Το αρχαίο κάστρο στην Αχαΐα που μοιάζει να επιπλέει στη θάλασσα….

Άγνωστο στους περισσότερους, το κάστρο του Ρίου στέκει αγέρωχο στο πέρασμα του χρόνου από το 1499, ενώ από τον 21ο αιώνα κι έπειτα βρίσκεται στη «σκιά» της επιβλητικής γέφυρας Ρίου- Αντιρρίου -του πιο εμβληματικού ίσως έργου- ορόσημο για τον 21ο αιώνα και τη μεγαλύτερη σε μήκος καλωδιωτή γέφυρα πολλαπλών ανοιγμάτων στον κόσμο.

Η ιστορία του κάστρου μας γυρνάει πίσω στο 1499 όταν δημιουργήθηκε από τον Τούρκο Σουλτάνο Βαγιαζήλ Β’. Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι η κατασκευή θα χρειαζόταν χρόνια για να ολοκληρωθεί, μεγάλη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι δημιουργήθηκε μέσα σε μόλις τρεις μήνες!

Γνωστό και ως Καστέλι της Πάτρας ή Καστέλι του Μωριά, χτίστηκε πάνω στα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα, ενώ σε συνδυασμό και με το κάστρο του Αντιρρίου που βρίσκεται ακριβώς απέναντι, δημιουργήθηκε με σκοπό να επιβλέπει το θαλάσσιο πέραμα από το Ιόνιο προς τον Κορινθιακό. Η ονομασία του περάματος ήταν «Κιουτσούκ Τσανάκ Καλέ», δηλαδή «Μικρά Δραδανέλλια», σε μια τοποθεσία που κατά τους Ρωμαίους αποκαλούνταν «σιαγόνες του Κορινθιακού».

Στα κύρια χαρακτηριστικά του κάστρου οι δύο εξωτερικοί προμαχώνες που συνδέονται με το κάστρο μέσω πέτρινων γεφυρών, η πλατιά τάφρος που το περιβάλλει και οι δύο πύλες εισόδου, η μία εκ των οποίων στη θάλασσα.

Η σημερινή μορφή του οφείλεται στους Βενετούς, οι οποίοι ήταν οι κυρίαρχοί του μεταξύ 1686 και 1715, ενώ κατά το πέρασμα των χρόνων είχε διεκδικηθεί τόσο από τους Βενετούς και τους Τούρκους, όσο και από τους Γενοβέζους και τους Ιππότες της Μάλτας.

Η λειτουργία του μεταξύ 1831 και 1912 άλλαξε, μετατρέποντάς το σε στρατιωτική και πολιτική φυλακή, ενώ κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου συνδέθηκε με εκείνο του Αντιρρίου με χοντρές και μακριές αλυσίδες, ώστε να αποτρέπεται το πέρασμα των πλοίων προς τον Κορινθιακό. Σήμερα ο χώρος του χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενώ είναι επισκέψιμος και για το κοινό.