Έχουμε Πρόβλημα.
Διαβάζουμε: Γράφει η Αγγελική Κώττη (“Στόχος να μη γίνονται έργα στην Ακρόπολη”, Liberal.gr)
“Δεν κατάφεραν να εκδοθεί απόφαση κατά της χώρας μας στη διάσκεψη που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα στην Κίνα, αυτό όμως δεν τους σταματά. Αφού το κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ έψεξε την UNESCO επειδή δεν ασχολήθηκε, τώρα, η Σία Αναγνωστοπούλου ανακάλυψε ρεπορτάζ ξένων δημοσιογράφων. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο διεθνής οργανισμός έχει προβλήματα με τη χώρα μας.
Αν είχε βέβαια προβλήματα θα είχε ενημερώσει πρώτη την Ελλάδα και θα είχε βγάλει ψήφισμα. Τίποτα από τα δύο δεν έγινε. Ακόμα μια φορά, η «είδηση» έπεσε στον «κουβά». “
Έχουμε πρόβλημα.
Το κόμμα των πλανημένων, των παρασιτικών και των παραβατικών Ελλήνων και Ελληνοποιηθέντων έχει αρχίσει να γίνεται πρόβλημα για την ίδια την Δημοκρατία. Μην έχοντας ΚΑΝΕΝΑ μα ΚΑΝΕΝΑ ηθικό φραγμό, μπορεί την ίδια στιγμή να λέει τα ίδια και τα αντίθετά τους, είτε διαμέσου διαφορετικών αντιπροσώπων, είτε διαμέσου του ίδιου στόματος, απευθυνόμενο σε φαινομενικά αντικρουόμενα ακροατήρια και ομάδες, των οποίων το μόνο κριτήριο είναι η χαμηλή παιδεία και αντίληψη, ή το απόλυτο ιδιοτελές συμφέρον του να πέσει η “Χούντα Κούgλνης” και γαία πυρί μειχθήτω. Διότι μας έχουν προειδοποιήσει σαν τους κατσαπλιάδες του 1943-49:
“Την επόμενη φορά θα είναι αλλιώς”.
Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της χαραγμένης πορείας προφανώς δια χειρός και στόματος του ιδίου του αρχηγού του συγκεκριμένου τοξικού μορφώματος, έχουμε κατά πρώτον μια λυσσαλέα αντίδραση εναντίον ΚΑΘΕ δημιουργικής δράσης της κυβέρνησης είτε πρόκειται για επενδύσεις, είτε πρόκειται για μεταρρυθμίσεις ή οτιδήποτε άλλο.
Ταυτόχρονα όμως, και επειδή για την ανήθικη αντιπολίτευση “η πανδημία αποτελεί μια ευκαιρία για την αριστερά”, έχουμε μια επιθετικότατη δέσμη κινηματικών δράσεων ανταρτοπολέμου, η οποία επίσης αδιαφορεί αν θα βλάψει τη χώρα και την αξιοπιστία της ή αν θα πεθάνουν άνθρωποι εξαιτίας της.
Μέρος αυτής της τακτικής με τον πυρήνα της πέμπτης φάλαγγας του ΣΥΡΙΖΑ στο υπουργείο Πολιτισμού αποτελεί η λυσσώδης προσπάθεια σπίλωσης των έργων της Ακροπόλεως. Αδιαφορώντας για το κακό που κάνει στη χώρα.
Ξέρετε, σε μια συζήτηση φίλων προ ημερών, ένας περίεργος συνομιλητής φίλος φίλου σε ηλικία, εκεί, γύρω στα 55 ο οποίος μέχρι τότε είχε παραμείνει σιωπηλός, είπε κάτι πολύ σωστό που μας άφησε όλους σκεπτικούς.
“Αν θα πρέπει να ψέξει κάποιος τον Τσίπρα και το τσιρκοειδές μόρφωμά του, είναι η ζημιά που έκανε όσον αφορά την ανάγκη κάθαρσης του πολιτικού συστήματος. Πιστευω ότι, όπως και το 1944 που οι δοσίλογοι, οι μαυραγορίτες και λοιποί χάθηκαν και στην ουσία αθωώθηκαν με την ένοπλη ανταρσία του ΚΚΕ και της τότε ‘αριστεράς” ενάντια στην πατρίδα τους” ότι κάτι τέτοιο έγινε και το 2008-2015.
Εκεί, ενώ υπήρχε ένα μούδιασμα, αλλά και μια απαίτηση στην κοινωνία να διερευνηθεί “το πως φτάσαμε ως εδώ”, και πιθανόν να αναδύονταν καινούριες υγιείς δυνάμεις, τα πολιτισμικά ελλείμματα μας και κατά πολλούς μέσω και της χείρας εξωχώριων παραγόντων, αναδείχτηκε από το πουθενά ο φασαριόζος πολιτικός σαλτιμπάγκος Τσίπρας. Ο οποίος υποβίβασε και μετέτρεψε μια εν δυνάμει συζήτηση αυτοκριτικής και ανάγκης μεταρρυθμίσεων (τζιιιιζ) σε κραυγές επιπέδου “αγανακτισμένων” πρωτοπήθικων στην πλατεία Συντάγματος το 2010.
Με αποτέλεσμα οι πραγματικοί ένοχοι της χρεωκοπίας να τη σκαπουλάρουν και να σκουπίσουν τον ιδρώτα από το μέτωπό τους, πολλοί δε, να ενταχθούν στον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ (όπως πολλοί Χουντικοί εντάχθηκαν στο παλιό ΠΑΣΟΚ) και αντί η συζήτηση να περιστραφεί στο ποιες μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν, μετατράπηκε σε κυνήγι μαγισσών του Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, των καναλιών, της υπόθεσης NOVARTIS κοκ. Η “επέλαση” της “αριστεράς” έσωσε πολύ ένοχο κόσμο από ενοχλητικές έρευνες και ταλαιπώρησε πολλούς αθώους.
Οι πραγματικοί ένοχοι (πολλοί εκ των οποίων προσχώρησαν ή πλέον “βρίσκονται κοντά” στον ΣΥΡΙΖΑ), θα έπρεπε να κάνουν άγαλμα στον Αλέξη Τσίπρα”
Για αυτό, ας έχουμε υπόψη μας όχι μόνο τη φθοροποιό δράση της περίεργης αυτής “αριστεράς”, αλλά και το πρόταγμα του να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις πάση θυσία, μπλοκάροντας τις δυνάμεις που αντιδρούν και ενθαρρύνοντας αλλά και πιέζοντας φορτικά τις δυνάμεις εκείνες που θέλουν και ΜΠΟΡΟΥΝ να τις πραγματοποιήσουν.
Αλλιώς, χτες ήταν το Ελληνικό, σήμερα θα είναι η Ακρόπολη, αύριο το Yedi-Kule, και μεθαύριο δεν ξέρω τι άλλο θα βρεθεί, εφόσον η “αριστερά” όλα τα μασάει, τα σφάζει και τα μαχαιρώνει, όταν με τη χαρακτηριστική ηθική και γενναιότητά της προτείνει, όντας εμβολιασμένη αυτή, σε δικούς της να “ρισκάρουν” τις ζωές τους μέχρι του τελευταίου ανεμβολίαστου μέλους της και των οικογενειών τους, για να κάνει το κομμάτι της.
