Ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος ξεσκεπάζει την απάτη των Σκοπιανών.

Λέγει ο Μέγας Αλέξανδρος στην απαντητική επιστολή του προς τον Πέρση Δαρείο (Αρριανός – Ανάβ. 14): “Οι πρόγονοί σας αφού ήρθαν στην Μακεδονία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, ΜΑΣ ΕΒΛΑΨΑΝ, χωρίς εμείς να τους έχουμε αδικήσει σε τίποτε από πριν. Εγώ λοιπόν, αφού ΕΓΙΝΑ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ (εδώ ας ανοίξουν τα στραβά τους οι προδότες πολιτικοί) και επιθυμώ να τιμωρήσω τους Πέρσες, πέρασα στην Ασία, επειδή πρώτοι εσείς επράξατε κακά εις βάρος ΜΑΣ”!!! Ο Μ. Αλέξανδρος επιστολογραφεί ως ηγεμών της Ελλάδας. “Αυτός ο Αλέξανδρος, (γράφει ο Αρριανός) υποστήριζε ότι επιθυμεί να τιμωρήσει τους Πέρσες έναντι όλων αυτών  που διέπραξαν, όταν έκαναν εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας, τότε που και την Αθήνα κατέσκαψαν και τα ιερά έκαψαν και για όσες άλλες συμφορές προκάλεσαν στους ΕΛΛΗΝΕΣ. Γι’ αυτά επιθυμεί να τους τιμωρήσει”. 

Ο Καλλισθένης απευθυνόμενος προς τον Μ. Αλέξανδρο του λέγει: “Εγώ, Αλέξανδρε, έχω την απαίτηση από σένα να θυμηθείς την Ελλάδα, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΗ Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ….”

Λέγει επίσης ο Καλλισθένης: “Κανείς απο΄τους ΈΛΛΗΝΕΣ βασιλείς δεν έφθασε στην Αίγυπτο παρά μόνον ο Αλέξανδρος…”

Επίσης, αν οι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, γιατί ο Πλούταρχος γράφει σχετικά με την πολεμική επιχείρηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκείνο το “υπό των Ελλήνων”; 

Ο Wilcken γράφει: “Ο Αλέξανδρος παρέμεινε μέχρι τέλους οπαδός του ελληνικού πολιτισμού” και επισημαίνει ότι από τότε που πήγε ο Αλέξανδρος στα μέρη αυτά ήταν φανερή η επίδραση της ελληνικής γλυπτικής ακόμα και πάνω στα αγάλματα του Βούδα που τον εικόνιζαν πλέον σαν τον Απόλλωνα με ελληνικό χιτώνα και ιμάτιο.

Επίσης, ο Μ. Αλέξανδρος παράβλεψε τους χρυσούς μακεδονικούς Φιλιππικούς και καθιέρωσε ως νόμισμα την αθηναϊκή δραχμή, η οποία έγινε παγκόσμιο νόμισμα.

Ο j. R. Ellis γράφει: “Ως ηγέτης (ο Αλέξανδρος)… υπήρξε μέχρι τέλους Έλληνας Μακεδόνας” καί όταν πολεμούσε στη διάβαση του Υδάσπη για να εκδικηθεί τους Πέρσες για την καταστροφή των Αθηνών, την ώρα που έβγαινε ο Μέγας Αλέξανδρος ταλαιπωρημένος από την ολισθηρή όχθη είπε: “Άραγε Αθηναίοι θα μπορούσατε να πιστέψετε, πόσο μεγάλους κινδύνους υπομένω για την δική σας δόξα”;

Όταν έφτασε ο Μέγας Αλέξανδρος στην πόλη Νεόπτανα, συνάντησαν άνδρα ντυμένο με ενδυμασία ελληνική, “και φωνήν Ελλάδα εφώνεε”, οι ναύτες του εδάκρυσαν όταν άκουσαν την ελληνική ομιλία. Αν οι Μακεδόνες είχαν άλλη γλώσσα, πως κατάλαβαν ότι αυτός ομιλούσε ελληνικά και συγκινήθηκαν;

Ο Καλλισθένης περιγράφει ότι: “ο Αλέξανδρος επειδή ήταν  Έλλην, οσάκις συνελάμβανε Έλληνες (μισθοφόρους των Περσών) που είχαν αντιταχθεί σ’ αυτόν, δεν τους αιχμαλώτιζε αλλά απαιτούσε από αυτούς να γίνουν σύμμαχοί του…”

Και αλλού φαίνεται ότι στους απεσταλμένους των Ελλήνων μισθοφόρων υπήρξε αυστηρός “διότι διέπραξαν μεγάλη αδικία αυτοί που εκστρατεύσανε ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ στο πλευρό των βαρβάρων ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΚΟΙΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ”.

Τότε που οι Μακεδόνες αξιωματούχοι και οι στρατιώτες διαμαρτυρήθηκαν επειδή ο Μ. Αλέξανδρος είχε προσλάβει στην προσωπική του ζωή κάποιες περσικές συνήθειες, γιατί άραγε αν η Ελλάδα ήταν κάτι διαφορετικό από την Μακεδονία, δεν διαμαρτυρήθηκαν όταν ο Μ. Αλέξανδρος είχε συμπαραταχθεί με τις πόλεις της νοτίου Ελλάδας;

Επίσης, πριν τη μάχη στα Γαυγάμηλα, έγινε ολική έκλειψη σελήνης, η οποία ερμηνεύτηκε ότι “η Ελλάς ήταν ο ήλιος και η Περσία η σελήνη. Η σελήνη εξαφανίζεται, ο ήλιος την κατατρώγει” (Th. Birt).

Στα Σούσα ο Μ. Αλέξανδρος είδε πεσμένο έναν ανδριάντα του Ξέρξη. Στάθηκε μπροστά του και είπε: “Ποιο από τα δύο, να σ’ αφήσουμε πεσμένο εξ αιτίας της εκστρατείας που έκανες ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ή να σε ανορθώσουμε;”

Ο Στράβων διακηρύττει: “Εστι μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία” και ο Δημ. Φιλιππίδης διασαφινίζει: “Από εθνολογικής απόψεως και ιστορικής η λέξις “Μακεδονία” σημαίνει χώραν κατοικουμένην υπό Ελλήνων και εις Έλληνας, αλλά και μόνον εις Έλληνας ανήκουσαν, άρα χώραν Ελληνικήν… Την Μακεδονίαν απετέλουν οι ομόφυλοι προς αλλήλους Μακεδόνες Ημαθοί, Μακεδόνες Πίεροι, Μακεδόνες Βοτταίοι, Μακεδόνες Μύγδονες, Μακεδόνες Κρήστωνες, Μακεδόνες Εορδαίοι, Μακεδόνες Ελιμιώται, Μακεδόνες Ορέσται, Μακεδόνες Λυγκησταί, Μακεδόνες Άλμωποι, Μακεδόνες Πελαγόνες ως και οι Δασσαρίται. Εις τους ειρημένους Μακεδόνες προσετέθησαν επί Φιλίπου ΙΙ οι ομόφυλοι Θρακοπελασγοί Βισάλται, Μαιδοί, Σίντοι, Ήδωνες και Οδομάντες”.

Κατά τον Σαράντο Καργάκο “σε ότι αφορά τη γλώσσα μετά την δημοσίευση χιλιάδων ελληνικών επιγραφών που βρέθηκαν στη Μακεδονία, ακόμη και στις περιοχές της σημερινής Βουλγαρίας και των Σκοπίων, έχει περιτρανώς αποδειχθεί η ελληνικότητά της. Εξ’ άλλου η λέξη Μακεδονία, συνδεόμενη με το ομηρικό “μακεδνός”, που σημαίνει υψηλός, λυγερός, παραπέμπει στα ελληνικά μάκος – μήκος, μακρός….”

Από την ελληνικότητα του μακεδονικού μηνολογίου (Δίος, Απελλαίος, Αυδναίος, Περίττιος, Ξανδικός κλπ, ο διάσημος Γερμανός ιστορικός Κ. Βeloch γράφει κατηγορηματικά: “Τα ονόματα των μακεδονικών μηνών είναι καθ’ ολοκληρίαν ελληνικά και μάλιστα τα ονόματα έχουν ληφθεί από τις εορτές που γίνονταν στη διάρκεια αυτών των μηνών… ΤΟΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΗΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Συνεπώς, ήσαν απαρχής ελληνικά φύλα. Και το όνομά τους ήταν ελληνικό, όπως ελληνική ήταν ολόκληρη σειρά τοπωνυμιών: Αιγαί, Πέλλα, Βέρροια, Ευρωπός, Δευριοπός…”

Αναρωτιέται ο Σ. Καργάκος, αν δεν ήταν Έλληνες οι Μακεδόνες πως αυτό που έσπειραν στην Ασία και στην Αίγυπτο ως πολιτισμό (γλώσσα, θρησκεία, πολιτική και στρατιωτική οργάνωση), ήταν καρπός του ελληνικού δέντρου;

Ο καθηγητής Απ. Δασκαλάκης γράφει ότι: “ο αγών του Αλεξάνδρου περιεβάλλετο τον πανελλήνιο χαρακτήρα” και σημειώνει ότι ο Μ. Αλέξανδρος έδωσε ελληνικό χαρακτήρα στις περιοχές που πήγε και γι’ αυτό τα κράτη αυτά ονομάστηκαν ελληνιστικά!

Είδατε πουθενά καμία αναφορά στα Σκόπια, ή στους Σλάβους κ.κ. Κοτζιά, Κατρούγκαλε, Τσίπρα, Ντόρα και λοιποί σημερινοί κυβερνώντες που αδιαφορείτε για την κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας;

Στρατής Ανδριώτης