιογνωμία. Πόση απόσταση ανάμεσα από Αυτόν και από τους

ακροατές Του με τις μαύρες γενειάδες και το μελαμψό χρώμα του προσώπου τους!

Ο Γέρων Παΐσιος…… βλέπει τον Ιησού Χριστό!

‘’Σε μια στιγμή σαν να χάθηκε ο τοίχος του Κελλιού μου (δίπλα στο κρεβάτι προς το εργαστήριο). Βλέπω τον Χριστό μέσα στο φως, σε απόσταση έξι μέτρα περίπου.

Τον έβλεπα από το πλάι. Τα μαλλιά του ήταν ξανθά και τα μάτια του γαλανά.’’ (Από το βιβλίο του ιερομονάχου ΙΣΑΑΚ «ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ». Περιέχεται στο βιβλίο «Γέροντας Παΐσιος – Ο Ασυρματιστής του Στρατού και του Θεού»)

Πως ήταν η Παναγία στην Εμφάνιση……. (περιγράφει ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης τα χαρακτηριστικά Της! )

‘’ Το χρώμα του θεοδόχου Της σώματος ήτο όμοιο με το χρώμα του σιταριού.

Είχε ξανθάς τάς τρίχας της κεφαλής, είχεν οφθαλμούς πολλά ωραίους, χρωματισμένους με θείαν σεμνότητα, ωραισμένους με κόρας οξείς και όμοιας με τήν ελαίαν και καλλυνομένας με βλεφαρίδας φαιδροπρεπείς. ‘’

Από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτου Βασιλείου Μπακογιάννη “Χαίρε Κεχαριτωμένη” : ‘’Αγαπούσε τη λιτή και μονόχρωμη ενδυμασία. Συνηθισμένη φορεσιά της ήταν η «εσθήτα» (πανωφόρι) και η ζώνη. Είχε ανάστημα κανονικό……..

Το πρόσωπο της είχε χρώμα ωρίμου σταριού. Είχε ξανθά μαλλιά, και μάτια.’’

Η Παναγία των Ελλήνων!

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ : ‘’είδα την Παναγία την ώρα του Χερουβικού, που ήμουν γονατισμένη. Στεκόταν όρθια μπροστά στην ωραία Πύλη και κρατούσε πάνω στην κοιλίτσα Της τον Χριστούλη……Δεν θα ξεχάσω τα ματάκια Της εκείνα τα γλυκά, πώς με κοιτούσαν μέχρι μέσα στην καρδιά μου έμπαινε εκείνο το Βλέμμα Της.

Ήταν γαλάζια και η Παναγία είχε δύο ξανθές κοτσίδες, αλλά όλη μου η προσοχή είχε συγκεντρωθεί στα μάτια Της.

Κατά τον Άγιο Αμβρόσιο, Επίσκοπο Μεδιολάνων, το όνομα Μαρία σημαίνει «πέλαγος» και λατινικά Maria σημαίνει «θάλασσα».

Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΛΥΤΡΩΤΗ…. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ

‘’Πολλά έτη προ της Ελεύσεως του Χριστού, κάποιος σοφός ονόματι Απόλλων, από τον Θεό παρακινούμενος όπως πιστεύω, έκτισε τον ναό στην Αθήνα, αφού έγραψε εις αυτόν τον βωμό, Αγνώστω Θεώ. Εις αυτόν λοιπόν συγκεντρώθηκαν οι πρώτοι φιλόσοφοι των Ελλήνων, δια να τον ρωτήσουν σχετικώς με τον ναόν, και δια την προφητεία, και την θεοσέβεια, των οποίων τα ονόματα αυτά θα αναφέρουμε. Πρώτος ο Τίτων, δεύτερος ο Βίας, τρίτος ο Σόλων, τέταρτος ο Χείλων, πέμπτος ο Θουκυδίδης, εκτός ο Μένανδρος, έβδομος ο Πλάτων. Αυτοί οι επτά φιλόσοφοι είπαν προς τον Απόλλωνα: «Προφήτευσε σε μας προφήτη Απόλλωνα, ποίος ήταν εδώ, τίνος ακόμη είναι ο βωμός αυτός μετά από εσένα;»

‘’ Προς αυτούς ο Απόλλων είπε: Όσα σχετικά με την αρετή και την κοσμιότητα παρακινείτε να κάνουν, πράττετε και σεις. Διότι εγώ προφητεύω κυβερνήτη με τριπλή υπόσταση εις μίαν. Του οποίου ο ανείπωτος Λόγος θα κυοφορηθεί εις ανυποψίαστη κόρη, όπως ακριβώς το πυρφόρο τόξο, αφού αιχμαλωτίσει όλον γενικώς τον κόσμο, θα τον προσφέρει ως δώρο εις τον Πατέρα. Μαρία σε το όνομα αυτής

Ο Τίτων είπε: «Θα έλθει αυτή η οποία θα υψώσει προς χάριν μας το ουράνιο παιδίο του Θεού και Πατρός- η παρθένος κόρη κυοφορεί».

Ο Βίας είπε: «Αυτός είναι ο όποιος ήλθε από τους ουρανούς, αφού υπέταξε το αθάνατο πυρ της φλογός. Αυτόν τρέμει ο ουρανός, η γη και ή θάλασσα, οι τάρταροι και οι υποχθόνιοι δαίμονες, τρισμακάριος ο ίδιος ο Πατέρας».

Ο Σόλων είπε: «Ως Θεός θα φθάσει εις αυτήν την πολυδιηρημένην γη και θα γεννηθεί με σάρκα αλάθητο. Με ανεξάντλητα όρια ως θεότητα θα απαλλάξει τον άνθρωπο από την φθορά των ανιάτων παθών. Και τούτων θα τον φθονήσει άπιστος λαός και αφού κρεμαστεί υψηλά ως κατάδικος εις θάνατον, όλα θα τα υποφέρει με πραότητα».

Ο Χειλών είπε: «Άφθαρτος φύσις του Θεού θα γεννηθεί, εξ αυτού δε ο ίδιος ως ουσία και Λόγος».

Ο Μένανδρος είπε: «Ό παλαιός νέος και ο νέος αρχαίος. Ο Πατέρας μοναδικός, και ο μοναδικός Πατέρας. Το ένα τρία, και τα τρία ένα. Άσαρκο, ένσαρκο. Η γη γέννησε τον ουράνιο βασιλέα».

Ο Πλάτων είπε: «Επειδή ο Θεός είναι αγαθός, δεν είναι αίτιος δια τα πάντα, όπως οι πολλοί λέγουν. Είναι αναίτιος δε δια πολλά, και δια τα μεν αγαθά είναι αίτιος, δια τίποτε άλλο δεν λέμε ότι είναι αίτιος παρά μόνον δια τα καλά, δια τα κακά δε καθόλου».

ΑΠΟΛΛΩΝ (Σόλων «Ως Θεός θα φθάσει εις αυτήν την πολυδιηρημένην γη και θα γεννηθεί με σάρκα αλάθητο. Με ανεξάντλητα όρια ως θεότητα θα απαλλάξει τον άνθρωπο από την φθορά των ανιάτων παθών. Και τούτων θα τον φθονήσει άπιστος λαός και αφού κρεμαστεί υψηλά ως κατάδικος εις θάνατον, όλα θα τα υποφέρει με πραότητα».

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ «Ακατάβλητος φύσις Θεού θα γεννηθεί που δεν έχει αρχήν. Από αυτόν λοιπόν αποκτά ουσία ο παντοδύναμος Λόγος.» Υπάρχει στα χειρόγραφα α. Σινά 327, φ. 235α.

ΠΛΑΤΩΝΑΣ (Μέναδρος) «Ο παλαιός νέος και ο νέος αρχαίος. Ο Πατέρας μοναδικός, και ο μοναδικός Πατέρας. Το ένα τρία, και τα τρία ένα. Άσαρκο, ένσαρκο. Η γη γέννησε τον ουράνιο βασιλέα». α. Διονυσίου 167, φ. 151α , Πλάτων

Λουκιανός (55.13.91): «ο μεν γαρ σταυρός ανδρείας σημείον»

«Λάβετε τις Ελληνικές βίβλους», λέγει ο Απόστολος Παύλος και βεβαίως αναφέρεται στα συγγράμματα των Ελλήνων φιλοσόφων. «Γνωρίστε τη Σίβυλλα η οποία αποκαλύπτει τον Ένα Θεό», λέγει ο Απόστολος Παύλος αναφερόμενος στη Σίβυλλα την Ερυθραία, τη διακεκριμένη Σίβυλλα του αρχαίου κόσμου, όμως, η προτροπή του αυτή αποσιωπήθηκε και ουδέποτε το κήρυγμά του αυτό συμπεριελήφθη στις Πράξεις των Αποστόλων εντός της Καινής Διαθήκης

ΑΓΙΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ… «Αυτή η σώφρων Σίβυλλα η Ερυθραία έγραψε περί του Χριστού με τρόπο ολοφάνερο». (Αυγουστίνος, De Civitate Dei, βιβλ. 18, κεφ. 23)

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ : Σίβυλλα ‘’Ένας είναι ο Θεός, ο οποίος μόνος του εξουσιάζει, υπέρτατος, αγέννητος, παντοκράτωρ, αόρατος, που μόνον αυτός βλέπει τα πάντα, ενώ ο ίδιος δεν βλέπεται από κανέναν άνθρωπο. Διότι, ποιος άνθρωπος μπορεί να δει τον επουράνιο και αληθινό Θεό με τα μάτια του, τον αθάνατο ο οποίος κατοικεί στον ουράνιο θόλο;» (Θεόφιλος, Προς Αυτόλυκον, βιβλ. 2, κεφ. 36)’’

Ο χρησμός του Απόλλωνος με την ομολογία “Χριστός θεός εμός εστίν, ος εν ξύλω εξετανύσθη, ος θάνεν, ος εκ ταφής εις πόλον ώρτο”, δηλαδή, “Ο Χριστός είναι ο δικός μου Θεός, ο οποίος εσταυρώθη εις το ξύλον, ο οποίος εξέπνευσε, ο οποίος εκ του τάφου ανήλθε εις τον ουρανόν”, σε χειρόγραφο από περγαμηνή του 11ου αιώνα, που περιέχει το μαρτύριο της Αγίας Αικατερίνης.Άγιον Όρος, Μονή Δοχειαρίου, κώδικας 5, φ. 124β.

Βλέπουμε λοιπόν ότι οι σοφοί Έλληνες της αρχαιότητας όχι μόνο πίστευαν σε ένα Θεό αλλά μίλησαν κιόλας για την τριαδικότητα Του, για την διττή φύση του Χριστού, για την Σταύρωση και την Ανάστασή Του

Αποδεικνύεται πως περίμεναν καρτερικά την έλευση του Χριστού για αιώνες. Γι’ αυτό και όταν έγινε η συνάντηση Χριστού και Ελλήνων, ο Χριστός είπε: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου» (Κατά Ιωάννην -12,23) δηλαδή «έφτασε ή ώρα να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου (=ο Χριστός)». Και έτσι έγινε…