Καταχρηστική και άκυρη η απόλυση και η δυσμενής μεταβολή εργασιακής κατάστασης ανεμβολίαστου σε δημόσιο και ιδiωτικό τομέα.

 Όταν το κράτος καταφεύγει σε ¨μπλόφες¨ για να επιβάλλει το σχεδιασμό του … υπάρχει τεράστιο επικοινωνιακό κενό μεταξύ αυτού και της κοινωνίας . Φέρτε στο μυαλό σας την Μύκονο , και τις 54 μετακινήσεις προσωπικού της ΕΜΑΚ , για να καταλάβετε .

Αφού τελικά  ο μη εμβολιασμός δεν συνιστά πειθαρχικό αδίκημα που  επισείει την ποινή της απόλυσης , οποιαδήποτε δυσμενής μεταβολή της εργασιακής κατάστασης του εργαζόμενου παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης των προσώπων . Ειδικότερα εάν ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ο ίδιος ο εργαζόμενος .

 Η αρχή της ίσης μεταχείρισης συνδέεται με την απαγόρευση των άμεσων διακρίσεων αλλά και των έμμεσων  διακρίσεων.

 Σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος η αρχή της ισότητας αποτελεί νομικό κανόνα, που επιβάλλει την ομοιόμορφη μεταχείριση προσώπων που τελούν υπό τις αυτές ή παρόμοιες συνθήκες και αποκλείει τόσο την έκδηλα άνιση μεταχείριση, είτε με τη μορφή της εισαγωγής καθαρά χαριστικού μέτρου ή προνομίου μη συνδεομένου προς αξιολογικά κριτήρια είτε με την μορφή της επιβολής αδικαιολόγητης επιβάρυνσης, όσο και την αυθαίρετη εξομοίωση διαφορετικών καταστάσεων ή την ενιαία μεταχείριση προσώπων που βρίσκονται κάτω από διαφορετικές συνθήκες με βάση όλως τυπικά ή συμπτωματικά ή άσχετα μεταξύ τους κριτήρια ( βλέπε 3396/2014 ΣΤΕ).

Το ανωτέρω πλαίσιο ορίζεται ξεκάθαρα και στο το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ ( Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ) που καθιερώνει την αρχή της ισότητας και απαγορεύει τις διακρίσεις ορίζοντας ότι «η χρήσις των αναγνωριζομένων εν τη παρούση Συμβάσει δικαιωμάτων και ελευθεριών δέον να εξασφαλισθή ασχέτως διακρίσεως φύλου, φυλής, χρώματος, γλώσσης, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής προελεύσεως, συμμετοχής εις εθνικήν μειονότητα, περιουσίας,  γεννήσεως ή άλλης καταστάσεως».

Ποιος φταίει λέτε και γι αυτό το αδιέξοδο;

ΟΜΑΔ ΥΨΗΛΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗΣ ( Τομέας δικαστικής Αστυνόμευσης )