Ο Τσάρλι Τσάπλιν έγραψε το παρακάτω σε ηλικία 70 ετών, και με λίγα λόγια – είπε πολλά….

“Καθώς ξεκίνησα να αγαπώ τον εαυτό μου

ανακάλυψα ότι η αγωνία και η συναισθηματική οδύνη

είναι απλώς προειδοποιητικά σινιάλα ότι ζούσα

εναντίον της δικής μου αλήθειας.

σήμερα, γνωρίζω, αυτό λέγεται Αυθεντικότητα.

Καθώς ξεκίνησα να αγαπώ τον εαυτό μου

κατάλαβα πόσο πολύ μπορεί να προσβάλλει κάποιον

αν προσπαθήσω να επιβάλλω τις επιθυμίες επάνω του,

ακόμα και αν γνώριζα ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή

και ότι ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν έτοιμος,

ακόμα και όταν αυτός ο άνθρωπος ήμουν Εγώ.

Σήμερα αυτό το αποκαλώ Σεβασμό.

Καθώς ξεκίνησα να αγαπώ τον εαυτό μου

σταμάτησα να αδημονώ για μια διαφορετική ζωή,

και μπόρεσα να δω ότι όλα όσα με περιβάλλαν

με προσκαλούσαν να αναπτυχθώ.

Σήμερα αυτό το αποκαλώ Ωριμότητα.

Καθώς ξεκίνησα να αγαπώ τον εαυτό μου

κατάλαβα ότι σε κάθε περίπτωση,

είμαι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή,

και όλα συμβαίνουν ακριβώς την κατάλληλη ώρα.

Οπότε μπορούσα να βρίσκομαι σε γαλήνη.

Σήμερα αυτό το λέω Αυτοπεποίθηση.

Καθώς ξεκίνησα να αγαπώ τον εαυτό μου

παραιτήθηκα από το να κλέβω από τον χρόνο μου,

και σταμάτησα να σχεδιάζω τεράστια πρότζεκτ

για το μέλλον.

Σήμερα, κάνω μόνο αυτό που μου φέρνει χαρά και ευτυχία,

πράγματα που αγαπώ να κάνω

τα οποία κάνουν την καρδιά μου να αναθαρεί,

και τα κάνω με τον δικό μου τρόπο και με τον δικό μου ρυθμό.

Σήμερα αυτό το λέω Απλότητα.

Καθώς ξεκίνησα να αγαπώ τον εαυτό μου

τον απελευθέρωσα από οτιδήποτε

δεν ήταν καλό για την υγεία μου –

φαγητό, ανθρώπους, πράγματα, καταστάσεις,

και καθετί που με τραβούσε κάτω

και μακριά από τον εαυτό μου.

Στην αρχή αυτό το αποκάλεσα μια στάση υγιούς εγωισμού.

Σήμερα γνωρίζω ότι ήταν Αγάπη για τον Εαυτό.

Καθώς ξεκίνησα να αγαπώ τον εαυτό μου

παραιτήθηκα από το να προσπαθώ να είμαι πάντα σωστός,

Και από τότε, έσφαλα πολύ λιγότερο.

Σήμερα ανακάλυψα ότι αυτό είναι η Μετριοφροσύνη.

Καθώς ξεκίνησα να αγαπώ τον εαυτό μου

αρνήθηκα να επιστρέφω για να ζω στο παρελθόν

και να ανησυχώ για το μέλλον.

και τώρα, ζω μόνο για τη στιγμή,

εκεί όπου συμβαίνουν τα πάντα.

Σήμερα ζω την κάθε μέρα,

μια ημέρα τη φορά.

και αυτό το αποκαλώ Εκπλήρωση.

Καθώς ξεκίνησα να αγαπώ τον εαυτό μου

αναγνώρισα ό,τι το μυαλό μου μπορεί και με διαταράσσει.

Και μπορεί να με αρρωστήσει.

Όταν όμως το συνέδεσα με την καρδιά μου,

το μυαλό μου έγινε πολύτιμος σύμμαχος.

Σήμερα αυτό το αποκαλώ τη Σοφία της Καρδιάς.

Πλέον, δεν πρέπει να φοβόμαστε τις λογομαχίες,

τις αντιπαραθέσεις και κάθε είδους πρόβλημα

με τους εαυτούς μας ή τους άλλους.

Ακόμα και τα άστρα συγκρούονται.

Και μέσα από την συντριβή, νέοι κόσμοι γεννιούνται.

Σήμερα γνωρίζω: Αυτό λέγεται Ζωή!”