Τι θα έκανες αν ξυπνούσες ένα πρωί και ήσουν 30 χρόνια νεότερος;

 Νιωθω να πνιγομαι σε μια καθημερινοτητα που μας εχουν επιβαλει. Ζωη δεν ειναι να δουλευεις ολη μερα κυριολεκτικα για να πληρωνεις τα χαρατσια τους που παλι μας εχουν επιβαλει. Και να μην τολμας να πεις και τιποτα γιατι οι αλλοι θα σου πουν ””αφου δουλευεις κιολας μην μιλας καθολου”” Ζωη δεν ειναι να καθομαστε πανω απο ενα λαπτοπ γιατι δεν εχουμε χρονο η χρηματα να βγουμε και γιατι οι φιλοι μας ειναι και αυτοι πνιγμενοι στις δικες τους καθημερινοτητες. Ζωη δεν υπηρξε αν φτασεις στα 70 και αναρωτιεσαι ”και? τι εκανα??”. Η ζωη ειναι εδω τωρα στα απλα στα μικρα στο χαμογελο ενος παιδιου στην αγκαλια της μαμας σου στον καλο λογο της φιλης σου, στο πρωινο χαραμα και στο γλυκο δειλι. Δεν θελουν τοσο τα λεφτα μας (λεφτα εχουν και κεινοι και πολλα περισσοτερα μαλιστα η δημιουργουν και οποτε θελουν). Την ζωη μας την ιδια θελουν και την ενεργεια μας. Οσο νωριτερα το καταλαβουμε τοσο καλυτερα. Ευγε για το βιντεο. Οχι ενα, χιλια ευγε. 

loading...