Πριν από περίπου 6 μήνες ο γείτονας μου ζήτησε τον κωδικό πρόσβασης στο σπίτι μου στο διαδίκτυο….

… Του το έδωσα γιατί δεν κοστίζει τίποτα και επειδή τα πάω καλά μαζί του. Γύριζα σπίτι χθες και ήταν στην πόρτα. Σταμάτησα και μίλησα λίγο ως συνήθως όταν με ευχαρίστηση μου είπε ότι είχε Netflix τώρα. Τότε αστειεύτηκα, είπα, ′′ Δουλεύω σκληρά, μόλις που έχω χρόνο να δω τηλεόραση, αλλά είναι υπέροχο, τότε θα μου δανείσετε τον κωδικό πρόσβασης για να παρακολουθήσω κάποιες εκπομπές “.

Τότε η γυναίκα του που πότισε τον κήπο του είπε: ′′ Δεν μπορούμε να του το δώσουμε γιατί εγώ πληρώνω και δεν μπορείς να το μοιραστείς “.

Η πλήρης σιωπή έχει βασιλέψει!

Ο άνθρωπος ζήτησε σιωπηλά συγγνώμη και του είπα ότι ήταν εντάξει. Μιλούσαμε συνέχεια για άλλα πράγματα και κατέληξα να πάω σπίτι. Λίγο μετά, η γυναίκα του γείτονα βγήκε να τον αναζητήσει, βλέποντας νευρικότητα, λέγοντας ότι η τηλεόραση δεν δούλευε. Λίγα λεπτά αργότερα ήρθε αυτός και η γυναίκα του να με καλέσουν και είπαν ότι το δίκτυο δεν λειτουργεί, ότι άλλαξε ο κωδικός πρόσβασης!

Τους κοίταξα και τους είπα, ′′ Άλλαξα τον κωδικό πρόσβασης γιατί είμαι αυτός που πληρώνει και το δίκτυο δεν είναι για να μοιράζομαι.

′′ Σε αγάπησα φιλικά, τόσο πολύ “.

Η σύζυγος έγινε κόκκινη και προσπάθησε να τσακωθεί, είπα, ′′ Κυρία, έχω το ίντερνετ μου, και έχετε το Netflix σας, όλα καλά και όλοι είναι ευχαριστημένοι “. Γύρισα και έκλεισα την πόρτα. Δεν μου μίλησαν ποτέ ξανά.

Το μάθημα που πήρα από εκείνη:

Η φιλία πρέπει να ανταποδοθεί.

Η αγάπη πρέπει να είναι αμοιβαιότητα.

Η στοργή πρέπει να είναι αμοιβαία.

Από σήμερα σκοπεύω να ανταποδώσω τη σιωπή με σιωπή, απουσία, στοργή με στοργή, φιλία με φιλία και πίστη με πίστη. Όχι, στα μονόδρομα συναισθήματα!

Τα συναισθήματα πρέπει να είναι αμφίδρομα!

Σταμάτα να είσαι αυτός που πάντα δίνει και ποτέ δεν λαμβάνει!!!