Αυτό για τα λοιμα της κΥνοβΟλευτικης δημοκρατεζας που έχουν συνηθίσει στο σκυψιμο.
Κάποια στιγμή ο Μέγας Αυλάρχης κ. Λεβίδης είπε στον Βασιλέα Παύλο.
«Μεγαλειότατε, ήταν κρίμα που δεν επισκεφθήκατε την Αγία Σοφία μαζί με την Μεγαλειοτάτη… Θα ήταν κάτι θαυμαστόν δια τον Ελληνισμόν ουχί μόνον της Κωνσταντινουπόλεως αλλά τον απανταχού γης…»
Έπεσε για λίγο νεκρική σιγή. Οι αισθήσεις και τα αφτιά μου τεντώθηκαν σαν να επρόκειτο να κάνω το σάλτο μορτάλε! Ο Βασιλεύς έμοιαζε να κοιτά κάπου μακρυά. Μετά ακούστηκε η βαρειά μπάσα φωνή του να λέει αργά.
«Κύριε Λεβίδη… Ουδείς Έλλην Βασιλεύς έχει το δικαίωμα να εισέρχεται εις την Αγίαν του Θεού Σοφίαν ως επισκέπτης… Ο Έλλην Βασιλεύς που θα εισέλθει ποτέ ξανά, θα εισέλθει ως Βασιλεύς της Πόλης δια να προεξάρχει -ως η παράδοσις λέγει- της Θείας Λειτουργίας ψέλνοντας ο ίδιος το Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος…»
Αυτό για τα λοιμα της κΥνοβΟλευτικης δημοκρατεζας που έχουν συνηθίσει στο σκυψιμο.
Η Ελλάς από την γέννηση της είναι προορισμένη για μεγάλα και σπουδαία!
Είναι όραμα και θα γίνει γεγονός!
