Ήταν πλήρως οργανωμένο το σώμα του Κολοκοτρώνη, με τους σημαιοφόρους του, τους τυμπανιστές, τους σαλπιγκτές, τους παπάδες του (!!)

Τί φοβερούς αγώνες έπρεπε να καταβάλλει ο Κολοκοτρώνης, για να δημιουργήσει στρατό, το καταλαβαίνει κανείς από τα παρακάτω εκφραστικά του λόγια στ’ απομνημονεύματά του: «Η αρχηγία ενός στρατεύματος ελληνικού ήτον μιά τυραννία, διατί έκαμνε και τον αρχηγό, και τον κριτή, και τον φροντιστή, και να του φεύγουν κάθε ημέρα και πάλι να έρχονται· να βαστάει ένα στρατόπεδον με ψέματα, με κολακείες, με παραμύθια· να του λείπουν και ζωοτροφίες και πολεμοφόδια, και να μην ακούν και να φωνάζει ο αρχηγός· ενώ εις την Ευρώπην ο αρχιστράτηγος διατάττει τους στρατηγούς, οι στρατηγοί τους συνταγματάρχας, οι συνταγματάρχαι τους ταγματάρχας και ούτω καθεξής· έκανε το σχέδιόν του και εξεμπέρδευε.
Να μου δώσει ο Βελιγκτών 40.000 στράτευμα το εδιοικούσα, αλλ’ αυτουνού να του δώσουν 500 Έλληνας δεν ημπορούσε ούτε μία ώρα να τους διοικήσει. Κάθε Έλληνας είχε τα καπρίτσια του, το θεό του, και έπρεπε να κάμει κανείς δουλειά με αυτούς, άλλον να φοβερίζει, άλλον να κολακεύει, κατά τους ανθρώπους».
Οι μεγάλες όμως προσπάθειές του δεν έμειναν χωρίς αποτέλεσμα. Μέσα σε λίγο σχετικά χρονικό διάστημα είχε οργανώσει ένα μόνιμο και καλά συγκροτημένο πυρήνα με 200 διαλεχτούς άνδρες των βουνών και του κάμπου της Καρύταινας. Το σώμα αυτό, με δική του σημαία, είχε άλλους κατώτερους από τον Κολοκοτρώνη καπετάνιους και προκρίτους, που φρόντιζαν για την εκτέλεση των διαταγών του, τη διεκπεραίωση της αλληλογραφίας του, τη σύναξη τροφίμων κ.λ.π. είχε ακόμη γιατρούς, τους φροντιστές, τον σημαιοφόρο, τους παπάδες, τους σαλπιγκτές, τους τυμπανιστές, τους γραμματικούς, τους διαχειριστές, τους υπασπιστές.
(Πηγή: Απ. Βακαλόπουλος, «Ιστορία του Νέου Ελληνισμού», 5ος τόμ.)
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
[Ἐπετειακό Ἑλληνικό Ἡμερολόγιο – http://ellinoistorin.gr/]