Υπήρχαν στην αρχαιότητα εφημερίδες ;

Οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν «εφημερίδες» τα πινάκια ή τους παπύρους, όπου κατέγραφαν τα καθημερινά έσοδα και έξοδα της οικίας τους. Στη συνέχεια περιέλαβαν και την καταγραφή των καθημερινών γεγονότων. 

Στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου υπήρχαν οι «βασιλικές εφημερίδες», δηλαδή ένα είδος «Εφημερίδας Κυβερνήσεως», οι  οποίες δυστυχώς δεν έχουν διασωθεί, αλλά γνωρίζουμε την ύπαρξή τους από τον Αρριανό και τον Πλούταρχο και Κούρτιο που τις αναφέρουν σαν πηγές.

Αναφέρονται επίσης και ονόματα του Αρχιγραμματέα, δηλ. του αρχισυντάκτη που ήταν ο Ευμένης ο Kάρδιανος και των βιβλιαφόρων ,  δηλ.συντακτών όπως ο Διόδοτος ο Eρυθραίος, ο Χάρης ο Mυτιληναίος,  κλπ.

Βεβαίως οι εφημερίδες αυτές δεν ήταν για το ευρύ κοινό, αλλά περιελάμβαναν τις σημαντικές στρατιωτικές, πολιτικές και οικονομικές πληροφορίες που άξιζαν τον κόπο να διασωθούν για το στενό κύκλο του βασιλιά και απόλυτης εμπιστοσύνης. Τα αντίγραφα των εφημερίδων φυλάσσονταν στο «γαζοφυλάκιον», το προσωπικό αρχείο του βασιλιά. 

Αναρωτιέστε αν υπήρχαν μικρές αγγελίες στις εφημερίδες;

Φυσικά και υπήρχαν.

Σε δύο συλλογές παπύρων : Les papyrus grecs du Musée du Louvre et de la Bibliothèque impériale έκδοση 1866(ελληνικοί πάπυροι του Μουσείου Λούβρου και της αυτοκρατορικής βιβλιοθήκης) και  Urkunden der Ptolemaerzeit (έγγραφα της εποχής των Πτολεμαίων) αναφέρεται η αναζήτηση δούλων που έχουν δραπετεύσει και προσφέρεται  αμοιβή σε όποιον τους αποκαλύψει. Αναγράφονται επίσης πωλήσεις δούλων, ακόμα και προσκλήσεις, για παράδειγμα στους Οξυρρύγχιους Παπύρους διαβάζουμε  ότι ο Ευδαίμων προσκαλεί σε δείπνο στο γυμναστήριο που θα γίνει ο γάμος του υιού του, Νείλου. 

Αλλού ότι ο Θέων γιος του Ωριγένη καλεί στο γάμο της αδελφής του.

Υπάρχουν επίσης αναφορές αστυνόμων από περιστατικά κατά τη διάρκεια της περιπολίας τους.