Σαβάζιος η πηγή της ζωής.

Ο Διόνυσος, έχει έρθει από την Μ. Ασία για να εδραιώσει στην Ελληνική επικράτεια την λατρεία του, η οποία έχει παραγκωνιστεί εξαιτίας της αρχαίας Ελληνικής σκέψης και των ηθών.

Με τον ερχομό της Διονυσιακής λατρείας στην Ελληνική επικράτεια, οι πρώτοι πιστοί που τον λατρεύουν είναι οι γυναίκες της Θήβας. Ο βασιλιάς Πενθέας συνέλαβε όσες γυναίκες, ήταν πιστές στον Διόνυσο.

Ο βασιλιάς Πενθέας είναι αποφασισμένος να καταστρέψει ότι και όποιον σχετίζεται με τον θεό Διόνυσο, ο οποίος παρασύρει τις γυναίκες στην ερωτική ακολασία και ανατρέπει την τάξη του Φοίβου. Ανάμεσα στις Βάκχες που εντόπισαν,, οι Θηβαίοι στο βουνό, ήταν και η Αγαύη, η μητέρα του Πενθέα και οι αδελφές του. Αυτός όμως, ούτε τώρα αλλάζει γνώμη, σχετικά με την λατρεία του θεού. Για αυτό ο Διόνυσος θα οδηγήσει τον Πενθέα στην παράνοια. Θα τον ντύσει με ρούχα γυναικεία και θα τον κατευθύνει στον Κιθαιρώνα. Εκεί υπό την επήρεια της ιερής βακχικής μανίας, η Αγαύη με τις αδερφές της θα τον διαμελίσουν. Η κατάληξη είναι δραματική τόσο για τον Πενθέα όσο και για την οικογένειά του, που εξορίζεται από την Θήβα. Στο δωδεκάθεο η αμαρτία ήταν συνυφασμένη με την αρχαία θρησκευτική πίστη.

Σε όλα τα παγανιστικά θρησκεύματα οι θεοί ήταν οι προστάτες των ταπεινών παθών, όπως της πορνείας, της μοιχείας, της αχαλίνωτης ερωτικής συνεύρεσης, των οργίων κλπ. Στην αρχαία εποχή οι θεοί του παγανισμού αντιπροσώπευαν το μίσος και το πάθος. Τον όγδοο αιώνα π.Χ. αιώνα, ήρθε στην Ελλάδα, ο θεός των οργίων ο Σαβάζιος, στον οποίο έδωσαν το όνομα Διόνυσος, πήρε υπό την προστασία όλα τα ανθρώπινα πάθη, και ειδικά τα σεξουαλικά. Βασικό στοιχείο της λατρείας του Θεού Διόνυσου, ήταν τα ακατονόμαστα σεξουαλικά όργια. Το πνεύμα του θεού Διόνυσου, εκτόπισε το Απολλώνιο πνεύμα,

Η Διονυσιακή λατρεία στα αρχαία χρόνια, επιβλήθηκε από τα τυραννικά καθεστώτα με μοναδικό σκοπό την παρεκτροπή των εξαθλιωμένων μαζών στις ηδονές και τα γλέντια προκειμένου να μην επαναστατήσουν για την πολιτική και την κοινωνική εξαθλίωση. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και κατά την σύγχρονη εποχή, ώστε να μην είναι σε θέση να διαμαρτύρεται ο χυδαίος όχλος. Την αρχαία εποχή, οι απαίδευτες μάζες συμμετείχαν με μεγάλο πάθος σε αυτές τα αχαλίνωτα όργια, διότι οι ηγεμόνες, έδωσαν πλήρη ελευθερία, στα πιο ταπεινά ένστικτα των πιστών. Κάθε είδους ανώμαλοι, κρυμμένοι πίσω από τα ειδεχθή προσωπεία, είχαν το δικαίωμα, να ικανοποιήσουν τα αισχρά σαρκικά τους πάθη, εκτελώντας τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, με ομαδικό σεξ-όργια κλπ.

Η Διονυσιακή λατρεία και τα Βακχικά μυστήρια, μετατρέπουν εδώ και αιώνες, τις γυναίκες κατά την διάρκεια των τελετών, σε σεξουαλικές σκλάβες, πρoς τιμήν του θεού. Στις θρησκευτικές τελετές, ανέκαθεν γίνονται άγριοι σοδομισμοί, καταπόσεις, και τρομερά όργια. Κάθε επιθυμία, των ανδρών θρησκευτών, πρέπει να ικανοποιηθεί στο ακέραιο. Οι γυναίκες δεν έχουν καμία απολύτως επιλογή, κατά την διάρκεια των οργίων. Ενδεικτικά αναφέρω ότι για να τιμήσουν τους μεγάλους αυτούς δαίμονες, πίεζαν την φλέβα του μορίου, μείωναν την ροή, για να εξέρχονται, περισσότερα χοντρά κομμάτια, έρωτα από το πέος. Οι μεγάλες μάγισσες τα αρχαία χρόνια, ασκούσαν την σεξουαλική μαύρη μαγεία και συμμετείχαν με πάθος, σε όλα τα σεξουαλικά όργια, με μοναδικό σκοπό να αποκτήσουν μεγάλη δύναμη και εξουσία, από τους Αιγύπτιους και τους Φρυγικούς δαίμονες.

Δυστυχώς είναι γνωστό ότι εξαναγκάζονταν ακόμη και οι γυναίκες που ήταν παντρεμένες, να βγαίνουν τις ημέρες των εορτών στους δρόμους και να παίρνουν μέρος στις τελετές, υποκύπτοντας στις βρωμερές ορέξεις του κάθε ανώμαλου και αισχρού άνδρα θρησκευτή, ως υποταγή στο θέλημα του Θεού Διόνυσου. Η σεξουαλική κακοποίηση τους θεωρούνταν, θρησκευτική πράξη λατρείας προς τον θεό. ;Eνα από τα πιο δυσβάσταχτα μέρη για τις γυναίκες μύστες, ήταν η τελετή μυήσεως στα Βακχικά. Πραγματικά η τελετή μυήσεως ήταν καταστροφή.

Κατά την σύγχρονη εποχή όπου έχουμε μητριαρχία, έχει αλλάξει ριζικά αυτό το καθεστώς. Πλέον οι λαϊκοί θρησκευτές, του Θεού Διόνυσου, η μόνη επιλογή, που έχουν είναι να προτείνουν στις γυναίκες, να τελέσουν την λατρεία του Θεού κοινή συναινέσει. Δεν έχουν καμία άλλη επιλογή.

Στον αντίποδα τα αρχαία χρόνια, είχαμε πλήρη υποταγή των γυναικών, κατά την διάρκεια, της λατρείας του Θεού, με υποχρεωτικές καταπόσεις σπέρματος, και ανελέητους σοδομισμούς, ακόμη και από πολλούς παρτενέρ. Η Διονυσιακή λατρεία, κάτω από την μητριαρχική εξουσία έχει αλλάξει ριζικά, την σύγχρονη κοινωνία. Εκτός από τους λαϊκούς θρησκευτές, που εκτονώνουν τις κτηνώδεις ορμές τους, από την αρχαία εποχή, υπήρχαν και οι μύστες. Οι μύστες ήταν άτομα, με υψηλή παιδεία και ξεχωριστές πνευματικές ικανότητες. Συμμετείχαν στην λατρεία του Θεού Βάκχου, για να εξελιχθούν κοινώνικα, να πάρουν θέσεις εξουσίας, και να γίνουν πιο δημιουργικοί και καλύτεροι άνθρωποι, και να προσφέρουν στην κοινωνία και στο έθνος. Το ίδιο ακριβώς, συνεχίζει να ισχύει και με τους σημερινούς μύστες, στις διάφορες κλειστές ομάδες, οι οποίες λατρεύουν το Θεό.

Στον επίλογο του σημερινού άρθρου μου, σας υπενθυμίζω ότι η Μεγάλη Μυρτάλη-Ολυμπιάδα, ήταν μύστις των Βακχικών-Διονυσιακών και των Καβείριων Μυστηρίων, που την εφοδίασαν με διορατικότητα, πάθος για την ζωή-εξουσία, και με σημαντική μαχητικότητα. Στην Αρχαία Ελλάδα η σεξουαλική φύση όλων των μυστηρίων, και όλες οι ερωτικές ανωμαλίες, για τους άρχοντες, είχαν ως στόχο την πνευματική ανάταση, την κοινωνική εξέλιξη και την επικοινωνία με τους Θεούς και δεν αντιμετωπιζόταν με σύγχρονους όρους. Ο Φίλιππος την γνώρισε στην Σαμοθράκη, όπου τελούσε χρέη Ιέρειας στα Καβείρια μυστήρια, κατά την διάρκεια οργιαστικών τελετών.

Εκεί, οι δύο παθιασμένοι νέοι ανέπτυξαν μία έντονη σχέση που θα άλλαζε για πάντα την ζωή τους.